Η καθαρή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου και ο σχηματισμός κυβέρνησης με την σύμπραξη με τους ΑΝ.ΕΛ σηματοδοτεί την επόμενη μέρα των τελευταίων εκλογών.
Τονίζεται εξ υπαρχής ότι η επόμενη μέρα των εκλογών πάντα θέτει ερωτήματα – δεν δίνει απαντήσεις. Πλέον, δεν υπάρχουν υποθετικά σενάρια, ούτε χρόνος για χάσιμο, αφού η Ελλάδα βρίσκεται ενώπιον σημαντκών ζητημάτων για τα οποία θα πρέπει να δοθούν άμεσα λύσεις.
Τα μείζονα ζήτηματα που αντιμετωπίζει η χώρα περιστρέφονται γύρω από την υλοποίηση των δεσμεύσεων του τρίτου προγράμματος διάσωσης και την αποκατάσταση της σταθερότητας της οικονομίας, ως επίσης και της καταπολέμησης της διαπλοκής και της διαφθοράς που μαστίζει την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Είναι γεγονός ότι η νέα κυβέρνηση έχει ‘λυμένο’ το χρηματοδοτικό πρόβλημα για τα επόμενα τρία χρόνια, νοουμένου φυσικά ότι θα τηρηθούν οι δεσμεύσεις του μνημονίου και τα χρονοδιαγράμματα που τίθενται σε αυτό. Είναι επίσης γεγονός ότι η νέα κυβέρνηση θα επωμιστεί και το βάρος της εφαρμογής του δύσκολου μνημονίου.
Το τρίτο μνημόνιο προβλέπει για το ερχόμενο τετράμηνο την ψήφιση 150 και πλέοον εφαρμοστικών νόμων, οι 50 εκ των οποίων αποτελούν προαπαιτούμενα για την συνέχιση της χρηματοδότησης, ειδικά ενόψει της πρώτης αξιολόγησης της πορείας εφαρμογής του προγράμματος τον Οκτώβριο. Η πρώτη αυτή αξιολόγηση θεωρείται και η δυσκολότερη ίσως, αφού προαπαιτεί συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις για τους φόρους και τις συντάξεις, ενώ στο αμέσως επόμενο διάστημα προβλέπονται σαρωτικές αλλαγές στο ασφαλιστικό, αλλαγές στην εκπαίευση και ριζικές δημοσιονομικές αναπροσαρμογές, γεγονότα που σημαίνουν την υλοποίηση σκληρών μετρών.
Η νέα κυβέρνηση δεν έχει πολλά περιθώρια αλλαγών, αφού το ευρύτερο κλίμα τόσο στο εσωτερικό όσο και στην Ευρώπη δεν επιτρέπει περαιτέρω δοκιμασίες ισχύος. Θα πρέπει να υλοποιηθούν συγκεκριμένες δράσεις που να καθιστούν αδύνατην την έλευση ενός νέου κύματος χρηματοοικονομικής αστάθειας, ενώ οι τράπεζες θα πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν πριν τον Δεκέμβριο και να αρθούν οι χρηματοπιστωτικοί περιορισμοί.
Παράλληλα, υπάρχει ανοικτό το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους, με την ονομαστική απομείωσή του να μην αποτελεί μάλλον ενδεχόμενο. Η σφοδρή λιτότητα που προβλέπεται στο τρίτο πρόγραμμα θα πρέπει να εξισορροπηθεί με συγκεκριμένα μέτρα ανάπτυξης και στήριξης των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, ενώ προέχει ταυτόχρονα το ζήτημα της ανάληψης της “ιδιοκτησίας” του προγράμματος, κάτι για το οποίο καμία συζήτηση δεν είχε γίνει κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Αντ’ αυτού, ο κ. Τσίπρας προέτεινε την υλοποίηση ενός ‘παράλληλου προγράμματος’, που δυνητικά θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο τριβής με τους δανειστές, ειδικά στα ζητήματα που έχουν χαρακτηριστεί από ελληνικής πλευράς ως ‘γκρίζες ζώνες’, όπως το θέμα με τα κόκκινα δάνεια, τις εργσιακές σχέσεις, το ταμείο ιδιωτικοποιήσεων, τα μέτρα για την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού και τα μέτρα για την βιωσιμότητα του χρέους.
Το ‘παράλληλο πρόγραμμα’ του ΣΥΡΙΖΑ εστιάζεται κυρίως σε τρεις τόμεις, ήτοι στην παραγωγική ανασυγκρότηση, την καταπολέμηση της διαφθοράς και διαπλοκής και την θεσμική ανασυγκρότηση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης. Για τους τομείς αυτούς, όμως, υπάρχουν συγκεκριμένες πρόνοιες στο τρίτο πρόγραμμα και άρα το επιχείρημα της ‘διαρκούς διαπραγμάτευσης’ που προέβαλε ο νέο κυβερνητικό σχήμα καθίσταται προβληματικό.
Γράφει: Αντώνης Στ. Στυλιανού
Τονίζεται εξ υπαρχής ότι η επόμενη μέρα των εκλογών πάντα θέτει ερωτήματα – δεν δίνει απαντήσεις. Πλέον, δεν υπάρχουν υποθετικά σενάρια, ούτε χρόνος για χάσιμο, αφού η Ελλάδα βρίσκεται ενώπιον σημαντκών ζητημάτων για τα οποία θα πρέπει να δοθούν άμεσα λύσεις.
Τα μείζονα ζήτηματα που αντιμετωπίζει η χώρα περιστρέφονται γύρω από την υλοποίηση των δεσμεύσεων του τρίτου προγράμματος διάσωσης και την αποκατάσταση της σταθερότητας της οικονομίας, ως επίσης και της καταπολέμησης της διαπλοκής και της διαφθοράς που μαστίζει την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Είναι γεγονός ότι η νέα κυβέρνηση έχει ‘λυμένο‘ το χρηματοδοτικό πρόβλημα για τα επόμενα τρία χρόνια, νοουμένου φυσικά ότι θα τηρηθούν οι δεσμεύσεις του μνημονίου και τα χρονοδιαγράμματα που τίθενται σε αυτό. Είναι επίσης γεγονός ότι η νέα κυβέρνηση θα επωμιστεί και το βάρος της εφαρμογής του δύσκολου μνημονίου.
Το τρίτο μνημόνιο προβλέπει για το ερχόμενο τετράμηνο την ψήφιση 150 και πλέοον εφαρμοστικών νόμων, οι 50 εκ των οποίων αποτελούν προαπαιτούμενα για την συνέχιση της χρηματοδότησης, ειδικά ενόψει της πρώτης αξιολόγησης της πορείας εφαρμογής του προγράμματος τον Οκτώβριο. Η πρώτη αυτή αξιολόγηση θεωρείται και η δυσκολότερη ίσως, αφού προαπαιτεί συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις για τους φόρους και τις συντάξεις, ενώ στο αμέσως επόμενο διάστημα προβλέπονται σαρωτικές αλλαγές στο ασφαλιστικό, αλλαγές στην εκπαίευση και ριζικές δημοσιονομικές αναπροσαρμογές, γεγονότα που σημαίνουν την υλοποίηση σκληρών μετρών.
Η νέα κυβέρνηση δεν έχει πολλά περιθώρια αλλαγών, αφού το ευρύτερο κλίμα τόσο στο εσωτερικό όσο και στην Ευρώπη δεν επιτρέπει περαιτέρω δοκιμασίες ισχύος. Θα πρέπει να υλοποιηθούν συγκεκριμένες δράσεις που να καθιστούν αδύνατην την έλευση ενός νέου κύματος χρηματοοικονομικής αστάθειας, ενώ οι τράπεζες θα πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν πριν τον Δεκέμβριο και να αρθούν οι χρηματοπιστωτικοί περιορισμοί.
Παράλληλα, υπάρχει ανοικτό το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους, με την ονομαστική απομείωσή του να μην αποτελεί μάλλον ενδεχόμενο. Η σφοδρή λιτότητα που προβλέπεται στο τρίτο πρόγραμμα θα πρέπει να εξισορροπηθεί με συγκεκριμένα μέτρα ανάπτυξης και στήριξης των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, ενώ προέχει ταυτόχρονα το ζήτημα της ανάληψης της “ιδιοκτησίας” του προγράμματος, κάτι για το οποίο καμία συζήτηση δεν είχε γίνει κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Αντ‘ αυτού, ο κ. Τσίπρας προέτεινε την υλοποίηση ενός ‘παράλληλου προγράμματος‘, που δυνητικά θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο τριβής με τους δανειστές, ειδικά στα ζητήματα που έχουν χαρακτηριστεί από ελληνικής πλευράς ως ‘γκρίζες ζώνες‘, όπως το θέμα με τα κόκκινα δάνεια, τις εργσιακές σχέσεις, το ταμείο ιδιωτικοποιήσεων, τα μέτρα για την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού και τα μέτρα για την βιωσιμότητα του χρέους.
Το ‘παράλληλο πρόγραμμα‘ του ΣΥΡΙΖΑ εστιάζεται κυρίως σε τρεις τόμεις, ήτοι στην παραγωγική ανασυγκρότηση, την καταπολέμηση της διαφθοράς και διαπλοκής και την θεσμική ανασυγκρότηση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης. Για τους τομείς αυτούς, όμως, υπάρχουν συγκεκριμένες πρόνοιες στο τρίτο πρόγραμμα και άρα το επιχείρημα της ‘διαρκούς διαπραγμάτευσης‘ που προέβαλε ο νέο κυβερνητικό σχήμα καθίσταται προβληματικό.
