Oμιλία για τον κρατικό προυπολογισμό 2014 της Βουλευτού του ΑΚΕΛ –Αριστερά Νέες Δυνάμεις Ειρήνης Χαραλαμπίδου – 19.12.2013
Kύριε Πρόεδρε, Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Την περασμένη βδομάδα παρακολούθησα από αυτό εδώ το βήμα την «φιλότιμη» προσπάθεια του Υπουργού Οικονομικών να παρουσιάσει την οικονομική κρίση ως δημοσιονομική.
Αυτή η συλλογική προσπάθεια της κυβέρνησης να μετατοπίσει την κύρια αιτία ενός μέγιστου Τραπεζικού σκανδάλου, σφαιτερισμού καταθέσεων, κακοδιαχείρισης και αποδεδειγμένης πλέον απάτης είναι εντελώς απαράδεκτη.
O Υπουργός γνωρίζει πολύ καλά, ότι ο αποκλεισμός της χώρας μας από τις αγορές, δεν έγινε εξ’ υπαιτιότητας των δημοσιονομικών αδυναμιών, που είναι και αυτές υπαρκτές, αλλά λόγω πρακτικών, που εφάρμοζαν οι τράπεζες και των καθοριστικών αποφάσεων που έλαβαν ορισμένοι τραπεζίτες. Το άκουσε άλλωστε κατ’ επανάληψη και από τα χείλη Ευρωπαίων αξιωματούχων .
Με τη στάση του αυτή, ο Υπουργός και η κυβέρνηση, δημιουργούν την εντύπωση, ότι επιλέγουν να αφήσουν τους τραπεζίτες στο απυρόβλητο.
Αν κρίνουμε από τους μέχρι σήμερα χειρισμούς της κυβέρνησης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το συμπέρασμα που εξάγεται είνα ότι η κάθαρση και η τιμωρία εξαντλούνται στις διακηρύξεις. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, αναίρεσε τη δέσμευση για διορισμό ποινικών ανακριτών και επέλεξε να διορίσει την ερευνητική επιτροπή Πική. Ο λόγος ήταν προφανής. Η κυβέρνηση, σε αντίθεση με την καθολική απαίτηση του λαού για τιμωρία των ενόχων, δεν στόχευε κύρια στην απονομή δικαιοσύνης για το τραπεζικό σκάνδαλο, αλλά στο να αποκομίσει οφέλη από τον πολιτικό διασυρμό της προηγούμενης κυβέρνησης, αποπροσανατολίζοντας ταυτόχρονα σε σχέση με την συγκατάθεση του προέδρου για το κούρεμα καταθέσεων σε βάρος των κυπρίων καταθετών, και για το οποίο γνώριζε από τις 4 Μαρτίου.
Στην πορεία, η επιτροπή Πική, από μόνη της, οδηγήθηκε σε αδιέξοδο και αυτοκαταργήθηκε, αποκλείοντας από τις αρμοδιότητες της ό,τι είχε να κάνει με τα τραπεζικά σκάνδαλα, με αστικές και ποινικές ευθύνες και γενικότερα με όσες πτυχές αποτελούσαν αντικείμενο της δικαστικής εξουσίας. Η Επιτροπή, εστίασε αποκλειστικά στον τομέα των κρατικών δαπανών, παραγνωρίζοντας τις καταστροφικές επιπτώσεις της τραπεζικής κρίσης και τους πρωταγωνιστές της. Παραγνώρισε επίσης σκανδαλώδεις συναλλαγές. Μια από αυτές, η πώληση των υποκαταστημάτων των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα, με κόστος στις κυπριακές τράπεζες πέραν των €3 δις. Αυτά είναι οικονομικά στοιχεία με ιδιαίτερη βαρύτηττα, τα οποία όμως αγνοήθηκαν πλήρως από την Επιτροπή.
Βαρύτατες είναι και οι ευθύνες του Υπουργού Δικαιοσύνης, τις οποίες ουδέποτε είχε την ευθυξία, ως όφειλε,να αναλάβει. Αντί να επιμένει στον διορισμό ποινικών ανακριτών, ενισχύοντας το έργο τους με ειδική ομάδα εμπειρογνωμόνων για το οικονομικό έγκλημα, έθεσε, υπό διακύβευση το αποτέλεσμα των ποινικών ανακρίσεων, που άρχισαν με καθυστέρηση πολλών μηνών. Να θυμίσω επίσης, ότι ο Υπουργός, ενώ όφειλε καθηκόντως, να ελέγξει τη νομιμότητα του διορισμού της Επιτροπής, προτού προχωρήσει στο διορισμό της, δεν το έπραξε. Όταν δε εντοπίστηκε η αδιαμφισβήτητα παράνομη σύστασή της, για μέρες ολόκληρες επικαλείτο ανύπαρκτη γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα, για να στηρίξει τα επιχειρήματά του ως προς τη νομιμότητα της Επιτροπής, για να διαψευστεί στο τέλος δημόσια από τον ίδιο τον Γενικό Εισαγγελέα .
Αλήθεια, υπάρχει κανείς σήμερα, μετά από τόσα αποδεικτικά στοιχεία, που ήρθαν στο φως, ο οποίος να αμφισβητεί, ότι σε βάρος των Κυπρίων καταθετών εξελίχθηκε μια μεγάλη και καθ΄όλα οργανωμένη απάτη; Οι τραπεζίτες συνειδητά τζόγαραν με τα χρήματα των κυπρίων καταθετών. Προέβαιναν σε πλασματικές ανακοινώσεις, παραπλανώντας για τα πραγματικά δεδομένα και αποκρύβοντας τις τεράστιες μαύρες τρύπες του τραπεζικού τομέα, που οδήγησαν σε κατάρρευση την οικονομία. Οι εποπτικές αρχές δεν είναι άμοιρες ευθυνών. Εθελοτυφλούσε ο κ. Ορφανίδης σε πρακτικές των διοικήσεων των δύο μεγάλων τραπεζών, οι οποίες ξέφευγαν από τις συνήθεις τραπεζικές πρακτικές, μοιράζοντας το χρήμα με ευνοικούς όρους και χωρίς ικανοποιητικές εξασφαλίσεις σε μια δράκα ανθρώπων. €6,5 δις απο την Τράπεζα Κύπρου σε 20 νομικά και φυσικά πρόσωπα. Στην Μαρφίν Λαϊκή, ένας και μόνο εφοπλιστής, είχε συνολικό δανεισμό στον όμιλο εταιριών του ύψους €729 εκ., σχεδόν ένα δις ευρώ, με προβλέψεις άνω των €500εκ. (ΔΑΝΕΙΑ ΟΜΙΛΟΥ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΖΟΛΩΤΑ – ΥΨΟΥΣ €729,197 εκ. με προβλέψεις για τα €500εκ.: FocusMaritimeLTD €288,444 εκ., TerraGrande €3,080εκ., LandSpirit €411,000 χιλιάδες, NewbornInternationalLtd €62,383 εκ., Ionia Κτηματική €3,031 εκ., TerraNorma €9,665εκ., TerraStabile €286,695 εκ., TerraDevelopers €1,118 εκ., Zolotas + Fistes €1,98 εκ., GrandAnemi €45,492 εκ., GrandVenetico €26,898 εκ.)
Με τη σιωπή του ο κ. Ορφανίδης, συνέβαλε τα μέγιστα στην εξαπάτηση των κυπρίων καταθετών. Προτεραιότητα ήταν, για τραπεζίτες και εποπτικές αρχές, η άντληση πρωτοβάθμιων κεφαλαίων με τη διάθεση αξιογράφων και χρεογράφων.
Οι εποπτικές αρχές, γνώριζαν επίσης για τους διατραπεζικούς δανεισμούς της Λαϊκής, που από το 2009 ακούμπησαν τα €10,5 δισεκατομμύρια. Από τον Φεβράρη του 2011, η Μαρφίν Λαϊκή ήταν κεφαλαιουχικά αφερέγγυα και αυτό σύμφωνα με τα αποτελέσματα, που η ίδια η Τράπεζα ανακοίνωσε. Οι ζημιές της ακουμπούσαν τα €3,6 δις και τα ίδια κεφάλαια ηταν μόλις €600 εκ. – και αυτό το γνώριζε ο κ. Ορφανίδης.
Μεταξύ 2007 και 2011, το χαρτοφυλάκιο χορηγήσεων της Μαρφίν Λαϊκής έφτασε τα €27,4 δις. Το χαρτοφυλάκιο δανείων περιλάμβανε όλα τα MIGOδάνεια και το υπόλοιπο προβληματικό δανειακό χαρτοφυλάκιο, που οδήγησαν σε τεράστιες προβλέψεις στην Τράπεζα, χωρίς πηγές αποπληρωμής. Τα δάνεια στην Μαρφίν Λαϊκή από το 2009 υπερέβαιναν των καταθέσεων. Μέχρι το 2011 αντιπροσώπευαν το 172% των καταθέσεων. Γι’ αυτό και η Μαρφίν Λαϊκή αναγκαστικά αύξαινε τον διατραπεζικό της δανεισμό, κυρίως απο εργαλεία της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας.
Κάποια από τα επιτόκια των δανείων ιδιαίτερα προκλητικά, 0,73%. Το ίδιο προκλητικά και τα χρυσά μπόνους εκατομμυρίων, τα οποία δίνονταν ακόμα και σε άτομα με ευθύνη αναφοράς στις εποπτικές αρχές σε περιπτώσεις, όπου διαπιστώνετο υπέρμετρη συσσώρευση κινδύνου. Με τα μπόνους έκλειναν στόματα.
Στην περίπτωση της Μαρφίν Λαϊκής, οι καταθέσεις των Κυπρίων γέμιζαν τους τραπεζικούς λογαριασμούς των ευνοούμενων της διοίκησης Βγενόπουλου και αύξαιναν το μετοχικό κεφάλαιο της MIG.
Τα όσα έχω αναφέρει πιο πάνω, πιστέψτε με, δεν σκιαγραφούν καν το μεγεθος της απάτης. Οι πολίτες απαιτούν την τιμωρία των ενόχων και η οργή τους αναπόφευκτα θα ξεσπάσει αν αποτύχει το κράτος, για μιά ακόμα φορά, στην απονομή δικαιοσύνης.
Ο λόγος, πρέπει επιτέλους να γίνει και πράξη. Γι’ αυτό και εμείς ως ΑΚΕΛ, προχωρήσαμε άμεσα σε καταγγελία στις Γερμανικές Εποπτικές Αρχές (Bafin), ζητώντας τη διενέργεια ελέγχου σε σχέση με τα δομημένα ομόλογα Γερμανικής τράπεζας που χρησιμοποιείτο από την πάλαι ποτέ ισχυρή διοίκηση της Μαρφίν Λαϊκής Τράπεζας για έμμεση αγορά μετοχών της ίδιας της Μαρφίν Λαϊκής Τράπεζας, καθώς και μετοχών εταιρειών του Ομίλου MarfinInvestmentGroup,όπως το Υγεία και η DeltaSingular, αξίας δεκάδων εκατομμυρίων.
Στόχος μας, δεν είναι μόνο η τιμωρία, αλλά με την επιβεβαίωση του θέματος που εγείρουμε, να γίνει κατορθωτή και η ανάκτηση μέσω της Γερμανικής Τράπεζας των χρημάτων των καταθετών της Μαρφίν Λαϊκής. Χρήματα που διοχετεύτηκαν για αγορές μετοχών της Μαρφίν Λαϊκής μέσω των δομημένων ομολόγων της Γερμανικής Τράπεζας – και που ανέρχονται σε κάποιες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Ζητούμε επίσης την εξέταση όλων των θεμάτων, που άπτονται παραβίασης και παράκαμψης χρηματιστηριακών και τραπεζικών κανονισμών, με σκοπό την τιμωρία όσων ενέχονται στα τοξικά δομημένα ομόλογα, που χρησιμοποιούσε η τότε διοίκηση της Μαρφίν Λαϊκής. Η ανταπόκριση των Γερμανικών εποπτικών αρχών ήταν άμεση.
Επιπρόσθετα, ενημερώσαμε γραπτώς τον Γενικό Εισαγγελέα, με επιστολή ημερομηνίας 14/11/2013, για περιπτώσεις συγκεκαλυμμένης χρηματοδότησης προς την MIG, η οποία γινόταν από τα χρήματα των καταθετών και των κατόχων αξιογράφων. Σύμφωνα με τα στοιχεία μας οι εγκρίσεις δίνονταν από τα ανώτατα στελέχη του κύκλου του κ. Βγενόπουλου. Και αυτό, κατά παράβαση των κανονισμών δανεισμού συνδεδεμένων προσώπων, με σκοπό τη δημιουργία πλασματικών εντυπώσεων και χειραγώγησης, ακόμα και στην MIG.
Κύριε Πρόεδρε , κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Η τιμωρία των ενόχων είναι καθολική απαίτηση. Αυτό, που θα πρέπει εμείς να φροντίσουμε, είναι οι ανεξάρτητοι θεσμοί, να υπηρετούν πραγματικά τα συμφέροντα του τόπου και του λαού και όχι μιας ολιγαρχίας οικονομικών παραγόντων του χρηματοπιστωτικού συστήματος, όπως προφανώς γινόταν μέχρι σήμερα και οι οποίοι μέσα σε ένα πλαίσιο ασύλληπτης ασυδοσίας έφεραν τον τόπο στο χείλος της οικονομικής καταστροφής. Οι συμπολίτες μας, είναι αρκετά ώριμοι και γνωρίζουν, ότι το περί δικαίου αίσθημα από την μια, και η απόδοση δικαίου από την άλλη, δεν είναι κατ’ ανάγκη ταυτόσημα πράγματα. Αυτό όμως που απαιτούν, είναι την εφαρμογή του νόμου για ΟΛΟΥΣ τους πολίτες, ανεξαρτήτως κοινωνικής και οικονομικής τάξης. Απαιτούν ένα σύστημα δικαιοσύνης, στο οποίο οι συμπολίτες μας να στηρίζονται για άρση αδικιών, αλλά και για καταμερισμό περισσότερου δικαίου. Μονο έτσι θα κερδίσουμε, θα ξανακερδίσουμε καλύτερα, την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Γράφει: Ειρήνη Χαραλαμπίδου
