Οι πρόσφατες εξελίξεις σε σχέση με τους υδρογονάνθρακες της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι διττές – θετικές και αρνητικές.
Εμπεριέχουν, όμως, στοιχεία που οριοθετούν την διαδικασία εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων της χώρας μας. Η ανακοίνωση για την εμπορευσιμότητα του κοιτάσματος «Αφροδίτη», η έκθεση της Delek στο χρηματιστήριο του Tel Aviv για τις προοπτικές αξιοποίησης του φυσικού αερίου στο Οικόπεδο 12 της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κυπριακής Δημοκρατίας, η συνέχιση των επαφών με την Αίγυπτο για την πώληση φυσικού αερίου αλλά και ο σταθερός ενεργειακός σχεδιασμός που ακολουθεί η Κυβέρνηση, οριοθετούν την αναβάθμιση του γεωστρατηγικού ρόλου της Κύπρου στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσόγειου και στα νοτιοανατολικότερα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η σημασία που έχει αποδοθεί στην δημιουργία της ενεργειακής ένωσης της Ευρώπης κατά την διάρκεια του τελευταίου Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον Μάρτιο του 2015 αποτελεί, ταυτόχρονα, ορόσημο σε σχέση με την συμμετοχή της Κύπρου στον τομέα αυτό. Η Κυπριακή Κυβέρνηση πέτυχε αρκετά και η Κύπρος κέρδισε σημαντικά πράγματα, ειδικά στον τομέα της ενεργειακής ασφάλειας, της αλληλεγγύης και εμπιστοσύνης, αλλά και στην πλήρη ενοποίηση της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας.
Η έκθεση της εταιρείας Delek, εταίρου της Noble στο Οικόπεδο 12, που υποβλήθηκε στο χρηματιστήριο αξιών του Tel Aviv, έχει την δική της, σημαντική αξία. Η αναφορά για πλωτή μονάδα καθαρισμού του φυσικού αερίου επί του κοιτάσματος, αλλά και οι γενικές αναφορές για τα έσοδα της Δημοκρατίας, ως επίσης και ο προγραμματισμός που προβλέπεται, είναι στοιχεία που σηματοδοτούν την μετάβαση από την περίοδο της εξερεύνησης για υδρογονάνθρακες στην εκμετάλλευσή τους και την εμπορική τους αξιοποίηση.
Ταυτόχρονα με τις πιο πάνω εξελίξεις, έχουμε δυστυχώς δύο ανεπιτυχείς γεωτρήσεις στα κοιτάσματα «Ονασαγόρας» και «Αμαθούσα» στο Οικόπεδο 9 της Κυπριακής ΑΟΖ. Τα αποτελέσματα αυτά προκάλεσαν, φυσιολογικά, απογοήτευση. Το γεγονός είναι, όμως, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει υδρογονάνθρακες. Γεγονός, επίσης, παραμένει το ότι η υπέρμετρη και αβάσιμη αισιοδοξία δεν πρέπει να χαρακτηρίζει τις κινήσεις μας (δυστυχώς προ των Προεδρικών εκλογών του 2013 γίναμε μάρτυρες μιας άκρατης σημειολογίας για το μέγεθος των κοιτασμάτων – η οποία κατά καιρούς επαναλαμβάνεται – και την δυνατότητα να μας απεγκλωβίσουν από την κρίση και ούτω καθεξής). Ο σχεδιασμός μας θα πρέπει να είναι πραγματιστικός, να βασίζεται στα δεδομένα επί του εδάφους (για να ακριβολογούμε επί της θαλάσσης) και να ερμηνεύει ανάλογα τα όποια αποτελέσματα ανακοινώνονται κατά καιρούς, λαμβάνοντας υπόψη το ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η Κυπριακή Δημοκρατία.
Χωρίς υπερβολές, εν πάσει περιπτώσει, θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι το εθνικό συμφέρον επιβάλλει σύμπνοια και συμπόρευση στο κεφάλαιο της ενέργειας γενικά και των υδρογονανθράκων ειδικότερα. Αυτό απαιτούν οι αγορές, αυτό απαιτείται για την εμπορευσιμότητα του φυσικού μας αερίου. Αυτό απαιτούν, επί τέλους, οι καιροί. Ας μην γίνει το φυσικό μας αέριο ακόμα μια αρένα εσωτερικών πολιτικών ατζεντών, αλλά η ναυαρχίδα της κυπριακής πολιτικο-οικονομικής ζωής σε μια μεταστροφή από την επιδίωξη κομματικών και προσωπικών συμφερόντων, στην επιδίωξη, ανιδιοτελώς, του βέλτιστου συμφέροντος του Τόπου μας.
Γράφει: Αντώνης Στ. Στυλιανού
