Δεν θέλω να βλέπω
μέσα σε συμπληγάδες βλακείας
επηρμένης
οιδηματικής
σαν πτώμα με μύγες πράσινες
να γυροφέρνουν
την πατρίδα μου την ίδια.
Θέλω να κοιμηθώ / νομίζοντας πως κοιμάμαι / να συνεχίσω.
Με αυτές τις τριάντα λέξεις ο Κύπριος ποιητής και συγγραφέας Χρίστος Χατζήπαππας κλείνει το ιδιαίτερα διαπεραστικό ποίημά του «Ύπνος Αντιποιητικός». *
Αναδύθηκε στο νου μου, κατά το μάλλον από μια ανάγκη φυσικής άμυνας καθώς διάβαζα μία εντολή του Υπουργείου Εσωτερικών της Κύπρου, που κατέφτασε στα ραδιόφωνα της χώρας στις 13 Δεκεμβρίου, πριν από λίγες μέρες δηλαδή.
Αν η ουσία δεν ήταν τόσο τραγική θα μπορούσε να προκαλέσει θυμηδία ή και να εκληφθεί ως δείγμα λαμπρού κρατικού σουρεαλισμού.
Η εντολή, ζητά από τα ραδιόφωνα να σταματήσουν αμέσως τα μεταδιδόμενα μηνύματα της καμπάνιας κατά της εμπορίας προσώπων (trafficking).
Κάποιος (λογικός) θα υποθέσει πως η καμπάνια θα ανανεωθεί ή θα βελτιωθεί και για αυτό το λόγο το Υπουργείο διατάζει την αναστολή των μεταδόσεων.
Όχι.
Η αιτία, είναι πως η εκστρατεία-κατά το Υπουργείο… «έχει εκπληρώσει τον σκοπό της».
Κάπου εδώ, ο λογικός άνθρωπος, αν έχει απομείνει και κάποιος σε αυτόν τον τόπο, πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει.
Να βάλει τα κλάματα;
Να αρχίσει να τραβάει τα μαλλιά του; Να αρχίσει να φτιάχνει σενάρια συνομωσίας;
Να σκεφτεί πως έχουν δίκιο οι θαμώνες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης που σχολιάζουν και αποφαίνονται με βεβαιότητα πως η εντολή προέκυψε από πίεση εργοδοτών που εκμεταλλεύονται γυναίκες θύματα του σύγχρονου δουλεμπόριου;
Το κράτος μας, αυτό το νήπιο κράτος που κανένας δεν θέλει να το σπρώξει στην ενηλικίωση, για άλλη μία φορά δίνει το παράδειγμα όχι μόνο της αναλγησίας αλλά και της απόλυτα τριτοκοσμικής αντίληψης που έχει για την λειτουργία του.
Η καμπάνια, που ήταν του Υπουργείου Εσωτερικών και του Εθνικού Μηχανισμού για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, εκπλήρωσε μας λένε τον σκοπό της. Που ακριβώς το είδαν αυτό και σε ποια χώρα ζουν, μένει να το ανακαλύψουμε.
Κανένας σύμβουλος δεν βρέθηκε να τους θυμίσει πως ακριβώς σε περιόδους οικονομικής κρίσης και εξαθλίωσης είναι που τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται κουρέλια ξεσκισμένα στα χέρια των πονηρών και επιτήδειων μαφιόζων;
Κανένας δεν βρέθηκε να τους θυμίσει πως στην Κύπρο ακόμα και οι πέτρες γνωρίζουν το «ειδικό βάρος» που έχουν οι πάσης φύσεως νταβατζήδες που λειτουργούν ως κράτος εν κράτει;
Είναι δυνατόν εν έτει 2013 στην Κύπρο της Ε.Ε. κάποιοι αρμόδιοι να μην βλέπουν να μην ξέρουν πως σε ολόκληρη την Ευρώπη γίνεται ένας χαμός με τις Κοινωνικές καμπάνιες ακριβώς γιατί υπάρχει μεγάλο και διαρκώς διογκούμενο πρόβλημα;
Η εντολή που δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών, είναι επιεικώς εξωφρενική και πραγματικά, θα όφειλαν όσοι αποφάσισαν πως ο «σκοπός εκπληρώθηκε» και «ως εκ τούτου παρακαλώ όπως η μετάδοση των φωνητικών μηνυμάτων τερματισθεί άμεσα» να δώσουν περιεκτικές εξηγήσεις.
Γιατί, γνωρίζουν άριστα, πως ο σκοπός, δεν εκπληρώθηκε. Γνωρίζουν άριστα, πως το νοηματικό περιεχόμενο αυτών των μηνυμάτων απέχει έτη φωτός δυστυχώς από το να μην έχουν λόγο ύπαρξης.
Τελείωσε άραγε το διαφημιστικό κονδύλι και δεν μας το λένε;
Ας προκηρύξουν λοιπόν έναν διαγωνισμό επικοινωνιακής δημιουργικότητας με αυτό το αντικείμενο. Χωρίς αμοιβές, χωρίς λεφτά. Με όρο πως θα είναι όλα προσφορά. Και η δουλειά των κειμενογράφων, και των μουσικών και των εκφωνητών. Είμαι απόλυτα βέβαιος πως πολλοί θα τρέξουν να προσφέρουν. Και, ας αναλάβουν όσα ραδιόφωνα θέλουν, να παίζουν τα μηνύματα δωρεάν και όσοι παραγωγοί επιθυμούν ας τα βάζουν ένθετα στις εκπομπές τους. Και πάλι είμαι βέβαιος πως θα υπάρξει προσφορά.
Και αν το Υπουργείο Εσωτερικών δεν θέλει για λόγους που δεν μπορώ να φανταστώ να αναλάβει μια τέτοια πρωτοβουλία, τότε, ας την αναλάβουν όσοι ραδιοφωνικοί σταθμοί θέλουν να έχουν κοινωνικό πρόσωπο.
Η εκμετάλλευση προσώπων, η βία κατά των γυναικών, ο ρατσισμός και οι πάσης φύσεως διακρίσεις είναι άνθη του κακού που ευδοκιμούν στις μέρες μας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που τα ποτίζουν. Είναι στο χέρι όλων όσων διαθέτουν δημόσιο βήμα να αναλάβουν ευθύνες.
Γιατί προφανώς, κάποιοι, εκεί στο Υπουργείο Εσωτερικών, ζουν σε άλλο σύμπαν.
Εμείς, εδώ: Στη γη της σιεφταλιάς. Στην αβάσταχτη ελαφρότητα του Κυπριακού είναι μας.
Ακόμα και τώρα.
*Από τη συλλογή του Χρίστου Χατζήπαππα «Τα πηγάδια της Ιστορίας» εκδόσεις Γαβριηλίδης.
twitter@pittasgeorge
Γράφει: Γιώργος Πήττας
