Δεν θα ξεχάσω τα λόγια του Τ. Χατζηδημητρίου: «η πολιτική θα σου χαρίσει έντονες συγκινήσεις και μεγάλες απογοητεύσεις. Να είσαι προετοιμασμένη», μου είπε τότε.
Συνέβησαν πολλά τα τελευταία 5 χρόνια και ήταν πολλές οι φορές που θυμήθηκα τον Τάκη. Ήταν πολλές οι φορές που είπα: «Δεν μπορεί αυτός να είναι ο τόπος μου. Αυτό να είναι το ήθος των ανθρώπων που καθορίζουν τις ζωές μας με τις αποφάσεις τους.» Ήξερα οτι η Κυπρος είναι ενας τόπος μικρός και γι αυτό ακριβώς πίστευα ότι θα μπορούσε να είναι παράδεισος για τον κάθε πολίτη. Δυστυχώς ήταν τοσο μικρός που λεηλατήθηκε εύκολα και λεηλατείται ακόμα… απο ένα σύστημα που αυτοσυντηρείται και αυτοπροστατεύεται!
Ισονομία δεν υπάρχει. Οι νόμοι δεν λειτουργούν για όλους το ίδιο. Άλλοι φεύγουν με δις / εκατομμύρια και τη γλυτώνουν με ένα πρόστιμο κάποιων χιλιάδων και οικογενειάρχες οδηγούνται στη φυλακή για 500 Ευρώ.
Ανάλογα με τα συμφέροντα και τις επιρροές κατατίθενται προτάσεις νόμου που φωτογραφίζουν πρόσωπα και εξυπηρετούν το σύστημα.
Η σύγκρουση συμφερόντων και το ασυμβίβαστο σε διαχειρίσεις υποθέσεων είναι ψιλά γράμματα. Και εντός κοινοβουλίου. Στην Κύπρο όλα γίνονται Ανακαλύπτουμε καταλόγους με εκροές και δεν μπορεί κανείς να βρει άκρη γιατί κανείς δεν θελει να βρει ακρη.
Μετά απο τρία χρόνια πιέσεων έρχεται η λίστα Λαγκαρντ με κατεβατό εκατοντάδων εκατομμυρίων, με φοροφυγάδες και αντί να την ξετινάξουμε αναζητώντας το μαύρο χρήμα και ποινικά αδικήματα μετά απο ενα τραπεζικό σκανδαλο, προχωρούν με πρόστιμο και τέλος. Όπως έγινε και με τον Χριστόδουλο τον πρώην σπουδαίο κεντρικό τραπεζίτη.
Ακόμα αναμένουμε διώξεις για την οικονομική καταστροφή του τόπου. Και αυτές επιλεκτικές… και οι απαντήσεις σε αυτη τη συμπεριφορά κρύβονται και στη Uniastrum, οχι μόνο στις επιρροές Βγενόπουλου.
Και πόσα άλλα… Από το ποιοί διορίζονται και γιατί διορίζονται. Και για να εξοφλήσει τα αλισβερίσια του ο οποιοσδήποτε καταφέρνουμε κτυπήματα στον τόπο με μετριότητες στις οποίες παραδίδεται εξουσία.
Απο τις υποσχέσεις ενός προέδρου που έγραψε ιστορία με την ασυνέπεια και τις δεσμεύσεις του αλλά και τους διορισμούς των “αρίστων” που έκανε ο ίδιος και με με τους οποίους συγκρούστηκε «Εισαγγελέα, Διοικήτρια, Γενικό Ελέγκτη».
Από την αδυναμία ενός Εισαγγελέα να πράξει το ορθό για τη δικαιοσύνη πέραν των θεμάτων που αφορούσαν τον ίδιο…
Απο την αδυναμία του προέδρου της Βουλής να επιβάλει τάξη στο κοινοβούλιο με αποτέλεσμα να πλήττεται το κύρος του κοινοβουλίου… Είναι τόσα πολλά…
Το σίγουρο είναι ότι έχουμε έναν κόσμο να αλλάξουμε… και όσο και αν το σύστημα παλεύει να αυτοπροστατευτεί… πρέπει να τον αλλάξουμε!
Και ναι προσβλέπουμε σε λύση αλλά πρέπει να διασφαλίσουμε ότι με τη λύση δεν θα υπάρχει συνέχεια της νοοτροπίας που μας κατέστρεψε. Μη ξεχνάμε ότι η μια πλευρά είναι καθρέφτης της άλλης. Και θα πρέπει να επανενώσουμε τα υγιή κομμάτια όχι τα σάπια!
Καλή χρόνια…
Γράφει: Ειρήνη Χαραλαμπίδου
