Ο «ερωτευμένος» αεροπειρατής! Του Δώρου Πολυκάρπου

Συγκεκριμένα, το αεροσκάφος εκτελούσε την πτήση MS-181 από την Αλεξάνδρεια προς το Κάιρο όμως ο πιλότος ενημέρωσε τον πύργο ελέγχου στο αεροδρόμιο της Λάρνακας ότι ζητεί άδεια προσγείωσης, επειδή τελείωσαν τα καύσιμα, λόγω αεροπειρατείας.

Η αεροπειρατεία τερματίστηκε όχι μετά από στρατιωτική ή αστυνομική επιχείρηση αλλά όταν «ο αεροπειρατής κατέβηκε από το αεροσκάφος τελευταίος και προχώρησε προς το μεγάλο υπόστεγο που βρίσκεται στο αεροδρόμιο. Τεθωρακισμένο της Αστυνομίας τον πλησίασε και τότε ο αεροπειρατής υψώνοντας ψηλά τα χέρια παραδόθηκε στους αστυνομικούς. Άνδρες του Ειδικού Αντιτρομοκρατικού Ουλαμού τον κύκλωσαν και τον έβαλαν σε όχημα απομακρύνοντας τον από τη σκηνή. » 

Σύμφωνα με τα όσα διοχέτευσαν οι κρατικές αρχές και η αστυνομία στα Μέσα Ενημέρωσης την συγκεκριμένη μέρα: 

1. Τα κίνητρα ήταν ψυχολογικά: «Πρόκειται περί ατομικής ενέργειας προσώπου ασταθούς ψυχολογικής κατάστασης μέχρι και ανισόρροπου και τρομακτικού ανθρώπου. 

2. Τα κίνητρα ήταν ερωτικά/οικογενειακά: Η αεροπειρατεία έγινε με σκοπό να διαβιβάσει επιστολή στη πρώην σύζυγο του με την οποία συνεχίζει να είναι ερωτευμένος.  

Αποκορύφωμα δε της χυδαίας αυτής παραπληροφόρησης ήταν η γνωστή και όχι μόνο σεξιστική δήλωση του Προέδρου της Κύπρου ο οποίος σε κοινή δημοσιογραφική διάσκεψη με τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς δήλωσε ότι «όλα έχουν να κάνουν με μια γυναίκα πάντα» . 

Ο κ. Μούσταφα όπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων ουδέποτε ζήτησε να δει ή και να συνομιλήσει με μέλη της οικογένειας του στη Κύπρο. Χωρίς να εισερχόμαστε στους λόγους και τις ευθύνες της αποξένωσης του από την οικογένεια και της οικογένειας του από τον ίδιο, το γεγονός είναι ότι τόσον η οικογένεια όσο και ο ίδιος διέγραψαν ο ένας τον άλλο από την ζωή τους εδώ και πολλά χρόνια.  

Γεγονός επίσης είναι ότι ο κ. Μούσταφα απελάθηκε στο παρελθόν κατ’ επανάληψη από την κυπριακή Δημοκρατία παράνομα και παράτυπα παραμένοντας μέχρι σήμερα (20 σχεδόν χρόνια) σε λίστα απαγορευμένων προσώπων χωρίς ουσιαστική δυνατότητα να προστατεύσει τα δικαιώματα του ως γονέας κύπριων παιδιών, όπως εξ άλλου συνέβαινε με όλους τους υπηκόους τρίτων χορών που έρχονταν αντιμέτωποι με κρατική πολιτική απέλασης μελών οικογενειών κυπρίων πολιτών. Οι παραβιάσεις αυτές έχουν καταγραφεί σε σωρεία εκθέσεων διεθνών οργανισμών παρακολούθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της επιτρόπου Διοικήσεως και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και καταγγελίες της ΚΙΣΑ – Κίνησης για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό και άλλων ΜΚΟ στη Κύπρο. Να αναφέρουμε μόνο το γεγονός ότι με βάση την τότε πολιτική, μια επιστολή από τον/την κύπρια/ο σύντροφο ή ακόμη και τους γονείς του/της ήταν αρκετή για να κινηθούν διαδικασίες κράτησης απέλασης του επηρεαζόμενου επήκοου τρίτης χώρας. 

Το γεγονός ότι δεν ζήτησε να συνομιλήσει με την πρώην σύζυγό του, επιβεβαιώνεται και από τις δηλώσεις την ίδιας στα Μέσα. «Είπαν ότι με πήραν εκεί για να μιλήσω με τον Σαΐφ, επειδή το ζητούσε στην επιστολή του, αλλά αυτό είναι ψέμα», αναφέρει σε δήλωση της και διευκρινίζει ότι στην ουσία «με πήραν εκεί για να επιβεβαιώσω, ακούγοντάς τον να μιλά από τον ασύρματο, ότι ήταν αυτού η φωνή που ακουγόταν». Τέλος αποκαλύπτει ότι οι κυπριακές αρχές παραπληροφόρησαν επίσης ως προς το περιεχόμενο της επιστολής με την οποία ο κ. Μούσταφα εξηγούσε τους λόγους και τα αιτήματα που συνέδεε με αεροπειρατεία. Όπως η ίδια αναφέρει «στην επιστολή του λέξη δεν έγραψε για εμένα» . 

Αντίθετα, μέσα από δημοσιεύματα που είδαν αργότερα το φώς της δημοσιότητας ο κ. Μουσταφά «έδωσε και πολιτική πτυχή στην επιστολή του» απαιτώντας «να απελευθερωθούν γυναίκες από τις αιγυπτιακές φυλακές (και) … να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο στην ΕΕ»  

Στην επιστολή ο κ. Μούσταφα εξηγούσε στη επιστολή του ότι προέβηκε στην αεροπειρατεία για να θυμίσει στη διεθνή κοινότητα ότι στη χώρα του επικρατεί δικτατορία, ότι άνθρωποι φυλακίζονται χωρίς δίκαιες δίκες και ότι το αίτημα του είναι η απελευθέρωση των πολλών γυναικών κρατουμένων που το καθεστώς αντιδημοκρατικά κρατεί φυλακισμένες. Επίσης έκφρασε την επιθυμία παροχής διεθνούς προστασίας από τις αρχές της Κύπρου, γιατί σε περίπτωση επιστροφής του στην Αίγυπτο δεν θα έχει δίκαιη δίκη αλλά θα τύχει απάνθρωπης μεταχείρισης.

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες που κάνουν το γύρο του διαδικτύου ο Αιγύπτιος ζητούσε την απελευθέρωση 63 γυναικών που κρατούνται στις φυλακές του Καΐρου και έδωσε και πολιτική πτυχή στην επιστολή. 

Τα πολιτικά κίνητρα του κ Μούσταφα φαίνονται και από την περιγραφή της πρώην συζύγου του στο τύπο. Όπως η ίδια δήλωσε, ο πρώην σύζυγος της κατά την παραμονή του στη Κύπρο την δεκαετία του 80 δήλωνε «ότι ήταν φανατικός υποστηρικτής του Γιασέρ Αραφάτ και της οργάνωσής του PLO. Για τον λόγο αυτό είχε εκτίσει σε κάποια περίοδο της ζωής του τετραετή φυλάκιση στη Συρία, η οποία σε κάποιο στάδιο ήταν αντίπαλος για το PLO. Καυχόταν ακόμη ότι έλαβε μέρος στη δολοφονία τριών Ισραηλινών στρατιωτών, ενώ σε κάποια δράση του είχε δεχθεί σφαίρα στον θώρακά του, τα σημάδια της οποίας επεδείκνυε. » 

Οι κυπριακές αρχές με την στάση και ενέργειες τους φαίνεται να μην τους ενδιαφέρει η διασφάλιση της νομιμότητας και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά οι πολιτικές και σκοπιμότητες και τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα:  

1. Μέχρι σήμερα δεν επέτρεψαν στο κ. Μούσταφα πρόσβαση τη διαδικασία ασύλου παρά το ότι ζήτησε διεθνή προστασία από την πρώτη μέρα καθώς και πρόσφατα από το ίδιο το δικαστήριο. 

2. Παρά τις δηλώσεις για «ψυχολογική αστάθεια» δεν έχει παραπεμφθεί για αξιολόγηση από ειδικό γιατρό, ομάδα γιατρών  

3. Έχει παρεμποδιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με τον δικηγόρο του αφού οι διοίκηση των φυλακών χωρίς νομικό έρισμα δεν επέτρεψε στους μεταφραστές να παραστούν στην προγραμματισμένη επικοινωνία του κ. Μουσταφά με τον δικηγόρο του.  

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στο Τύπο ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας τάξης παραγνωρίζοντας τα δικαιώματα του κ. Μούσταφα, υπέγραψε την Τετάρτη, 06.04.2016 διατάγματα έκδοσης του κ. Μούσταφα στην Αίγυπτο στα πλαίσια πρόσφατων συμφωνιών που υπογράφτηκαν μεταξύ των δύο χωρών ως αποτέλεσμα της απόφασης τους για σύσφιξη των σχέσεων των δύο χωρών με υπόβαθρο την συνεργασία τους στο τομέα της ενέργειας, ανόρυξης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων .

Δυστυχώς η διαχείριση της συγκεκριμένης υπόθεσης από το κυπριακό κράτος δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό. Το τελευταίο χρονικό διάστημα η κυπριακή κυβέρνηση έχει δώσει στις υποθέσεις έκδοσης δύο αντιφρονούντων Ρώσων πολιτών ότι είναι συνειδητή η αδιαφορία της για την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο βωμό πολιτικών σκοπιμοτήτων και προστασία σχέσεων με ‘στρατηγικούς» εταίρους της.  

Οι πιο πάνω υποθέσεις καταδεικνύουν μεταξύ άλλων το επίπεδο σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από πλευράς της κυπριακής κυβέρνησης. Η δε πορεία της υπόθεσης ενώπιων της κυπριακής δικαιοσύνης θα αποτελέσει επίσης ένδειξη του επιπέδου ανεξαρτησίας της κυπριακής δικαιοσύνης και αποτελεσματικότητας των ασφαλιστικών δικλείδων προστασίας ατομικών δικαιωμάτων έναντι κρατικών συμφερόντων.  

Κλείνοντας αξίζει να αναλογιστούμε επίσης τους λόγους και τα συμπεράσματα που θα μπορούσαμε να εξάγουμε για το επίπεδο και τη ποιότητα της ενημέρωσης μας τοποθετώντας από την μια την έκρηξη απήχησης που βρήκε η είδηση για τον αεροπειρατή «ερωτιάρη» και από την άλλη την παντελή αδιαφορία για τα πολιτικά κίνητρα και τον βαθμό προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του αεροπειρατή «πολιτικού»