Οι μεταρρυθμίσεις ποτέ δεν μένουν ορφανές. Του Δημήτρη Μ. Δημητρίου

«Η ανάγκη εφαρμογής Γενικού Σχεδίου Υγείας είναι δεδομένη. Η ποιότητα ζωής αλλά και το επίπεδο του πολιτισμού μιας χώρας μετριέται από εδώ. Το γεγονός πως σήμερα είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη χωρίς ΓΕΣΥ λέει πολλά και για την επίδραση των πολλαπλών συμφερόντων του τομέα της υγείας που άφησαν ανάπηρη για δεκαετίας μια ολόκληρη χώρα».

Το μεγαλύτερο ζήτημα της πολιτικής διαδικασίας είναι η ανακολουθία των εξαγγελιών με την εφαρμογή τους. Η αναξιοπιστία, η έλλειψη εμπιστοσύνης και η καχύποπτη αντιμετώπιση όλων μας, όσων είμαστε στην πολιτική, από την κοινωνία είναι σήμερα δεδομένη και τόσο εδραιωμένη που ακόμα και μετά την εφαρμογή στην πράξη επαναστατικών μεταρρυθμίσεων δεν τις πιστεύουν. Τις θεωρούν ακόμα μέρος του πολιτικού παραμυθιού.

Η μείωση της στρατιωτικής θητείας έγινε ανέκδοτο. Θυμάμαι μικρός να σχολιάζουν γελώντας οι θείοι μου, γεννημένοι στις αρχές του ’60, πως ήταν από τότε στο «μενού» των πολιτικών εξαγγελιών. Η κατάργηση της αναχρονιστικής επετηρίδας για τον διορισμό στην εκπαίδευση ήταν πρώτο θέμα στις γενικές φοιτητικές συνελεύσεις από τη δεκαετία του 1990. Η εφαρμογή μιας ενιαίας κοινωνικής πολιτικής και η εισαγωγή του θεσμού του Ελάχιστού Εγγυημένου Εισοδήματος, καταργώντας τον αχταρμά των πολλαπλών επιδομάτων ήταν διαχρονική απαίτηση της κοινωνίας μας. Η κατάργηση του φόρου ακίνητης ιδιοκτησίας ίσως να μην εκτιμήθηκε ακόμη γιατί φέτος θα εφαρμοστεί. Η εισαγωγή της άδειας πατρότητας, ακουγόταν ως σύνθημα. Ακολουθούσε πάντα τον συνειρμό του τι κάνουν οι χώρες στη Σκανδιναβία.

Ας δούμε τώρα την κορωνίδα των μεταρρυθμίσεων. Το ΓΕΣΥ. Δεν θα ασχοληθώ με την πατρότητα την οποία διεκδικούν σήμερα αρκετοί. Κάποιοι πάνε πίσω στο 1968 για να τη βρουν. Το σημαντικό είναι ένα. Πως η πολιτική βούληση της κυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη, του υπουργού Υγείας Γιώργου Παμπορίδη, της Επιτροπής Υγείας της Βουλής, προεξάρχοντος του προέδρου της, βουλευτή ΔΗΣΥ Πάφου, Κώστα Κωνσταντίνου ήταν καταλυτική για να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα. Οι «Ιούδες» θα φανερωθούν, αν φανερωθούν, την Παρασκευή στην Ολομέλεια. Τα μακρά έγιναν κοντά. Και για να μην ψάχνουμε για φαντάσματα, «Ιούδες» στους μαθητές του «Χριστού» δεν υπάρχουν.

Η ανάγκη εφαρμογής Γενικού Σχεδίου Υγείας είναι δεδομένη. Η ποιότητα ζωής αλλά και το επίπεδο του πολιτισμού μιας χώρας μετριέται από εδώ. Το γεγονός πως σήμερα είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη χωρίς ΓΕΣΥ λέει πολλά και για την επίδραση των πολλαπλών συμφερόντων του τομέα της υγείας που άφησαν ανάπηρη για δεκαετίες μια ολόκληρη χώρα. Το δικαίωμα σε απρόσκοπτη πρόσβαση όλων των πολιτών στο αγαθό της υγείας είναι αδιαπραγμάτευτο. Η αξία της υγείας ενός εκάστου δεν μετριέται, είναι άπειρη. Το πολιτικό μπόι ενός εκάστου πολιτικού όμως μετριέται, δύσκολα μεν αλλά μετριέται. Από πλην άπειρο μέχρι συν άπειρο.

Δεν υπάρχει τέλεια μεταρρύθμιση, αυτό είναι αξίωμα. Αλλά δεν μπορεί αυτό να είναι επιχείρημα για να μη γίνει ποτέ καμία αλλαγή. Το πρώτο και απαραίτητο συστατικό είναι η πολιτική βούληση. Αν αυτή υπάρχει τα πράγματα διευκολύνονται κατά πολύ. Από εκεί και πέρα η λογική και η βελτίωση της ζωής των πολιτών είναι αυτό που πρέπει να μας καθοδηγεί. Πολλές φορές μπερδευόμαστε, βραχυκυκλωνόμαστε σε λεπτομέρειες και χάνουμε την ουσία. Υπάρχουν μικρές αλλαγές που μπορούν να βελτιώσουν τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων. Χρειάζεται να τολμούμε. Και να περνάμε από τις διακηρύξεις στις πράξεις.

Οι μεταρρυθμίσεις όπως και οι νίκες δεν μένουν ποτέ ορφανές. Η παρούσα διακυβέρνηση και ο Δημοκρατικός Συναγερμός δεν λειτούργησε ποτέ με φειδώ στην πίστωση πολιτικών και κομμάτων για την υπεύθυνη τους στάση. Το κάναμε στην οικονομία, στην ψήφιση των μεταρρυθμίσεων και στο μέγιστο των ζητημάτων, στο Κυπριακό. Να είστε σίγουροι πως θα το κάνουμε και στο ΓΕΣΥ. Η μικροπρέπεια και η μικροπολιτική δεν χαρακτηρίζουν την παρούσα ηγεσία του τόπου και του κόμματός μας. Από την άλλη όμως, δεν μπορούμε να ισοπεδώσουμε τα πάντα. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές που έγιναν το 2013, το 2014, το 2015, το 2016, το 2017, έγιναν επί διακυβερνήσεως Νίκου Αναστασιάδη. Από κοινού με το κυβερνών κόμμα, τον Δημοκρατικό Συναγερμό με πρόεδρο τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Από κοινού με συνεννόηση και συνδιαμόρφωση. Με γνήσια πολιτική βούληση για τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος.

Γράφει:  Δημήτρης Μ. Δημητρίου

Follow me: @dmdemetriou