«Δεν υπάρχει πράξη περισσότερο πατριωτική από τον ειλικρινή αγώνα για επιστροφή και επανένωση».
Η έξαρση, η ρητορική μίσους και η έντονη, με επίθετα, αντιπαράθεση των τελευταίων ειδικά ημερών ήταν επόμενο πως κάποια στιγμή θα οδηγούσε στα ντροπιαστικά γεγονότα της Παρασκευής στη Βουλή. Ευθύνες έχουμε όλοι. Άλλοι περισσότερες και άλλοι λιγότερες, αλλά έχουμε όλοι. Αν ρίξω σήμερα όλες τις ευθύνες αλλού πλην του Συναγερμού θα λειτουργήσω και εγώ με τον ίδιο τρόπο. Με ελλιπή πατριωτισμό, με ανευθυνότητα και σαφή έλλειψη πολιτικού κριτηρίου και ενστίκτου.
Το επίπεδο της πολιτικής που ζήσαμε προχθές δεν έπεσε σε ένα βράδυ. Ήταν αποτέλεσμα της συσσωρευμένης αρνητικής ενέργειας που καλλιεργείται εδώ και μήνες. Όχι μέρες, μήνες. Απλώς τις τελευταίες μέρες εντάθηκε. Χρειαζόταν το σπίρτο για να ανάψει το φιτίλι. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες για το τι προηγήθηκε. Η ημερολογιακή αναφορά των γεγονότων εξάλλου έγινε πολλές φορές τις προηγούμενες εξήντα μέρες. Οι προσβλητικοί χαρακτηρισμοί όμως που ακούγονταν τις τελευταίες βδομάδες και ακούστηκαν και στον ναό της δημοκρατίας, που κάποιοι σύλησαν, είναι απαράδεκτοι. Βουλευτές παρανόμησαν. Στο κοινοβούλιο. Παραβίασαν τον νόμο για ρητορική μίσους που τροποποιήσαμε πριν από δύο μόλις Παρασκευές.
Τον πατριωτισμό, αυτούς τους δύο μήνες τον έκαναν ελαστικό φουστάνι. Όλοι όσοι προσπαθούν να αποδείξουν πως ο δικός τους πατριωτισμός είναι μεγαλύτερος ή καλύτερος από άλλους αυτόματα αποδεικνύουν πως δεν ξέρουν καλά-καλά τι σημαίνει πατριωτισμός. Γιατί αν ήξεραν δεν θα χρειαζόταν να τον αναφέρουν, να τον προβάλλουν. Θα το αποδείκνυαν στην πράξη. Γιατί εκεί είναι που μετριέται. Στην πράξη. Όχι με λόγια μεγάλα και βαρύγδουπα. Ανέξοδες ατάκες από μπαλκόνια και μικρόφωνα που φουσκώνουν τα στήθη αυτών που τα λένε μπορούμε όλοι να λέμε. Αυτό όμως δεν είναι το κρίσιμο.
Ο πατριωτισμός είναι πράξη. Και τι λέει αυτή η πράξη; Πως το μέγιστο ζήτημα του τόπου μας δεν θα το λύσουμε μεταξύ μας και δεν θα το λύσουμε με συνθήματα. Με διαπραγμάτευση θα το λύσουμε. Εκεί, στο τραπέζι την κρίσης. Με τους Τουρκοκύπριους θα πρέπει να συζητήσουμε. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Αν υπάρχει κάποιος πολιτικός εδώ που ισχυρίζεται πως μπορούμε να λύσουμε το Κυπριακό με άλλο τρόπο να βγει και να το πει. Προφανώς και δεν θα λυθεί με μαγικό τρόπο, επειδή θα ξεκινήσουν ξανά οι διαπραγματεύσεις. Και είναι δεδομένο πως ο δρόμος είναι δύσκολος, γεμάτος με αγκάθια. Το μόνο δεδομένο είναι πως σίγουρα δεν θα λυθεί χωρίς συζήτηση και διαπραγμάτευση. Και αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου, η μεγαλύτερη πράξη πατριωτισμού που μπορούμε σήμερα να προσφέρουμε στον τόπο μας. Ο μόνος τρόπος να εκθέσουμε την Τουρκία είναι να καταφέρουμε να φτάσουμε στο σημείο που θα πρέπει να τοποθετηθεί για τη συνθήκη εγγυήσεων και για τα τουρκικά στρατεύματα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με ατέρμονες μεταξύ μας συζητήσεις στα πρωινά και μεσημεριανά των καναλιών ούτε κάθε Παρασκευή στη Βουλή.
Αυτοί που αντιτίθενται στην επανέναρξη των συνομιλιών σήμερα, είναι οι ίδιοι που αντιδρούν διαχρονικά με τη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού. Κάθε φορά που ανοίγει μια χαραμάδα φωτός και αισιοδοξίας θα είναι απέναντι. Είτε αποκήρυξαν τη διζωνική διακοινοτική ομοσπονδία, είτε λένε πως αποζητούν λύση σε αυτή τη βάση. Είναι οι ίδιοι που μιλούν εδώ και μερικούς μήνες για μια νέα στρατηγική που δεν την εξηγούν. Κούφια στρατηγική ή στρατηγική ταμπέλα για να χωρέσουν όσοι περισσότεροι από κάτω. Δυστυχώς για όλους μας, δεν μπορούμε να λύσουμε έτσι το Κυπριακό.
Δεν υπάρχει λοιπόν πράξη περισσότερο πατριωτική από τον ειλικρινή αγώνα για επιστροφή και επανένωση.
Η πλούσια ιστορία του τόπου και των ανθρώπων μας είναι λογικό και πρέπον να μας κάνουν περήφανους. Η περηφάνια τούτη δεν μας κάνει εθνικιστές. Η δική μας περηφάνια δεν καθιστά την αγάπη για την πατρίδα ανταγωνιστική με την ειρήνη. Το διακύβευμα της δίκης μας γενιάς είναι τούτο, να βρούμε το σημείο τομής.
Να βρούμε τον τρόπο η περηφάνια για το μεγαλείο του γένους να σταθεί δίπλα από την ειρηνική συνύπαρξη και να οδηγήσουμε τα παιδιά και τα εγγόνια της πολύπαθης εκείνης γενιάς της προσφυγιάς στην ευημερία.
Γράφει: Δημήτρης Μ. Δημητρίου
Follow me: @dmdemetriou
