Ώρα για δουλειά. Του Δημήτρη Μ. Δημητρίου

«Προσωπικά είμαι πεπεισμένος πως αν καταφέρουμε να μεταφέρουμε τις ανησυχίες και τις παραστάσεις που προσλαμβάνουμε από τους πολίτες μέσα στη Βουλή, μέσα στις Επιτροπές, η απόσταση που συζητούμε και ξανασυζητούμε θα μειωθεί.»

Τρεις βδομάδες μετά τις εκλογές, πιστεύω πως η μετεκλογική ζάλη έχει περάσει. Οι 56 νέοι βουλευτές έχουμε περάσει την πόρτα του κοινοβουλίου αρκετές φορές, έχουμε καταρτιστεί σε Επιτροπές και από αύριο ξεκινάμε δουλειά. Ότι θα είναι δύσκολη θητεία, το είπαμε πολλές φορές. Και είναι και αυτό ένα στοίχημα. Να καταφέρουμε να είμαστε παραγωγικοί σε συνθήκες ασυνήθιστες για τα δεδομένα του κοινοβουλίου. Και δεν αναφέρομαι στη σύνθεση της Βουλής, όπως προέκυψε μετά τις εκλογές ούτε, προκαταβολικά, στη δυσκολία σύνθεσης απόψεων και συνεργασίας μεταξύ των οκτώ κομμάτων. Αναφέρομαι, κυρίως, στη δυσκολία να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των συμπολιτών και να μειώσουμε την απόσταση του κοινοβουλίου και της κοινωνίας.

Η παραγωγικότητα ενός εκάστου είναι σίγουρα σημαντικός πυλώνας. Και η παραγωγικότητα αυξάνεται, σε μεγάλο βαθμό, με την παρουσία μας στο κοινοβούλιο. Την ουσιαστική μας παρουσία. Και για να καταφέρουμε να έχουμε ουσιαστική παρουσία, χρειάζεται πρώτα η φυσική μας παρουσία. Ποτέ δεν ήμουν υπέρμαχος του παρουσιολογίου. Ούτε καν στο σχολείο, πόσω μάλλον στο κοινοβούλιο. Όταν όμως τίθεται ζήτημα διασύνδεσης της αντιμισθίας των βουλευτών με την παρουσία τους στις Επιτροπές που συμμετέχουν και στην Ολομέλεια και κανείς δεν αντιδρά, τότε μάλλον υπάρχει ζήτημα με την τακτική παρουσία των μελών του κοινοβουλίου. Οι συζητήσεις στις Επιτροπές, η κατάθεση προτάσεων νόμου, ερωτήσεων προς τα υπουργεία, δεν μπορούν να γίνουν ούτε από τα καφενεία των χωριών ούτε από τα τηλεοπτικά παράθυρα. Στις αίθουσες της Βουλής θα γίνουν και εκεί πρέπει να είμαστε.

Προσωπικά, είμαι πεπεισμένος πως αν καταφέρουμε να μεταφέρουμε τις ανησυχίες και τις παραστάσεις που προσλαμβάνουμε από τους πολίτες μέσα στη Βουλή, μέσα στις Επιτροπές, η απόσταση που συζητούμε και ξανασυζητούμε θα μειωθεί. Στο παζάρι, κανείς δεν κατάφερε να καταθέσει καμία εισήγηση, όσο καλός και αν ήταν, αν δεν ήταν παρών σε brainstorming συναντήσεις. Το ίδιο συμβαίνει και στη Βουλή. Όσο χαρισματικός και αν είναι ένας βουλευτής, χάνει από την αξία του με την απουσία του.

Σημαντικό για την αύξηση της εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών και της Βουλής είναι η δημιουργία και ενός καναλιού, τηλεοπτικού ή και διαδικτυακού, που θα μεταδίδει τις εργασίες του κοινοβουλίου. Και στις Επιτροπές και στην Ολομέλεια. Από τη μία, θα καταρριφθεί και ένας μύθος, για άλλους αρνητικός, για άλλους θετικός, για το τι διεργασίες γίνονται μέσα στη Βουλή και από την άλλη, θα υποχρεώσει και όλους εμάς να είμαστε πιο σοβαροί στο τι λέμε και στο πώς το λέμε. Αυτό θα μειώσει πιθανόν και αχρείαστες συζητήσεις που γίνονται ή συζητήσεις με εξόφθαλμη σκοπιμότητα. Από πλευράς κόστους, δεν πιστεύω να είναι απαγορευτικό, δεδομένου της μετάδοσης μέσω ψηφιακής πλατφόρμας και διαθέσιμης συχνότητας από την κρατική τηλεόραση και δεν βλέπω άλλον αρνητικό λόγο για να μη γίνει.

Προσωπικά, θα συμμετέχω στις Επιτροπές Νομικών ως αναπληρωτής πρόεδρος, Συγκοινωνιών και Γεωργίας. Θα προσπαθήσω να παρακολουθώ όσο πιο συχνά και όσο πιο τακτικά μου επιτρέπει το πρόγραμμά μου και τις επιτροπές Παιδείας, Οικονομικών και Εμπορίου. Είναι θέματα που μου αρέσουν και έχω καταπιαστεί κατά καιρούς και στην αρθρογραφία μου. Το σημαντικό όμως είναι να καταφέρουμε να είμαστε περισσότερο χρήσιμοι, παρά αρεστοί. Να πούμε αλήθειες, ανεξαρτήτως πόσο θα αρέσουν. Να τολμήσουμε να προχωρήσουμε σε αποφάσεις που δεν θα αρέσουν, αλλά θα είναι αναγκαίες. Αυτός, άλλωστε, πιστεύω είναι και ο κυριότερος λόγος για να είμαστε ιδιαίτερα σήμερα στη Βουλή.

Γράφει:  Δημήτρης Μ. Δημητρίου

Follow me: @dmdemetriou