Είναι πλέον προφανές ότι το κυπριακό βρίσκεται σε περίοδο έντονων διαβουλεύσεων.
Η κατάληξη σε κοινό ανακοινωθέν φαίνεται ότι δημιουργεί προϋποθέσεις για διαπραγματεύσεις στο εθνικό μας θέμα. Ποια η κατάληξη των συνομιλιών; Αυτό κανείς δεν το γνωρίζει. Εμείς ευχόμαστε να καταλήξουν σε βιώσιμη και εννοείται λειτουργική λύση. Είναι όμως να απορεί κανείς με όσους εκ των προτέρων έτρεξαν ως μάντεις κακών να προδιαγράψουν την κατάληξη των συνομιλιών. Δεν θα τους ακολουθήσουμε.
Στην αριστερά, το εθνικό μας πρόβλημα δεν πρόκειται ποτέ να μπει στη σφαίρα της μικροπολιτικής και κυρίως δεν πρόκειται ποτέ να μπει στη σφαίρα του ρεβανσισμού. Το εάν η σημερινή κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ στήριξαν ειλικρινά τις προσπάθειες για επίλυση από την προηγούμενη ηγεσία του τόπου, αυτό θα το κρίνει ο λαός και η ιστορία. Εμείς βλέπουμε το παρόν. Και κυρίως το μέλλον. Είναι με θλίψη όμως που διαπιστώνουμε ότι έχει αναπτυχθεί ανάμεσα σε πολιτικά κόμματα, πολιτικά πρόσωπα και σε μια μερίδα του λαού, μια στάση που δεν οδηγεί πουθενά.
Στο κυπριακό δεν χωρούν τακτικισμοί. Τακτική και σωστή στρατηγική, βεβαίως. Αλλά όχι τακτικισμοί. Γι’ αυτό δεν θα ακολουθήσουμε. Δεν θα ακολουθήσουμε όσους εκ των προτέρων σπέρνουν τον φόβο της λύσης. Δεν θα ακολουθήσουμε όσους έχουν την άρνηση για συνομιλίες ως σωσίβιο πολιτικής επιβίωσης. Δεν θα ακολουθήσουμε όσους έσπευσαν να ηγηθούν νέων “μετώπων” απορριπτισμού. Στην αριστερά δεν χωρούν τέτοιες λογικές.
Η βάση της λύσης είναι γνωστή. Ασχέτως εάν κάποιοι ελέω σκοπιμοτήτων έφτασαν στο σημείο να αρνούνται τις συμφωνίες των φυσικών και πολιτικών τους πατεράδων. Ούτε θα μπούμε στην λογική της ερμηνείας κάθε λέξης που ακούγεται από την τουρκοκυπριακή πλευρά με στόχο να σκοτωθεί εν τη γενέσει της και αυτή η πρωτοβουλία. Είμαστε ξεκάθαροι και το δηλώνουμε σε όλους τους τόνους: θέλουμε μια λύση που να επανενώνει τον τόπο και τον λαό. Λύση στη βάση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Είμαστε ακόμα στην αρχή των συνομιλιών. Δεν προδικάζουμε το αποτέλεσμα αλλά ούτε και δαιμονοποιούμε τις ιστορικές μας δεσμεύσεις. Γι’αυτό και δεν θα ακολουθήσουμε την ρητορική του φόβου. Δεν θα ακολουθήσουμε την ρητορική του διχασμού. Δεν θα ακολουθήσουμε όσους θέλουν ένα “δεύτερο ελληνικό κράτος”, ούτε θα ακολουθήσουμε όσους δεν τολμούν να παραδεχτούν ότι προτιμούν την διχοτόμηση από την Ομοσπονδία. Επιδιώκουμε την Ομοσπονδία και θα εργαστούμε για αυτό.
Η ιστορία είναι αμείλικτος κριτής όλων. Η ιστορία όμως. Όχι τα παραμύθια που φτιάχνουν μερικοί για να αυτοδικαιωθούν στα μάτια των συμπολιτών μας που διακαώς επιθυμούν λύση και επανένωση.
Γι’αυτό και στο διάστημα που θα ακολουθήσει θα σταθούμε με θάρρος και ειλικρίνεια απέναντι στον λαό. Θα ζυγίσουμε όλα όσα θα τεθούν ενώπιον μας όταν και εφόσον τεθούν. Και ευχόμαστε αυτή η κατάληξη να είναι θετική. Όχι για να δικαιωθούμε ως παράταξη. Αλλά για να εξιλεωθούμε επιτέλους συλλογικά ως λαός στα μάτια των παιδιών μας που κληρονόμησαν όπως και εμεις μια μοιρασμένη πατρίδα.
Μόνον τότε θα μπορέσουμε να τους ξανακοιτάξουμε λέγοντας τους: “Σας δίνουμε αυτό που σας χρωστάμε. Μια επανενωμένη πατρίδα. Αγαπήστε την περισσότερο απ’ότι άλλοι την αγάπησαν στο παρελθόν”.
Γράφει: Ειρήνη Χαραλαμπίδου