«Πολυδιαφημιζόμενη, χρησιμοποιώντας όλο το εγχειρίδιο μάρκετινγκ, ακόμα και με teaser εκστρατεία, και αξιοποιώντας όλη την «παλέτα» των μέσων».
Στο σημερινό κομματικό σκηνικό της Κύπρου υπάρχει χώρος για νέα κόμματα. Αυτό είναι γεγονός, και καταγράφεται από τις έρευνες των τελευταίων χρόνων. Οι πολίτες έχουν όντως κουραστεί από τον τρόπο που ασκείται εδώ και δεκαετίες η πολιτική. Δεν ακούνε τι λένε οι πολιτικοί, καταδικάζουν εκ των προτέρων ότι πρωτοβουλία ληφθεί, ανεξαρτήτως της σοβαρότητας και της ορθότητας της. Η έλλειψη εμπιστοσύνης, η εξίσωση, αδίκως, στα μάτια της κοινωνίας όλων των πολιτικών ως διεφθαρμένων και ανίκανων, δίνει τροφή στα σενάρια για δημιουργία νέων κινημάτων και την ίδια ώρα ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά των πολιτών που τεντώνουν τις κεραίες τους για να ακούσουν.
Σε αυτό το σκηνικό, εμφανίστηκε τη Δευτέρα η Νέα Πνοή. Πολυδιαφημιζόμενη, χρησιμοποιώντας όλο το εγχειρίδιο μάρκετινγκ, ακόμα και με teaser εκστρατεία, και αξιοποιώντας όλη την «παλέτα» των μέσων. Από τηλεόραση, εξωτερική διαφήμιση, ηλεκτρονικά μέσα. Και αυτή είναι η πρώτη αντίφαση του νέου κινήματος. Οι πόροι του. Η αξία της προβολής των τελευταίων ημερών ξεπερνά τις 50 χιλιάδες ευρώ. Το πως θα αιτιολογηθούν είναι το πρώτο βασανιστικό ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσουν και να πείσουν τα όσα διακηρύττουν περί διαφάνειας και εξάλειψης της διαπλοκής.
Η δεύτερη αντίφαση εμπερικλείεται στο μήνυμα και στην ουσία του επιχειρήματός τους. Τι σημαίνει στ΄ αλήθεια πολιτικό κίνημα χωρίς πολιτικούς; Η στυγνή ανάγνωση των ερευνητικών ευρημάτων δεν είναι πάντα ο καλύτερος σύμβουλος. Το να βγαίνει στις δημοσκοπήσεις πως ο κόσμος αντιπαθεί του πολιτικούς, δεν σημαίνει πως πρέπει να υιοθετηθεί ως σλόγκαν από νέο πολιτικό κίνημα, και να αναμένεις να εισπράξεις σε ψήφους όλους όσους λένε πως δεν γουστάρουν τους πολιτικούς. Η πολιτική θα συνεχίσει να ασκείται από πολιτικούς. Από ειλικρινείς, ορθολογιστές, μετρημένους, αλλά πολιτικούς. Όχι από ανθρώπους που θα επιμένουν να λένε πως δεν είναι πολιτικοί, για να χαϊδέψουν αυτιά. Είναι ακριβώς αυτό που απεχθάνονται οι πολίτες. Τη συγκεκαλυμμένη πολιτική, που παίζει κρυφτούλι με τις λέξεις, με την ευχή να κρατήσει το παραμύθι μέχρι την πρώτη εκλογική αναμέτρηση.
Ένα τρίτο σημείο που δημιουργεί σκιές είναι η διάρκεια ζωής. Πονηρά μετρώντας τα χρόνια, η επταετία που όρισαν οι ιδρυτές, καλύπτει όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που σήμερα έχουμε στην Κύπρο. Βουλευτικές 2016, Δημοτικές 2016, Προεδρικές, 2018, Ευρωεκλογές 2019 και Βουλευτικές 2021. Έχει μια λογική. Να δοκιμαστούν το 2016 με την ορμή του πρωτάρη και αν πάει καλά να ρεφάρουν στις προεδρικές του 2018. Αλλά μπορούν οι ιδρυτές ενός πολιτικού σχηματισμού να καταδικάσουν το ίδιο το δημιούργημά τους με ημερομηνία λήξης; Έχουν τέτοιο δικαίωμα;
Τέλος, στο πεδίο του κομματικού χάρτη έρχονται να διεκδικήσουν χώρο σε ένα «πυκνοκατοικημένο οικόπεδο» που φαίνεται πως έχει και ταβάνι. Ο αυτοπροσδιορισμός τους στους απορριπτικούς της διζωνικής δικοινωτικής ομοσπονδίας καταδικάζει εκ προοιμίου τις προοπτικές επιτυχίας του νέου κόμματος και της καθιέρωσής του στον κομματικό χάρτη. Είναι τόσο επιθετική η προσέγγιση των «σημερινών κατοίκων του οικοπέδου» που δεν θα τους αφήσουν να πλησιάσουν στα «σύνορα». Xωρίς να συζητήσουμε καθόλου το ουτοπικό της πρότασής τους για Ενιαίο Κράτος, κάτι που ακόμα και οι έρευνες που έκαναν οι ίδιοι πρέπει να έδειξαν πως η κοινωνία είναι κατατοπισμένη για το εφικτό της λύσης.
Τα πιασάρικα συνθήματα χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο δεν περνούν σήμερα στην κοινωνία της Κύπρου. Όντως οι πολίτες είναι απηυδισμένοι από το πολιτικό και το κομματικό σκηνικό. Είναι απογοητευμένοι από την πλειοψηφία, που συμπαρασύρει στο βούρκο και την μειοψηφία, και νιώθουν πως είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Όσα κόμματα διαβάζουν σωστά τα σημεία των καιρών θα πρέπει να προχωρήσουν σε εκ βάθρων ανανέωση του στελεχιακού προσωπικού τους. Όσα συνεχίσουν να ζουν στον κόσμο τους θα τους φάει η ναφθαλίνη. Όσα νέα σχήματα θα ξεπροβάλουν θα πρέπει να μείνουν μακριά από βαρύγδουπες δηλώσεις και συνθήματα που δημιουργήθηκαν σε αποστειρωμένα γραφεία διαφημιστικών εταιριών. Τα νέα σχήματα, αν θα δημιουργηθούν, χρειάζεται να πουν λίγα και καλά λόγια. Όχι για το τι κάνουν οι άλλοι λάθος. Αλλά για το τι θα κάνουν αυτοί καλύτερα από τους άλλους.
Δημοσιεύτηκε και στην Καθημερινή της Κυριακής
Γράφει: Δημήτρης Μ. Δημητρίου
Follow me: @dmdemetriou
