Πολλοί έμειναν εμβρόντητοι παρακολουθώντας το «διάσημο» πλέον video στο οποίο ο κος Ηλίας Παναγιώταρος Βουλευτής της Χρυσής Αυγής, εκλεγμένος από τμήμα των Ελλήνων ψηφοφόρων, έχει απαθανατιστεί ενώ εκτοξεύει ένα εμετικό υβρεολόγιο. Η χθεσινή είδηση μάλιστα στο tvxs.gr, είχε τον τίτλο «Ακραία χυδαιότητα». Καμία χυδαιότητα κατά τη γνώμη μου, απλώς, Χρυσή Αυγή.
Το αν αυτές οι τρεις λέξεις παράγουν ακριβώς το ίδιο νόημα, το κρίνει ο κάθε ένας μας.
Προχθές, σε ένα σχόλιο, αποκάλεσα τον εν λόγω βουλευτή, «κάθαρμα».
Λάθος, απολογούμαι.
Κατά την αρχαία Ελληνική, το κάθαρμα, είναι « το μολυσμένο αντικείμενο που πετάγεται μετά τον καθαρμό, το απόβλητο».
Ο κος αυτός, ακόμα δεν έχει πεταχτεί, δεν έχει αποβληθεί από τη δημόσια ζωή της χώρας, μπορεί ελεύθερα, να αποκαλεί στους δρόμους «γαμημένες αλβανικές κωλοτρυπίδες» όποιον δεν γουστάρει, μπορεί ανενδοίαστα να απειλεί (…κοίτα πουτανάκι θάρθει η ώρα σου…)
Αλήθεια… η αποδέκτρια αυτού του μηνύματος που είναι για να του τραβήξει μία μήνυση;
Κατά συνέπεια, ο κος Παναγιώταρος, δεν είναι κάθαρμα, αλλά, εν ενεργεία ρυπογόνο αντικείμενο.
Αν είναι εγκληματίας που επίσης τον χαρακτήρισα;
Ναι, καθώς μία τουλάχιστον μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης τον εγκαλεί για την όλη του συμπεριφορά. Είναι εγκαλούμενος για διάπραξη ηθικού τουλάχιστον εγκλήματος και δεν μπαίνω στον κόπο να πω «μέχρι αποδείξεως της ενοχής του».
Εκτός, αν η Χρυσή Αυγή και ο ίδιος προσωπικά, συνθέσουν μία επίσημη ανακοίνωση στην οποία θα ακυρώνουν όλες τις δηλώσεις τους γραπτές και προφορικές πως οι μετανάστες συλλήβδην είναι «σκουπίδια» «φονιάδες» κλπ.
Διότι βεβαίως και αυτοί, είναι όλοι αθώοι, μέχρις αποδείξεως του αντιθέτου.
Αν λοιπόν (μη κακό σας) έχετε στο περιβάλλον σας ανθρώπους φίλα διακείμενους στην Χ.Α. μπορείτε άνετα να τους αποκαλείτε «καθάρματα» και «εγκληματίες» χωρίς ένταση νεύρα και ψυχικό κόστος. Με ένα γλυκό χαμόγελο, η αβρότητα, θα είναι πιο αποτελεσματική.
Πρώτα λοιπόν ήταν η λίστα με τα νήπια που ζήτησε ο Η.(ρώδης) Παναγιώταρος.
Βεβαίως, έσπευσε η συμμορία (συν και μόρα =στρατιωτική μονάδα) να εκδώσει φιρμάνι που απέπνεε αθώα και άναυδη έκπληξη «εμείς να χτυπήσουμε μωρά; Απαπαπαπαπαπα…!»
Δυστυχώς, για τους ίδιους τους συμμορίτες της Χ.Α. τα ντοκουμέντα είναι αδιάψευστα όσο κι’ αν προσπαθούν να παραστήσουν τα αθώα περιστέρια. Οι κουτσουλιές τους, είναι παντού.
Κατά λέξη ο κος Παναγιώταρος έλεγε προεκλογικά μπροστά στις κάμερες υπό τους ενθουσιώδεις αλαλαγμούς των οπαδών του: «μόλις πετάξουμε κάνα δύο (μετανάστες) έξω από τα νοσοκομεία, θα δούμε πως θα γίνει η δουλειά» και συνέχιζε πάντα επευφημούμενος για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Δυστυχώς, ήταν συνεπικουρούμενος από τον σημερινό πρωθυπουργό που στην προσπάθειά του να αλιεύσει ψήφους από τα άκρα δεξιά δήλωνε μεταξύ άλλων στην εκπομπή του κου Χατζηνικολάου στις 6 Ιουνίου 2012: « Έχουνε γεμίσει όλοι (οι βρεφονηπιακοί σταθμοί) με μετανάστες και Έλληνας δεν μπορεί να μπει στον παιδικό σταθμό. Αυτό επίσης τέρμα.»
Όταν κάποιος που θέλει να «ηγηθεί» σε οτιδήποτε, πόσω μάλλον μίας χώρας, δεν μπορεί να αντιληφθεί πως κάθε του λέξη, κάθε του φράση λειτουργεί παιδευτικά και δίνει στίγμα, ε, τότε απλά δεν μπορεί να μπει μπροστά ούτε στον ίσκιο του.
Μετά, απορεί ο κος Σαμαράς, ποια τάπα έσπασε και ανέβηκε η στάθμη του βόθρου που πνίγει τη χώρα.
Την πνίγει όμως;
Παρακολουθώντας τα όσα συμβαίνουν, αναρωτιέμαι μήπως αυτή η επίδειξη χυδαιότητας, μήπως αυτά τα επαναλαμβανόμενα ρεσιτάλ αλητείας και τραμπουκισμών, ωφελήσουν στο τέλος τη Συμμορία δημοσκοπικά. Κακά τα ψέματα.
Η κοινωνία είναι κατατεμαχισμένη σε κομμάτια που δεν επιθυμούν καμία αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Η κάθε ομάδα, ακόμα και σήμερα, φροντίζει για το δικό της βιλαέτι δρώντας εν τέλει αντικοινωνικά. Και είναι σε αυτή την πλήρη αποσύνθεση που κερδίζουν πόντους τα περιθώρια τύπου Χρυσής Αυγής καθώς αρπάζουν τα κατακάθια που δραπετεύουν από τον συνεχόμενο διαγκωνισμό των επιμέρους.
Από την άλλη πλευρά πάλι, τα μεγέθη υποκρισίας που έχουν επιδείξει τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει τη χώρα είναι τέτοια, που αν δεν έχεις έναν έστω υποτυπώδη αισθητικό και λογικό εξοπλισμό, είναι πολύ εύκολο να ικανοποιηθείς από τις ύβρεις και τη βία της Χρυσής Αυγής.
Δεν είμαι νομικός, αλλά μετά τις καταγεγραμμένες συμπεριφορές του κου Παναγιώταρου, κάτι πρέπει να γίνει.
Ας αποχωρούν από την αίθουσα όλοι οι Βουλευτές κάθε φορά που θα μπαίνει μέσα ο «συνάδελφός» τους. Ας βρουν έναν τρόπο, ας κάνουν κάτι.
Ας αναλάβουν επιτέλους κάποιοι, πρακτικές πρωτοβουλίες.
Ας γίνουν εδώ και τώρα ομάδες περιφρούρησης του Θεάτρου Χυτήριο.
Δεν πρόκειται για περιφρούρηση της συγκεκριμένης παράστασης αλλά για ενεργητική διαφύλαξη του δικαιώματος των όποιων δημιουργών να επιλέξουν και να ανεβάσουν το έργο της επιλογής τους με όποιον τρόπο θέλουν.
Αν η Αριστερά δεν συμπεριφερθεί εδώ πρακτικά και μαζικά που και πότε θα το κάνει;
Μόνο στην πορεία με την ΑΔΕΔΥ; Όχι δεν φτάνει ούτε για αστείο.
Η αλληλεγγύη στην προσπάθεια δημιουργίας είναι εξ ίσου σημαντική με την αλληλεγγύη στον άνεργο τον άστεγο και τον πενόμενο . Αλλιώς, για άλλη μία φορά η κοινωνία «εκπαιδεύεται» στην κτηνωδία, την ανέχεται και στο τέλος τη θεωρεί και φυσιολογική.
Ας γίνει κατανοητό επίσης, πως η Ιερά Σύνοδος, δεν έχει απολύτως καμία αρμοδιότητα να εκφράζει άποψη για ένα θεατρικό έργο, ένα ποίημα, έναν πίνακα, μία ταινία. Μα καμία!
Την ώρα που ο αλαζόνας Βενιζέλος στικακολογεί (sic) και βγάζει πάλι τη γλώσσα του επιχειρώντας να διασώσει την αναίδεια του, την ώρα που υπάρχουν στελέχη του ΠΑΣΟΚ που τον συμβούλεψαν να περιφρονήσει την Επιτροπή της Βουλής και να μην προσέλθει (θα ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ ιδιαίτερα επιθετικός είπαν) η Αριστερά καλείται να ωριμάσει και να ανταποκριθεί στις ανάγκες.
Και όταν λέμε να ωριμάσει εννοούμε, να είναι το συντομότερο δυνατό σε θέση να προτάξει πρόταση διακυβέρνησης ρεαλιστική και με πάσα λεπτομέρεια χωρίς ευσεβείς πόθους και χάδια προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Τα μέτωπα είναι πολλά.
Το βουνό που είναι μπροστά μας θεόρατο, η κορυφή του χαμένη σε μαύρα σύννεφα.
Μνημόνια, φασισμός, οπισθοδρομική και καθυστερημένη κοινωνία, κρατικοδίαιτα στελέχη, μεγαλοφοροφυγάδες, λούμπεν οικονομημένοι με τα εκατομμύρια στην Ελβετία, μίσος προς την υγιή επιχειρηματικότητα, μίσος προς την γνήσια πνευματικότητα, μια χώρα σε λάθος βάσεις από την αρχή της.
Και, ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, αυτός της οικονομίας, να διαλύει τα πάντα.
Να διαλύει κοινωνικές δομές εκεί που υπήρχαν και να καίει το έδαφος εκεί που θα έπρεπε να υπάρξουν.
Ελπίζω πραγματικά, έστω και την υστάτη ο ΣΥΡΙΖΑ να βρει επαφή με την πραγματικότητα σε σχέση με τις ιστορικές ανάγκες της χώρας. Είναι, κατά τα φαινόμενα, η επόμενη κυβέρνηση και αυτή που κατά πάσα πιθανότητα θα βρεθεί με έναν ισχυρό ναζιστικό πόλο απέναντι της.
Αν δεν υπάρξει ωριμότητα τώρα, η τραγωδία είναι δεδομένη.
ΥΓ1: Πολλοί κάνουν – κατά τη γνώμη μου-ένα τεράστιο λάθος. Προσπαθώντας να «χτυπήσουν» τη Χρυσή Αυγή, ανασύρουν το μη χριστιανικό παρελθόν της συμμορίας αναδεικνύοντας την δήθεν παγανιστική ιδεολογική καταγωγή της. Η Χρυσή Αυγή, είναι ταλιμπάν. Δεν έχουν καμία διαφορά. Όσοι επιδίδονται σε αυτά τα εννοιολογικά άλματα, ας διαβάσουν λίγα πράγματα για τον παγανισμό. Η Χρυσή Αυγή, είναι γνήσιο χριστιανορθόδοξο μόρφωμα που υιοθετεί τις σκοτεινότερες πλευρές – της χριστιανικής ιστορίας. Μιας ιστορίας, που γράφτηκε κατά το δοκούν, μετά από τον θάνατο του φερόμενου ως ιδρυτή της, ο οποίος δεν άφησε πίσω του ούτε μία λέξη με την υπογραφή του.
ΥΓ2: Ο πίνακας, είναι δημιουργία του Σπύρου Βερύκιου. «Σκύλος» λάδι, 1996-97.
Twitter@pittasgeorge
Γράφει: Γιώργος Πήττας
