Και ξαφνικά η διαδικασία των διαπραγματεύσεων τίθεται μπροστά στον κίνδυνο πλήρους ναυαγίου. .
Και ξαφνικά σε μια κρίσιμη καμπή των διαπραγματεύσεων, που στόχο έπρεπε να έχουν τα σοβαρά και κυρίαρχα για το μέλλον του λαού μας, όπως η διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών, οι εγγυήσεις και η ασφάλεια του κυπριακού λαού, η απελευθέρωση και η επανένωση, άλλα βγαίνουν μπροστά. Ξαφνικά απασχολεί όλους μας το Ενωτικό Δημοψήφισμα, οι πόρτες που βροντούν, αποχωρήσεις και επιστροφές, σκοπιμότητες και αφορμές.
Ξαφνικά… Ενωτικό Δημοψήφισμα!
Το φασιστικό ΕΛΑΜ, το παράρτημα της Χρυσής Αυγής στην Κύπρο, στο πλαίσιο της έγκρισης νέων σχολικών κανονισμών στη Βουλή, καταθέτει πρόταση για ένα συμβολικό εορτασμό του Ενωτικού Δημοψηφίσματος, 67 χρόνια μετά. Το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός αποτελεί ήδη μέρος της διδακτέας ύλης. Ένας φιλόσοφος είχε πει κάποτε ότι κάθε πρόταση κρίνεται με βάση και το από πού προέρχεται και σε τι αποσκοπεί. Μπορεί να θέλουν κάποιοι να μας πείσουν ότι οι φασίστες του ΕΛΑΜ ξαφνικά νοιάστηκαν για την ιστορική αλήθεια την οποία βιάζουν προκλητικά καθημερινά. Δεν θα πείσουν κανένα. Άλλοι ήταν οι στόχοι, τους οποίους γνωρίζουν καλά. Το ΔΗΚΟ, η ΕΔΕΚ, η Συμμαχία και βεβαίως το ΕΛΑΜ υπερψηφίζουν την πρόταση. Το κυβερνών κόμμα, ο ΔΗΣΥ, τυχοδιωκτικά και ποντιοπιλατικά κρύβεται και τηρεί αποχή. Τυχοδιωκτικά γιατί αυτοί θα κληθούν να χειριστούν τις παρενέργειες ως κυβέρνηση. Οι αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ αποδεικνύουν πόσο βάναυσα συγκρούεται με την ιστορία και τη φυσιογνωμία τους, να γίνονται ουρά του ακροδεξιού, ναζιστικού ΕΛΑΜ.
Ο υπερβολικός Ακιντζί, η σκοπιμότητα της τουρκοκυπριακής ακροδεξιάς και η τουρκική προπαγάνδα
Την αφορμή που λανθασμένα και προκλητικά δίνει η πλειοψηφία της Βουλής, αρπάζει πρώτη η τουρκοκυπριακή ακροδεξιά. Επιβεβαιώνει το αξίωμα ότι οι εθνικιστές διαχρονικά, αλληλοτροφοδοτούνταν στην Κύπρο με τη δράση τους. Μπορεί να δείχνουν ότι μισούνται αλλά αποτελούν ο ένας το καλύτερο στήριγμα στον άλλο. Ξεκινούν αβάσιμες και υπερβολικές αντιδράσεις περί επαναφοράς της Ένωσης, που σύντομα παρασύρουν ολόκληρη την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Ο κ. Ακιντζί δυστυχώς ακολουθεί, έστω σε χαμηλότερους τόνους. Ο κ. Ακιντζί, ο οποίος όντως έχει κάνει σημαντικά και αποφασιστικά βήματα προς τη λύση όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, δείχνει να παλινωδεί τις τελευταίες εβδομάδες. Δείχνει να ψάχνει αφορμές. Η τουρκική προπαγάνδα αρπάζει το δώρο ΕΛΑΜ- συνοδοιπόρων- ποντίων πιλάτων και αρχίζει δουλειά ροκανίζοντας τη θέση της δικής μας πλευράς στις διαπραγματεύσεις.
Ο άτολμος και αργοπορημένος Αναστασιάδης
Από την Παρασκευή που σιγοκαίει το φυτίλι των αντιδράσεων, για το οποίο έπρεπε να κατανοεί κάποιος ότι απειλεί να ανατινάξει πράγματα στον αέρα, η κυβέρνηση απαντά με μισόλογα. Από το Σάββατο το πρωί στα ραδιόφωνα κρατούν αποστάσεις χωρίς να τοποθετούνται: ήταν λάθος πολιτικά ή δεν ήταν η υιοθέτηση της πρότασης ΕΛΑΜ; Ο Υπουργός Παιδείας σέβεται λέει την απόφαση, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος φαίνεται να διαφωνεί, και αρκετές μέρες μετά ο κ. Αναστασιάδης χαρακτηρίζει την απόφαση «άκαιρη» (δηλαδή αν γινόταν σε κανένα μήνα μπορεί και να ήταν εντάξει). Στο κυβερνών κόμμα κάποιοι είναι υπέρ, κάποιοι διαφωνούν και διαχωρίζουν τη θέση τους, οι περισσότεροι κρύφτηκαν. Την Παρασκευή βρίσκουν επιτέλους τη λύση: αφού δεν είχαν τα κότσια να τοποθετηθούν πριν μια εβδομάδα στη Βουλή, καταθέτουν πρόταση για μεταφορά της αρμοδιότητας από τη Βουλή στην κυβέρνηση.
Η λογική της αντεκδίκησης
Όσοι θέλουν να ξεφύγουν από τη συζήτηση για τους χειρισμούς και το ολοκληρωτικό αδιέξοδο που μας απειλεί καταφεύγουν στο πιασάρικο επιχείρημα της αντεκδίκησης. «Μα φωτίζουν τη σημαία». «Μα κάνουν εορτασμούς». «Μα προκαλούν». Σωστά. Όμως: η μέγιστη πρόκληση όλων που γεννά όλες τις άλλες είναι η κατοχή και η διχοτόμηση. Και η γενεσιουργός αιτία δεν θα καταργηθεί με συναισθηματικές εξάρσεις και «αντεκδικήσεις». Αντίθετα αυτά αποδεδειγμένα ιστορικά συντηρούν την κατοχή. Συντηρούν τη φωτισμένη σημαία της ντροπής. Τους σιχαμερούς εορτασμούς. Την κατοχή και τη διχοτόμηση.
Να συνεχιστούν οι συνομιλίες ο μόνος δρόμος
Αυτή η αχρείαστη κρίση, τα αφορμολογήματα και οι αιτιάσεις, ήδη έχουν προκαλέσει τεράστια ζημιά στο επίπεδο του λαού. Κλόνισαν την εμπιστοσύνη του. Αμφισβητούν ήδη προθέσεις και επιδιώξεις. Ναυάγιο αυτή τη στιγμή θα έχει ανυπολόγιστες επιπτώσεις στη δίκαιη υπόθεση του λαού μας. Ιδιαίτερα με την ορατή προοπτική τελικά να «καταφέρουμε» να φορτωθούμε και ευθύνη για αυτό το ναυάγιο. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την προσπάθεια να συνεχίσουν οι συνομιλίες. Με αποφασιστικότητα. Χωρίς υπερβολές. Με ξεκάθαρες θέσεις. Ο κ. Αναστασιάδης να πάρει ξεκάθαρη θέση για τα όσα έγιναν στη Βουλή. Να αφαιρέσει κάθε πρόσχημα από τον κ. Ακιντζί και την Τουρκία. Ο κ. Ακιντζί να αφήσει τις υπερβολές και τα αφορμολογήματα και να προσέλθει στις συνομιλίες. Η Τουρκία να υιοθετήσει επιτέλους δημιουργικές θέσεις και να εγκαταλείψει την προπαγάνδα. Και παρά τη μεγάλη ζημιά που έγινε ήδη, να συνεχιστεί η προσπάθεια.
Διεκδικητικά και χωρίς παλινωδίες
Ο κ. Αναστασιάδης να συμπεριφερθεί διεκδικητικά. Χωρίς παλινωδίες. Με εμμονή σε θέσεις αρχών. Επιδιώκοντας ένα σχέδιο που θα μπορεί να δώσει προοπτική στο λαό. Ένα σχέδιο που να μπορεί να γίνει αποδεκτό από το λαό.
Ειδάλλως χρόνια μετά, αφού περί ιστορίας ο λόγος, θα θυμούμαστε και θα μαθαίνουν τα παιδιά μας, για μια αβάσταχτη πολιτική ελαφρότητα που τόσο στοίχησε στην πατρίδα και το λαό μας…
Γράφει: Χρίστος Χριστοφίδης
