Μήπως πρέπει να ανησυχούμε ως προς την συνέπεια του προέδρου έναντι των αξιών που διατείνεται ότι πρεσβεύει και τις αντοχές / αντιστάσεις του σε κρίσιμες στιγμές;
Καταρχήν δηλώνω ότι σέβομαι όλους τους ανθρώπους, περιλαμβανομένου και του Προέδρου, στη βάση της προσωπικότητάς τους και του έργου και ενεργειών τους, και όχι στη βάση του αξιώματος τους, ιδιαίτερα αξιώματος στη σφαίρα της πολιτικής που όλοι γνωρίζουμε τους τρόπους με τους οποίους συχνά αυτά αποκτώνται, ιδιαίτερα στην Κύπρο. Επομένως, ο βαθμός σεβασμού ακόμη και προς τον Πρόεδρο καθορίζεται στη βάση του ποιος είναι και τι πράττει και πρεσβεύει. Η προσπάθεια περιορισμού του δικαιώματος κριτικής ή της ελεύθερης έκφρασης, σε σχέση με κρατικούς ή άλλους αξιωματούχους, υπό τον μανδύα της “προστασίας των θεσμών”, οδηγεί ακριβώς στο αντίθετο αποτέλεσμα. Οι θεσμοί προστατεύονται μόνο όταν ασκείται κριτική στα πρόσωπα που τους υπηρετούν.
Κρίνω τους ανθρώπους σε μεγάλο βαθμό στη βάση της συνέπειας που επιδεικνύουν στη ζωή τους έναντι των αξιών που διατείνονται ότι πρεσβεύουν, έστω και αν εγώ διαφωνώ με αυτές, νοουμένου ότι οι αξίες αυτές κινούνται σε δημοκρατικά πλαίσια (δεν περιλαμβάνω για παράδειγμα στα δημοκρατικά πλαίσια φασιστικές και νεοναζιστικές αξίες και αντιλήψεις).
Η πολιτική καριέρα του κου Αναστασιάδη είναι συνδεδεμένη σε μεγάλο βαθμό με τα «εθνικά ιδεώδη» όπως και ο ίδιος έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη περήφανος γι’ αυτό, και την αυτοθυσία και αυταπάρνηση των «ελλήνων και ελληνίδων της Κύπρου για την πατρίδα». Ως γνωστόν ο πρόεδρος δεν άφησε μνημόσυνο νέων αυτού του τόπου που «θυσίασαν» τη ζωή τους για τα ιδανικά που τους εμφύσησαν, στο οποίο να μην παραστεί, για να εκθειάσει τον ηρωισμό τους να θυσιάσουν ακόμη και τη ζωή τους για την πατρίδα … και να παρηγορήσει τους γονιούς τους για «την τιμή» που είχαν ένα ή και περισσότερα από τα παιδιά τους να θυσιαστούν στον υπέρ πάντων αγώνα. Το κατά πόσο τελικά “θυσιάστηκαν” ή απλώς χάθηκαν άδικα, το κρίνει η ιστορία.
Θεωρώ ότι ο Πρόεδρος σε μια κρίσιμη για την επιβίωση αυτού του τόπου στιγμή, όπως ο ίδιος χαρακτήρισε την σύνοδο κορυφής των αρχηγών των κρατών μελών, όφειλε να δείξει συνέπεια προς τις αξίες που ο ίδιος δηλώνει ότι πρεσβεύει και να είναι παρών με αυταπάρνηση και αυτοθυσία. Η ανάγκη αυτή είναι ακόμη πιο επιτακτική όταν λάβουμε υπόψη ότι η παραμονή του στο νοσοκομείο ήταν, σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, επιλογή του ιδίου για προληπτικούς λόγους.
Πέραν από την πτυχή της συνέπειας μας έναντι των αξιών που δηλώνουμε ότι πρεσβεύουμε τίθεται ακόμη ένα θέμα. Είναι δυνατόν ο πρόεδρος μιας χώρας με τέτοιες εξουσίες όπως στη περίπτωση της Κύπρου, στις κρίσιμες στιγμές για τη χώρα του να μην είναι παρών για να δώσει τη μάχη του, βάζοντας πάνω από τη χώρα του τελικά το προσωπικό του κόστος;
Έχω παρακολουθήσει τις δηλώσεις στα Μέσα και δεν έχω ακούσει ότι οι γιατροί του ζήτησαν επιτακτικά να μην παραστεί για λόγους υγείας. Ούτε κάποιον ειδικό να εξηγήσει στο λαό γιατί η κατάσταση της υγείας του προέδρου ήταν τέτοια που δεν του επέτρεπε να λάβει μέρος στη σύνοδο. Αντίθετα, με βάση τα όσα δημοσιεύτηκαν, ήταν επιλογή του ιδίου του προέδρου να μην παραστεί, για προληπτικούς λόγους. Το ερώτημα που τίθεται μεταξύ άλλων εδώ, είναι κατά πόσον οι συγκεκριμένες ενέργειες δημιουργούν αισθήματα ανασφάλειας, αμφιβολίας κα φόβου για τυχόν επανάληψη τέτοιων συμπεριφορών σε μια μελλοντική κρίση παρόμοιων ή και χειρότερων διαστάσεων.
Το δεδομένο είναι, ότι ο κος Αναστασιάδης και στις δύο πιο κρίσιμες στιγμές της μέχρι τώρα θητείας του ως πρόεδρος της Δημοκρατίας, της συνόδου του Eurogroup και της συνόδου των αρχηγών στην οποία θα συζητείτο η πολυσυζητημένη επιθετικότητα της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ, που χαρακτηρίστηκε μάλιστα από πολλούς ως δεύτερη εισβολή, δεν ενήργησε σύμφωνα με τα ιδανικά που εκθειάζει και δηλώνει ότι πρεσβεύει στα απανταχού εθνικά μνημόσυνα και πανηγυρισμούς.
Στη μεν σύνοδο του Eurogroup δήλωσε ότι αναγκάστηκε να σηκώσει τα χέρια λόγω «πιστολιού στο κρόταφο», στη δε σύνοδο κορυφής των αρχηγών επέλεξε λόγω ρινορραγίας να παραμείνει στο νοσοκομείο για προληπτικούς και επομένως όχι επιτακτικούς ή και αναπόφευκτους λόγους υγείας.
Γράφει: Δώρος Πολυκάρπου