Home Κωνσταντίνος Οδυσσέως Πόσο δίκιο έχουμε να κινούμε αγωγές εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης… Του Κωνσταντίνου...

Πόσο δίκιο έχουμε να κινούμε αγωγές εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης… Του Κωνσταντίνου Οδυσσέως

990-809-8888098

 


…Οι αγωγές Κυπρίων εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης για «παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κυπριακού λαού» και τι λέει η ψυχρή λογική που επιτέλους κάποτε πρέπει να υιοθετήσουμε…

Τις τελευταίες ημέρες ο δικηγόρος και πολιτικός Κύπρος Χρυσοστομίδης, εξηγεί στα ΜΜΕ τη λογική πίσω από τις ιδιωτικές αγωγές που κινούνται τώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εναντίον οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τις αποφάσεις που πήραν σε σχέση με το κυπριακό Μνημόνιο.

Ο κ. Χρυσοστομίδης τονίζει σε κάθε περίπτωση ότι τα μέτρα που ελήφθησαν για την Κύπρο, ήταν πρωτοφανή, εκβιαστικά, παραβίασαν ανθρώπινα δικαιώματα και ζημίωσαν τους πολίτες.

Καθώς δεν είμαι νομικός, έχω κάποια ερωτήματα και σχόλια, που προκύπτουν με βάση την κοινή λογική, την οποία προσπαθώ πάντα να συμβουλεύομαι όταν προβληματίζομαι πάνω στα θέματα που αφορούν τα κοινά. Έτσι ώστε να αποφεύγω τις κακοτοπιές του λαϊκισμού, που συνήθως υποβάλλει την αυθεντικότητα των γεγονότων και των εννοιών στη βάσανο της σοφιστείας.

Ας δούμε πρώτα πόσο ευθύνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση για το «κάζο» που πάθαμε.

Ευθύνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση για το τεράστιο χρέος που δημιουργήσαμε την τελευταία τριετία; Όχι. Ευθύνεται – σύμφωνα και με το πόρισμα της Ερευνητικής για την Οικονομία- η προηγούμενη κυβέρνηση η οποία, παρά τις προειδοποιήσεις, άφησε την οικονομία, κατά τρόπο ανεξήγητο, να οδηγηθεί στο βάραθρο. Ευθύνεται επίσης σε μεγάλο βαθμό ο τραπεζικός τομέας, με τις αλαζονικές έως και ύποπτες αποφάσεις που έλαβε, μέσα στην έπαρση και την ασυδοσία που του επέτρεψε η διαπλοκή του με το ευρύτερο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο της χώρας.

Ήταν υποχρεωμένη η Ευρωπαϊκή Ένωση να μας δανείσει; ‘Oχι. Το έκανε στο πλαίσιο της κοινοτικής αλληλεγγύης, από τη στιγμή που η Κύπρος βρέθηκε εκτός αγορών και δεν υπήρχε περίπτωση να βρει άλλους δανειστές – και μάλιστα για ένα τόσο μεγάλο ποσό.

Μας υποχρέωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση να πάρουμε δάνειο από την Τρόικα; Όχι. Μας είπε «αν θέλετε…» Αλλά, από τη στιγμή που δεν είχαμε που την κεφαλήν κλίναι, εκ των πραγμάτων δεν είχαμε άλλη επιλογή.

Εφόσον λοιπόν προήλθε από δική μας υπαιτιότητα η ανάγκη να δανειστούμε κι αφού αποφασίσαμε να πάρουμε το δάνειο από το μηχανισμό στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τίποτε δεν μας επέβαλε με το ζόρι κανένας. Ας εξετάσουμε όμως αν η Ε.Ε. και η Τρόικα καθόρισε αυθαίρετα το ύψος των χρηματοδοτικών αναγκών της Κύπρου.

Ήταν αυθαίρετο το ποσό των 17.5 δις συν το ποσό που άντλησε η Λαϊκή από τον ELA, δηλαδή συνολικά πάνω από 21 δισεκατομμύρια; Όχι φυσικά. Σε ότι αφορά τα δημοσιονομικά, το έλλειμμα των 7.5 δις ήταν από κοινού συμφωνημένο. Έμενε να δούμε το ύψος της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών…

Ήταν η Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή που καθόρισε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών γύρω στα 10 δις; Όχι βέβαια. Ήταν η PIMCO, η εταιρία που προσλήφθηκε για να κάνει αυτή τη δουλειά, από τους εκπροσώπους της δικής μας πλευράς (Κεντρική Τράπεζα) και τους εκπροσώπους της Τρόικας. Μάλιστα αυτοί που την επέλεξαν, της έδωσαν επίσης τους όρους, το πλαίσιο και τα δεδομένα της εντολής. Το Eurogroup έλαβε υπόψη την έκθεση της PIMCO.

Μήπως ευθύνεται η Ευρώπη για το τεράστιο ποσό ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών; Εδώ, ναι, μπορεί να κανείς να εντοπίσει ευθύνη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που προχώρησε σε κούρεμα του ελληνικού χρέους, με αποτέλεσμα να υποστούν ζημιά οι δικές μας τράπεζες, ύψους 4 και κάτι δις. Αλλά ποιος από την δική μας πλευρά έθεσε ζήτημα; Ποιος ζήτησε από την Ε.Ε. να δει το θέμα της Κύπρου, ώστε να μην πληγεί σε τόσο μεγάλο βαθμό το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα; ΚΑΝΕΝΑΣ! Ούτε η Κεντρική μας Τράπεζα ούτε ο πρόεδρος Χριστόφιας. Επομένως ας μην επιρρίπτουμε γι’ αυτό ευθύνη στους ξένους όταν εμείς οι ίδιοι βάλαμε μόνοι μας τα μάτια μας.

Μήπως ευθύνεται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τα δισεκατομμύρια που άντλησε η Λαϊκή από τον ELA και τα φορτωθήκαμε τελικά μαζί με τα άλλα; Ναι, βεβαίως έχει μερίδιο ευθύνης, αλλά … πού ήταν η δική μας η Κεντρική Τράπεζα, που είχε απείρως μεγαλύτερη ευθύνη από την Ευρωπαϊκή; Σύμφωνα με τον Κεντρικό μας Τραπεζίτη, άφησαν την Λαϊκή να αντλεί δις για 5 – 6 μήνες, ώσπου να γίνουν οι εκλογές και να αλλάξει κυβέρνηση. Αυτή η πρωτοφανής ανευθυνότητα, που αγγίζει τα όρια της εθνικής προδοσίας, εκστομίστηκε από τον καθ’ ύλην αρμόδιο αυτής της πολιτείας κι αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται ακόμη στη θέση του και όχι ενώπιον της δικαιοσύνης… Άρα γιατί να ρίχνουμε ευθύνες στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα;

Ας δούμε γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν βοήθησε με άλλους τρόπους την μικρή Κύπρο αλλά την «υποχρέωσε» να δεχτεί «κούρεμα» και να ακολουθήσει ένα σκληρό πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης, ταυτόχρονα με τους όρους αποπληρωμής του δανείου. Από τη στιγμή που το ύψος του χρέους ήταν 21 δις, πώς θα μπορούσε διαφορετικά να χρηματοδοτηθεί η Κύπρος, αν δεν γινόταν το περίφημο «κούρεμα»;

Γιατί δεν μας δάνεισε ολόκληρο το ποσό η Τρόικα; Απάντηση: Μα πώς θα αποπληρώναμε και πότε, ένα τέτοιο (μη διαχειρίσιμο) δάνειο, που οι τόκοι θα το μεγάλωναν αντί να σμικρύνεται με την πάροδο του χρόνου; Πόσες γενιές μετά από μας θα το είχαν ακόμη πάνω στην καμπούρα τους; Ποιος τρελός δανείζει σε κάποιον ένα ποσό, που δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει;

Γιατί δεν μας … χάρισε μερικά δισεκατομμύρια η Ευρωπαϊκή Ένωση; Σιγά τώρα, τι θα ήταν γι’ αυτούς μερικά δις, να σώσουν μια μικρή χώρα; Απάντηση: Απάντηση:  Ξέρετε κανέναν που … χαρίζει λεφτά σε κάποιον που μάλιστα κάνει και άσωτη ζωή; Γιατί να χαρίσουν λεφτά σε ένα διεφθαρμένο σύστημα, όπως το δικό μας; Για να συνεχίσει το κατεστημένο απρόσκοπτα το πάρτι και το φαγοπότι;

Τέλος ας εξετάσουμε επίσης τα «πρωτοφανή μέτρα», που έπληξαν τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κυπρίων πολιτών.

Γιατί δεν μας έδωσε η Τρόικα δάνειο μόνο ως εκεί που θα ήταν βιώσιμο; Δηλαδή μέχρι 12 – 13 δις; Απάντηση: Πολύ απλά διότι με το υπόλοιπο ποσό (μέχρι τα 21 δις) να εκκρεμεί, πάλι το χρέος δεν θα ήταν βιώσιμο…

Τι θα γινόταν αν η Τρόικα ερχόταν και μας έδινε μόνο τα 7,5 δις για τα δημοσιονομικά και δεν ασχολείτο με τις τράπεζες; Να μην κάνει δηλαδή το … πρωτοφανές «κούρεμα» των καταθέσεων; Απάντηση: Η Λαϊκή και η Κύπρου θα έκλειναν. Τι θα γινόταν αν έκλειναν; Όλοι οι καταθέτες (και μιλάμε για το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας της Κύπρου) θα έχαναν όλα τους τα λεφτά άνω των 100 χιλιάδων. Έτσι γίνεται όταν κλείνουν οι τράπεζες σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ούτε ανθρώπινα δικαιώματα μετρούν ούτε τίποτα. Η τράπεζα απλά χρεοκόπησε… Το κράτος έρχεται και παραχωρεί στους πληγέντες μόνο το ασφαλισμένο τους ποσό.

Τι προσπάθησε όμως να κάνει το Eurogroup; Να σώσει ό,τι σώζεται από τις δύο τράπεζες. Αρχικά εισηγήθηκε μια εφάπαξ φορολόγηση όλων των καταθέσεων σε όλες τις τράπεζες από 5.5% μέχρι 9.5% για να σώσει την Λαϊκή και την Κύπρου. Εμείς επικαλεστήκαμε και πάλι νομικά ζητήματα (που στην πραγματικότητα δεν θα ίσχυαν εφόσον επρόκειτο για εφάπαξ φορολογία) και απορρίψαμε την πρόταση αυτή. Προτιμήσαμε να κλείσει η Λαϊκή και να «κουρευτεί» κατά το ήμισυ η Κύπρου, με όλες τις τραγικές συνέπειες για τους καταθέτες τους.

Φταίει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την απόφασή μας να πούμε ΟΧΙ στο πρώτο Eurogroup; Φταίει το Eurogroup διότι προσπάθησε να βρει τρόπους να ΣΩΣΕΙ τις τράπεζες και τους καταθέτες τους για μην κλείσουν και να τα χάσουν όλα;

Η δική μου ψυχρή λογική λέει ότι για την κατάντια αυτού του τόπου δεν φταίει καθόλου η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα όργανά της. Αντιθέτως η Ε.Ε. προσπάθησε να στηρίξει την Κύπρο ως εκεί που της επέτρεπαν τα ψυχρά οικονομικά δεδομένα, αλλά την ίδια στιγμή προσπάθησε να επιβάλει την εξυγίανση αυτού του σαθρού συστήματος, για να πάρει πίσω τα λεφτά της, ωφελώντας ταυτόχρονα κι αυτό τον τόπο, που αν δεν καθαρίσει τώρα, θα πνιγεί ολοκληρωτικά μέσα στο βόθρο.

Εύλογα βέβαια μπορεί να αντιτάξει κανείς ότι δεν φταίει ο λαός για να πληρώνει αυτός τα σπασμένα. Αλλά … δεν φταίει; Ποιος είχε το κατεστημένο του τόπου στα πούπουλα να τρώει τον αγλέουρα; Ποιος του έδινε έγκρισή με την ψήφο του; Δεν ήταν αυτός ο λαός; Το κατεστημένο έτρωγε κι έπινε και την ίδια στιγμή παρείχε στον αφελή πολίτη την δυνατότητα για εύκολο δανεισμό. Να χρεώνεται αβέρτα (καταναλωτικά δάνεια, τρεχούμενοι, πιστωτικές), να περνά ζωή και κότα, ώστε να ζει με την ψευδαίσθηση ότι σ’ αυτό τον τόπο ζούμε όλοι σαν βασιλιάδες…

Οι ψευδαισθήσεις όμως κάποτε τελειώνουν κι όσοι δεν έχουν την στοιχειώδη σύνεση να αντιληφθούν την πηγή του προβλήματος, να βρουν το λάθος, όπως λέμε στην καθημερινή μας κουβέντα και τα φορτώνουν πάντα στους κακούς ξένους, ούτε τους εαυτούς τους αλλά ούτε και την κοινωνία γενικότερα βοηθούν να βρει το σωστό δρόμο.

Γράφει: Κωνσταντίνος Οδυσσέως