Και εκεί που νόμιζα ότι λόγω γενικής απαξίωσης θα αποφεύγαμε περαιτέρω κατρακύλα μπας και σώσουμε το γόητρο των θεσμών, ο πρόεδρος διορίζει πρέσβη της Κύπρου στην Ελλάδα τον Κυριάκο Κενεβέζο.
Με αυτήν την κίνηση μας θύμισε και τις βασικές αιτίες της καταστροφής μας. Τα σάπια θεμέλια στα οποία κτίστηκε αυτό το κράτος: της συνδιαλλαγής, της επιλογής όχι των αρίστων αλλά των αρεστών.
Δεν απέμεινε ίχνος ηθικής.
Ο Πρόεδρος υποσχέθηκε σε αυτόν τον λαό προσωπικότητες, τους ικανότερους , χρηστή διοίκηση , επιτροπές για να ελέγχουν την εφαρμογή των εκθέσεων της Γενικής Ελέγκτριας και τι στο τέλος έπραξε ο ίδιος; Ενέδωσε σε μια προσβλητική για τούτο το λαό συνδιαλλαγή που όχι μόνο δεν τιμά κανέναν, αλλά αφαιρεί και κάθε ελπίδα.
Ο ίδιος ο Πρόεδρος αγνόησε έκθεση της Γενικής Ελέγκτριας η οποία κατέγραφε σωρεία ατασθαλιών και κακών χειρισμών στο Υπουργείο Παιδείας. Αγνόησε επίσης το γεγονός ότι ενα θεσμικό όργανο, μια κοινοβουλευτική επιτροπή, η Ελέγχου στην προκειμένη περίπτωση, παρέπεμψε το θέμα που αφορούσε τους χειρισμούς του τότε Υπουργού Παιδείας για την ψηφιακή βιβλιοθήκη “Αριστοτέλης” στην Νομική Υπηρεσία με παράκληση να εξεταστούν πιθανά ποινικά αδικήματα.
Πρόεδρε, με αυτή σας την κίνηση μας στερήσατε κάθε ελπίδα – πίστεψα ότι η καταστροφή έφερε γνώση και σύνεση, δυστυχώς… Η εξουσία δεν είναι δύναμη, είναι υποχρέωση να υπηρετάς ένα λαό και όχι να εξυπηρετάς μια χούφτα ανθρώπων… τελικά Πρόεδρε, χάθηκαν πολύ περισσότερα από ένα φάκελο!
Γράφει: Ειρήνη Χαραλαμπίδου
