Home Κώστας Μαυρίδης Ποιός πιστεύει τον Ερντογάν και αυτή την φορά; Του Κώστα Μαυρίδη

Ποιός πιστεύει τον Ερντογάν και αυτή την φορά; Του Κώστα Μαυρίδη

erdomavrides


 

erdomavridesΟ Ευφράτης ποταμός διασχίζει τα σύνορα Τουρκίας-Συρίας. Όταν 24 Αυγούστου 2016, η Τουρκία εισέβαλε στρατιωτικά στη δυτική όχθη του ποταμού στην Συρία, αναφέρθηκε επίσημα ότι η επιχείρηση στρεφόταν πρωτίστως κατά του Ισλ. Κράτους.

Η επέμβαση παρέχει την ευκαιρία να εμφανίζεται η Τουρκία ευθυγραμμισμένη δήθεν με την πολιτισμένη ανθρωπότητα και έγινε όταν η πλάστιγγα έγειρε στρατιωτικά ήδη εναντίον του Ισλ. Κράτους. Αλλά, κύριος στόχος ήταν άλλος: να αποτραπεί κατάληψη της περιοχής από Κούρδους του YPG (Κούρδοι Συρίας) για να σταματήσουν τα σχέδια τους.

Το YPG αποτελεί συνένωση των Κούρδων της Συρίας, συνδεδεμένων με το ένοπλο PKK των Κούρδων της Τουρκίας. Το YPG ελέγχει μια εκτεταμένη περιοχή ανατολικά του ποταμού, ενώ δυτικά υπάρχει επίσης κουρδικός θύλακας. Ανάμεσα στις δύο περιοχές, εκτείνεται μια λωρίδα περί τα 50 χλμ στην παραμεθόριο Τουρκίας-Συρίας, απόλυτα αναγκαία για την Τουρκία να μπορεί να εκβιάζει την Ευρώπη με μαζικές ροές προσφύγων από Συρία. Συνένωση των δύο κουρδικών περιοχών, δυτικά και ανατολικά του Ευφράτη, φέρνει στο προσκήνιο το αίτημα για Κουρδική οντότητα στην περιοχή με μελλοντική προέκταση στο τουρκοκατεχόμενο Κουρδιστάν.

Οι ψευδολογίες του Ερντογάν ευδοκιμούν και στο πολιτικό επίπεδο με την ΕΕ, όπου επίμονα ζητά ελευθεροποίηση βίζας για Τούρκους υπηκόους. Γιατί τόση πίεση από τον νεοσουλτάνο για βίζες (ουσιαστικά τουριστικές); Υπάρχουν διάφοροι λόγοι π.χ. τυχόν ελευθεροποίηση θα παρουσιαστεί στην τουρκική γνώμη ως επιτυχία του Ερντογάν και έμμεση έγκριση των νεοσουλτανικών του μεθόδων. Υπάρχει όμως και εδώ η ανομολόγητη επιδίωξη για μαζική εκδίωξη Κούρδων, ιδίως νέων, που μέσω βίζας θα φεύγουν για να γλυτώσουν την τουρκική καταπίεση. Καλοσχεδιασμένη συγκαλυμμένη μαζική εκδίωξη χωρίς επιστροφή.

Όταν η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο το 1974, είχαμε παρόμοιες ψευδολογίες για δήθεν προστασία των Τουρκοκυπρίων (αυτό δεν απαλλάσσει τις εγκληματικές ευθύνες όσων συνήργησαν για το πραξικόπημα). Τα δύο πλέον γνωστά «εργαλεία» της τουρκικής προπαγάνδας ήταν (α) τα σκοτωμένα παιδιά της μπανιέρας, που φορτώθηκε στην Ελληνοκυπριακή κοινότητα και στο κυπριακό κράτος για δεκαετίες μέχρι που αποκαλύφθηκε πως ήταν μια αδίσταχτη εκμετάλλευση ενός εγκλήματος που διέπραξε Τούρκος αξιωματικός σε παροξυσμό (β) η δολοφονία αμάχων Τουρκοκυπρίων το 1974, έγινε ένα μήνα μετά την έναρξη της εισβολής από εγκληματίες εοκαβητατζήδες που μερικές βδομάδες προηγουμένως διέπραξαν δολοφονίες Ελληνοκυπρίων. Η προπαγάνδα φόρτωσε το έγκλημα συλλογικά στους Ελληνοκύπριους και στο κυπριακό κράτος, σε βαθμό που κάποιοι σήμερα προτρέχουν να απολογηθούν εκ μέρους όλων μας, αντί να ζητούν την δίωξη των ενόχων!

Το συστηματικό τουρκικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας του 1974, που βαφτίστηκε «ειρηνευτική επιχείρηση», σχεδιάστηκε με σκοπό την εθνοκάθαρση του ελληνισμού από τα κατεχόμενα και διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας με εφαρμογή ωμής βίας και δολοφονιών. Σήμερα, η τουρκική ηγεσία δηλώνει πως και να μην υπάρχει ένας μουσουλμάνος στην Κύπρο, η Τουρκία θα τον ανακαλύψει, ξεκάθαρη παραδοχή του διαχρονικού τουρκικού σχεδιασμού. Ωστόσο, μετά από προπαγάνδα δεκαετιών και κάμποσες χρηματοδοτήσεις από εξωτερικό, στο τέλος κάτι κολλά. Για τις χρηματοδοτήσεις από εξωτερικό, η ομολογία του επικεφαλής δημοσίων υποθέσεων της Αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία (Φιλελεύθερος, συνέντευξη στην Α. Χαραλάμπους μερικά χρόνια μετά την απόρριψη του Σχ. Ανάν), ήταν ξεκάθαρη: αν δεν υπήρχαν οι χρηματοδοτήσεις σε επαναπροσεγγιστικούς κύκλους και Μη-Κυβερνητικούς Οργανισμούς, η απόρριψη του Σχ. Ανάν θα έφτανε στο 90%. Πρόκειται για «επαγγελματίες της επαναπροσέγγισης», όπως εύστοχα τους αποκαλεί ο φίλος Σ. Λεβέντ στην κατεχόμενη Λευκωσία. Καθώς ο Ερντογάν δίνει δήθεν μάχη εναντίον του Ισλ. Κράτους διάφοροι συμφεροντολόγοι, αφελείς και ειδικά οι χρηματοδοτούμενοι τον πιστεύουν και του αναγνωρίζουν αποφασιστικότητα για λύση στην Κύπρο… φτάνει νάναι λύση τουρκικών όρων που διαλύει την Κυπριακή Δημοκρατία. Αλλά, το πρόβλημα είναι η τουρκική κατοχή και όχι η Κυπριακή Δημοκρατία!

Γράφει: Κώστας Μαυρίδης