Ένα σχεδόν χρόνο μετά την εκλογή του στο ύπατο αξίωμα, ο Νίκος Αναστασιάδης έχει μπροστά του μια σειρά ανοικτά ζητήματα τα οποία πρέπει να χειριστεί και να διευθετήσει.
Τα θέματα που προκύπτουν από την οικονομική κρίση δεν τα περιλαμβάνω σε αυτόν τον κατάλογο, παρόλο που ελκύουν μεγάλο ενδιαφέρον από μέρους του κοινού. Απλώς απαριθμούμε να κυριότερα: έξοδος από την ύφεση, είσοδος στη φάση της ανάπτυξης, αποτροπή κοινωνικής αναταραχής μέσα από τυχόν εκποιήσεις πρώτης κατοικίας, αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας, μείωση των επιτοκίων, έλεγχος στη διαρροή καταρτισμένου προσωπικού στο εξωτερικό, της μετανάστευσης δηλαδή, μείωση των ενοικίων και έλεγχος στην εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Υπάρχουν όμως και ορισμένα πολικά θέματα τα οποία πλέον δεν επιδέχονται αναβλητικότητας:
- Μετά την αλλαγή φρουράς στην ηγετική πυραμίδα του ΔΗΚΟ όλοι μπορεί να προσποιούνται ότι δεν τρέχει και τίποτα, όλα κυλούν όπως πριν, ΟΛΟΙ όμως γνωρίζουν ότι ο Νίκος Αναστασιάδης αναμένει να του ζητήσει ο Νικόλας Παπαδόπουλος να προχωρήσει σε ανασχηματισμό για να απομακρυνθούν οι «καρογιαννικοί» υπουργοί του ΔΗΚΟ και να αντικατασταθούν με «παπαδοπουλικούς». Και ο Νικόλας προς το παρόν θέλει να γίνει με πρωτοβουλία του Νίκου Αναστασιάδη προφανώς για να χρεωθεί και την ευθύνη.
- Η εκκρεμότητα στο Κυριακό με την έναρξη ή μη έναρξη της διαδικασίας οριοθετεί τον σχηματισμό ενός νέου πολιτικού χάρτη, τον οποίο ο Νίκος Αναστασιάδης δεν φαίνεται να θέλει να τον επιβεβαιώσει ακόμα. Ωστόσο, δεν μπορεί να παραμένει το θέμα σε εκκρεμότητα. Από την άλλη όμως θα έχει ενδεχομένως πρόβλημα να απολακτίσει το ΔΗΚΟ του Νικόλα Παπαδόπουλου γιατί θα μειώσει τη βάση της στήριξης στους χειρισμούς του και τυχόν στροφή του προς το ΑΚΕΛ με ανάλογη προσαρμογή στην πολιτική του στο Κυπριακό, ενδεχομένως να του προκαλέσει πρόβλημα με όσους στον Δημοκρατικό Συναγερμό θα εκμεταλλευθούν το γεγονός και θα ήθελαν να προκαλέσουν πρόβλημα στον Νίκο Αναστασιάδη για τις επιλογές του στο Κυπριακό.
- Στον ενεργειακό τομέα, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις απουσιάζει μια γενική στρατηγική η οποία να είναι προϊόν μιας συνεχούς μελέτης των δεδομένων και των εξελίξεων στην περιοχή. Μα αποτέλεσμα να προκαλούνται σοβαρές αμφιβολίες τόσο σε δυνητικούς συνεργάτες, όσο και στις προοπτικές τις ίδιες. Η αναβλητικότητα έφτασε στα όρια της και θα πρέπει ο Νίκος Αναστασιάδης να πάρει αποφάσεις και για να προωθήσει πολιτικές και επιλογές ΑΜΕΣΑ.
Στην περίοδο που μας έρχεται θα εξακολουθήσει να διαχέεται σε ολόκληρο το πλέγμα των μηχανισμών της διακυβέρνησης –οι κομματικοί μηχανισμοί στις σχέσεις τόσο μεταξύ τους όσο και με την κυβέρνηση, τα κόμματα της συγκυβέρνησης και οι διαφορές τους σε θέματα πολιτικής, οι διάφορες τάσεις εντός του κυβερνητικού σχήματος- το πρόβλημα της ισορροπίας μεταξύ τους. Μέχρι σήμερα ο Νίκος Αναστασιάδης άφησε την διαμόρφωση των ισορροπιών αυτών να σε μια φυσική ροή των σχέσεων. Όσο όμως μπαίνει στα βαθιά της διακυβέρνησης τότε θα πρέπει να βάλει τάξη για να μην υπονομεύεται άσκοπα ο οποιοσδήποτε σχεδιασμός του.
Όσο στενούς και έμπιστους συνεργάτες και να έχει ένας πρόεδρος της Δημοκρατίας, η αλήθεια είναι ότι η υπόθεση της εκτέλεσης των καθηκόντων του είναι μια σχεδόν απόλυτα προσωπική υπόθεση. Δεν είναι ακριβώς η ίδια περίπτωση με την προεδρία ενός κόμματος. Και στην προεδρία της Δημοκρατίας είναι που κρίνεται η επιτυχία ή η αποτυχία ενός πολιτικού ηγέτη.
Γράφει: Κώστας Γεννάρης
