Ο Τόπος μας βασανίστηκε και βασανίζεται πολύ.
Άδικα. Χωρίς να το αξίζει. Τα όνειρα, οι προσδοκίες του Λαού, δοκιμάστηκαν. Οι αντοχές του έφτασαν στα όρια τους. Η υπομονή του άγγιξε το «κόκκινο». Όμως, το παρελθόν πρέπει να ανήκει εκεί που ανήκει και ο ρόλος του επαφίεται στην μη επανάληψη των λαθών του. Σήμερα – από το 2013 για να ακριβολογούμε – αλλάξαμε ρότα. Στόχος δεν είναι το ταξίδι αλλά το απάνεμο εκείνο λιμάνι που θα μας δώσει εκείνα τα απαραίτητα εφόδια για να αναλογιστούμε, και κυρίως, να υλοποιήσουμε τις προοπτικές μας και θα μας οδηγήσει σε νέα ταξίδια, μεγαλύτερα, καλύτερα.
Το ποτήρι δεν πρέπει να το βλέπουμε μισοάδειο αλλά μισογεμάτο. Η θετική σκέψη πρέπει να διακατέχει την κάθε μας προσπάθεια για ανάδειξη εκείνων των προοπτικών, εκείνων των δεδομένων, που θα μας οδηγήσουν στην επιτυχία. Μόνο τότε θα μπορέσουμε, σαν μονάδες και σαν σύνολο, να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να αναλογιστούμε το ευρύτερο, κοινό καλό. Με συναίνεση, σύμπνοια κι ελπίδα. Με κοινό όραμα. Με κοινούς στόχους. Όλοι θα πρέπει, στο νέο έτος, να δουλέψουμε με ομοψυχία. Δεν ήμαστε περαστικοί σε τούτον τον Τόπο, αλλά οι κλειδοφύλακες του μέλλοντος. Οι μελλοντικές γενεές εξαρτώνται από την στάση μας. Και τούτες, δεν πρέπει να τις απογοητεύσουμε.
Οι εξελίξεις του τελευταίου έτους δεν ήταν και οι πιο χαρμόσυνες. Ο Τόπος μας συνεχίζει να μαστίζεται από μια οικονομική κρίση άνευ προηγουμένου η οποία δημιουργήθηκε από τα δικά μας λάθη. Η παρούσα διακυβέρνηση του Τόπου προσπάθησε και προσπαθεί να άρει τα προβλήματα στα οποία περιπέσαμε, εκούσια ή ακούσια αλλά πάνω απ’ όλα ανούσια. Η προσπάθεια αυτή συνεχίζεται και θα συνεχιστεί στο προσεχές μέλλον. Ο ορθολογισμός που πάντοτε είχαμε ανάγκη, ως Κράτος, γίνεται σήμερα αδήριτη ανάγκη για την διαβίωση μας – αρχή εκ των ων ουκ άνευ για την επιβίωσή μας. Ο Κύπριος πολίτης σήμερα απαιτεί την αλλαγή, απαιτεί τη νέα αρχή. Μια νέα αρχή για την Κύπρο μας, τον Τόπο εκείνο που γεννήθηκε, μεγάλωσε, διάγει τον βίο του. Τον Τόπο εκείνο στον οποίο οι μελλοντικές γενιές θα μεγαλώσουν και θα διαπρέψουν. Τον Τόπο εκείνο στον οποίο το μέλλον δεν πρέπει να καθίσταται παρελθόν.
Οι προοπτικές που έχουμε είναι πολλές – αμέτρητες – και πρωτίστως υλοποιήσιμες. Προοπτικές που θα αναδείξουν τον ρόλο μας. Προοπτικές που θα επωφελέσουν τον Κυπριακό Λαό. Χωρίς κομματικές παρωπίδες, χωρίς σύνδρομα του παρελθόντος, οφείλουμε να αναλογιστούμε το αύριο, το μέλλον. Να ενθαρρύνουμε την τύχη μας. Να υλοποιήσουμε τις προοπτικές μας. Να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να αντιληφθούμε το ότι ο Τόπος μας έχει – και οφείλει να έχει – συνέχεια. Να αφήσουμε πίσω μας αυτά που μας χωρίζουν και να ενώσουμε το άπαν των δυνάμεων μας για το αύριο, το νέο έτος, τα νέα έτη.
Οφείλουμε αυτήν τη νέα αρχή. Την οφείλουμε, όχι στις τράπεζες και στα συνεργατικά, ούτε στα Χρηματιστήρια και την καθημερινότητα. Την οφείλουμε σε εμάς, στα παιδιά μας. Την οφείλουμε πρωτίστως στον Τόπο μας. Το 2015, η νέα χρονιά, ας είναι διαφορετική από τις προηγούμενες. Ας γεμίσουμε τα κενά με ελπίδα κι όραμα. Ας είναι η δική μας χρονιά, που θα ξεπεράσουμε τα κωλύματα του παρελθόντος και θα δούμε το μέλλον κατάματα, όπως μας αξίζει. Το κάθε λεπτό, η κάθε στιγμή, η κάθε μέρα του νέου έτους ας είναι μια νέα αρχή.
Το 2015, ας αποτελέσει την καινούργια, νέα αρχή! Τα πράγματα θα αλλάξουν, εάν τα αλλάξουμε εμείς! Ευχόμαστε μια νέα χρονιά με νέα δεδομένα. Η νέα αρχή έγκειται στη νέα κοσμοθεωρία που πρέπει να μας διακατέχει. Το τέρμα είναι μόνο η αρχή. Εάν αποτύχαμε να το αντιληφθούμε αυτό, καιρός είναι να το χωνέψουμε.
Γράφει: Αντώνης Στ. Στυλιανού
