Home Αντιγόνη Παπαδοπούλου Μεσόγειος – ο υγρός τάφος ονείρων. Της Αντιγόνης Παπαδοπούλου

Μεσόγειος – ο υγρός τάφος ονείρων. Της Αντιγόνης Παπαδοπούλου

20131012 EUD000 0

 


Μακρές οι λίστες θανάτου στη Λαμπεντούσα, στα Πελάγια νησιά και αλλού.

Η Μεσόγειος γίνεται ο υγρός τάφος των ανεκπλήρωτων ονείρων  χιλιάδων  Αφρικανών μεταναστών, ανδρών, γυναικών και παιδιών, που παλεύουν  να ξεφύγουν από τη φτώχεια, τους πολέμους, την πείνα και την εξαθλίωση.

Τοποθετημένο σε  ένα ύψωμα, στην άκρη του αεροδιαδρόμου και στην είσοδο του φυσικού  κόλπου που οδηγεί στο λιμάνι της Λαμπεντούσας, το μνημείο «Η Πύλη της Ευρώπης»  αποτελεί  αφιέρωμα μνήμης  στους λαθρομετανάστες που πνίγηκαν προσπαθώντας να φτάσουν στο νησί και από εκεί στην  Ευρώπη. Η μορφή του απλή: Μια τεράστια ανοικτή πόρτα, ύψους πέντε μέτρων  και πλάτους τριών, από πυρίμαχο κεραμικό υλικό, φιλοτεχνημένο από τον καλλιτέχνη Ντομένικο Μίμο Παλαντίνο, με δαπάνες φιλανθρωπικών οργανώσεων. 

Το μνημείο κοσμεί από το καλοκαίρι (2008), τη νότια βραχώδη ακτή της Λαμπεντούσας συνιστώντας μια μακάβρια υπενθύμιση πως η Πύλη της Ευρώπης παραμένει δύσκολα προσβάσιμη στους λαθρομετανάστες, με τόσες ανθρωποθυσίες στη θάλασσα ανάμεσα Αφρικής και Ιταλίας. Η ΕΕ παραμένει κλειστή και  οχυρωμένη πίσω από  πανάκριβα ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου των συνόρων. Τα μανιασμένα κύματα θερίζουν ζωές, που επιτήδειοι  δουλέμποροι διακινούν  σε  σκεβρωμένα σαπιοκάραβα.

Άνισος κι  ο αγώνας των  λιγοστών  ομάδων  διάσωσης, των εθελλοντών  και του λιμενικού στη Λαμπεντούσα, που αδυνατούν να ανταποκριθούν στα μεγάλα λαθρομεταναστευτικά κύμματα. Η αναστολή του Ιταλικού προγράμματος «Μάρε Νόστρουμ» λόγω οικονομικών προβλημάτων μεγένθυνε το πρόβλημα, ανέδειξε ξανά την ανάγκη για περισσότερη συλλογικότητα σε υπερεθνικό επίπεδο και το χάσμα ανάμεσα στον Ευρωπαϊκό Βορρά και Νότο. Είναι άδικο να σηκώνουν το βάρος της λαθρομετανάστευσης οι επηρεαζόμενες χώρες του Νότου, στον Εύρο, στα σύνορα με την Τουρκία, στη Μάλτα, στην Νότια Ισπανία και Ιταλία, στο Αιγαίο  και στην ημικατεχόμενη Κύπρο, ενώ  ο Ευρωπαϊκός Βορράς να  κρατά αποστάσεις. 

Οι τραγωδίες στη Μεσόγειο είναι τόσο συχνές που κινδυνεύουμε να συνηθίσουμε  τη φρίκη των πτωμάτων. Ούτε η  λεκτική συμπαράσταση  εθνικών κυβερνήσεων, Ευρωπαϊων αξιωματούχων και  Ευρωπαϊκών θεσμών, ούτε οι βαρύγδουπες ευκαιριακές δεσμεύσεις στα ΜΜΕ για πυροσβεστική επανεξέταση  των πολιτικών μετανάστευσης και για έκτακτες συσκέψεις κορυφής, αρκούν. Αυτά έχω επανειλημμένα  καταγγείλει  στην  αρμόδια  επιτροπή (LIBE) και στην ολομέλεια  του Ευρωκοινοβουλίου,  τα προηγούμενα χρόνια.

Συνιστά υποκρισία και έγκλημα η κωλυσιεργία και η μη ανάληψη συντονισμένης και αποτελεσματικής δράσης, όταν μάλιστα οι πάντες γνωρίζουν πως το  δίκτυο περιπολιών της Φρόντεξ, όχι μόνο  δεν εμπόδισε τις ανθρώπινες τραγωδίες, αλλά αντίθετα ενίσχυσε τον αόρατο φράκτη στα νερά της Μεσογείου.

Απαιτείται  ολική αντιμετώπιση του φαινομένου της λαθρομετανάστευσης και ολοκληρωμένες πανευρωπαϊκές στρατηγικές για καταπολέμηση του κακού στη ρίζα του. Καίρια διάγνωση, πρόληψη, αντιμετώπιση και καταστολή των  πραγματικών αιτίων που προκαλούν  παράνομες διακινήσεις προσφύγων και αιτητών ασύλου από την Αφρικανική Ήπειρο στην ΕΕ. Κοινή και συντονισμένη πανευρωπαϊκή αντι-μεταναστευτική πολιτική με πραγματικά μέτρα προστασίας των ανθρώπων και όχι των συνόρων. Ακριβοδίκαιη κατανομή όλων των οικονομικών και άλλων βαρών και υποχρεώσεων που συνεπάγονται, σε όλα τα  Κράτη Μέλη της ΕΕ,  για την επανεγκατάσταση των προσφύγων, τη δημιουργία και προώθηση κατάλληλης πολιτικής ασύλου εντός και εκτός ΕΕ, τη συμμετοχή της ΕΕ στο πρόγραμμα επανεγκατάστασης που εφαρμόζει η Υπάτη Αρμοστεία , εκσυγχρονισμός  των κανονισμών του Δουβλίνου και αναθεώρηση πολιτικών σε θέματα βίζας και κριτηρίων εισδοχής ξένων μεταναστών. Πόλεμος κατά των δουλεμπόρων και των παράνομων κυκλωμάτων εμπορίας ανθρώπων, από ειδικά εκπαιδευμένες  ομάδες δίωξης .

Η Ευρώπη των λαών έπαψε να εμπνέει πια, με την τεράστια οικονομική και αξιακή κρίση που την μαστίζει. Μεγάλα ναυάγια και ανθρώπινες τραγωδίες συντελούνται στη θάλασσα και άλλα ναυάγια και μεγάλες αστοχίες των πολιτικών λιτότητας, χωρίς ανάπτυξη και χωρίς επενδύσεις, εντός των ευρωπαϊκών τειχών, ωθώντας  σε απόγνωση εκατομμύρια ευρωπαίων  πολιτών.  Η ανεργία, ο ηλικιακός ρατσισμός, οι αυτοκτονίες και οι ανασφάλειες καταδεικνύουν πως η ΕΕ ακολουθεί σήμερα μια τεθλασμένη πορεία… Στις εποχές επιβολής στυγνών μνημονίων και  άτεγκτων  ντιρεκτίβων των  πλουσίων χωρών του Ευρωπαϊκού Βορρά, στις πτωχές χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, απαιτούνται σίγουρα, εναλλακτικές  πολιτικές και άλλες προσεγγίσεις. 

Γράφει: Αντιγόνη Παπαδοπούλου