Τι Αστυνομία θέλουμε; Του Δημήτρη Μ. Δημητρίου

«Η διαφορά με την διαφθορά σε άλλες εκφάνσεις της κοινωνίας και της δομής της κυβερνητικής μηχανής είναι πως στην αστυνομία είναι η πιο επικίνδυνη από όλες.»

Το φονικό της Αγίας Νάπας άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Τόσο ο Αρχηγός της Αστυνομίας όσο και ο Υπουργός της Δικαιοσύνης μίλησαν με τόλμη για τα ζητήματα διαφθοράς που αντιμετωπίζει το Αστυνομικό Σώμα. Προφανώς και δεν είναι αρκετό το να διαπιστώνεται, έστω από τα πιο επίσημα χείλη, αλλά ας πιστώσουμε πως είναι μια πολύ καλή αρχή. Φανταστείτε αν ακόμα και σήμερα στρουθοκαμηλίζαμε, σφυρούσαμε αδιάφορα και αναφερόμασταν σε τυχαία γεγονότα και όχι σε ζήτημα διαφθοράς.

Προφανώς η διαφθορά δε δημιουργήθηκε χθες στην αστυνομία. Οι άνθρωποι της νύχτας είχαν πάντα τις διασυνδέσεις τους με μέλη σε θέσεις κλειδιά. Και ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, ήτανε κρυφό μυστικό και στα ψηλά δώματα. Το πρώτο που χρειάζεται είναι η πολιτική βούληση για να τελειώνουμε μια και έξω με αυτό το καρκίνωμα. Να μαζέψουμε όλα τα παρασιτικά στοιχεία και να τα στείλουμε στο σπίτι τους. Και σίγουρα χρειάζονται να γίνουν και πολλά περισσότερα. Η πολιτική, για πολλά χρόνια υπηρεσία σε θέσεις επιρρεπείς και ευαίσθητες χρειάζεται να αλλάξει. Και δεν είναι επιχείρημα το ότι επενδύσαμε για να ετοιμάσουμε τους αστυνομικούς να υπηρετήσουν εκεί. Ο κίνδυνος διαφθοράς τους παραμένοντας εκεί για μια ζωή στοιχίζει σαφώς περισσότερα. Επίσης χρειάζεται να προστατεύσουμε όσα μέλη του σώματος έχουν στοιχεία να καταθέσουν και να καταγγείλουν συναδέλφους και ανωτέρους τους. Με ξεκάθαρη διαδικασία και σίγουρα με δικλίδες προστασία αυτών που καταγγέλλουν. Ο Υπουργός της Δικαιοσύνης αναφέρθηκε σε αυτό και χρειάζεται να προχωρήσει άμεσα.

Στην Επιτροπή Νομικών της Βουλής συζητούμε στις δύο τελευταίες συνεδριάσεις αλλαγές στους κανονισμούς πρόσληψης των αστυνομικών. Η Αστυνομία έχει καταθέσει καινοτόμες αλλαγές που αφορούν την εισαγωγή ψυχομετρικής εξέτασης που θα μετρά, μεταξύ άλλων, και την ροπή των υποψήφιων στη διαφθορά. Εισηγούνται επίσης και την εισαγωγή κριτηρίου που θα απορρίπτει εξ΄ αρχής υπέρβαρους υποψήφιους, ο λεγόμενος δείκτης μάζας σώματος που θα πρέπει να είναι κάτω από 30, πιο απαιτητικές αθλητικές εξετάσεις και καταργείται και η προφορική εξέταση. Στη συζήτηση διαφάνηκε η αναγκαιότητα, με τρόπο φυσικά που να μην καταρρίπτει τα νόμιμα όρια, να περάσουν από αντίστοιχες εξετάσεις και οι υφιστάμενοι αστυνομικοί. Το πασιφανές είναι πως η φυσική κατάσταση των πλείστων είναι παραμελημένη. Αυτό που δεν είναι πασιφανές αλλά χρειάζεται να βρούμε τρόπο να το ελέγξουμε είναι η ψυχική τους διάθεση. Τουλάχιστον να προφυλαχθούμε από εξώφθαλμους κινδύνους.

Είναι ενθαρρυντική η παραδοχή για αλλαγές στο σώμα από τα ψηλότερα δώματα. Το γεγονός πως προχώρησαν σε επιστημονική έρευνα για τις αλλαγές που έχει ανάγκη το σώμα είναι μια ισχυρή ένδειξη πως μάλλον εννοούν τα όσα λένε. Το σίγουρο είναι πως κανένα σώμα, πόσω μάλλον η Αστυνομία, δεν μπορεί να λειτουργεί το 2016 με τις δομές και τις νοοτροπίες που λειτουργούσε το 1960. Βεβαίως τίποτα από αυτά δεν θα λειτουργήσει αν δεν παταχθεί η διαφθορά. Η διαφορά με την διαφθορά σε άλλες εκφάνσεις της κοινωνίας και της δομής της κυβερνητικής μηχανής είναι πως στην αστυνομία είναι η πιο επικίνδυνη από όλες. Μειώνει το αίσθημα ασφάλειας, οδηγεί σε ανεξέλεγκτες και επικίνδυνες ατραπούς και διαβρώνει ολόκληρο το σύστημα. Αν η αστυνομία είναι διεφθαρμένη πως θα πατάξει τη διαφθορά αλλού; Με ποια έξωθεν καλή μαρτυρία θα πάει να περάσει χειροπέδες σε διεφθαρμένους όταν είναι όλοι διεφθαρμένοι;

Δεν έχουμε περιθώρια αργοπορίας. Ή θα πολεμήσουμε το τέρας ή θα μας καταβροχθίσει. Και αυτό το τέρας χρειάζεται να το σκοτώσουμε. Αν το τραυματίσουμε απλώς, είτε από ανεπάρκεια είτε ηθελημένα, εξαγριωμένο θα επιτεθεί ξανά και θα μας αποτελειώσει. Το μεγαλύτερο κρίμα είναι πως οι διεφθαρμένοι είναι και εδώ είναι η ισχνή μειοψηφία και παρασέρνουν μαζί τους την πλειοψηφία των έντιμων και των ευσυνείδητων. Είναι το τίμημα του πολέμου, δυστυχώς. Μέχρι την τελική έκβαση της μάχης, το ερώτημα ποιος θα φυλάει τους φύλακες θα επικρεμάται πάνω από τα κεφάλια μας.

Γράφει:  Δημήτρης Μ. Δημητρίου

Follow me: @dmdemetriou