H ιστορία και η καθημερινότητα επιβεβαιώνουν πως η παθητική ανοχή από την κοινωνία και η σιγή δεν βοηθά στην αντιμετώπιση κορυφαίων εθνικών προβλημάτων.
Τα ίδια τα γεγονότα καταδεικνύουν πως η δύναμη των πολιτών μπορεί να ανατρέψει δεδομένα, να δημιουργήσει προοπτικές για το μέλλον και να καθορίσει την πορεία των εξελίξεων. Άλλωστε, κανένας και ποτέ, δεν μπόρεσε να αποφύγει ή να αγνοήσει την απαίτηση της κοινωνίας, όταν μάλιστα αυτή εκφράζεται με δυναμικό και ξεκάθαρο τρόπο.
Την ίδια ώρα, δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε τους αρνητικούς παράγοντες που αναγκάζουν τους πολίτες να γυρίζουν την πλάτη στην πολιτική και τους πολιτικούς. Η έλλειψη συλλογικού οράματος και ελπιδοφόρας προοπτικής, τα συσσωρευμένα αδιέξοδα, οι κακοί χειρισμοί και η εγκληματική ολιγωρία στην αντιμετώπιση διαχρονικών προβλημάτων, οδηγούν τους πολίτες στην απελπισία και στην γενικότερη αποστασιοποίηση από την συμμετοχική δημοκρατία.
Αναπόφευκτα η πλειοψηφία των πολιτών, αποθαρρυμένη και απογοητευμένη, καταφεύγει στο μηδενισμό των πάντων, βάζοντας ταφόπλακα στην όποια προοπτική και σε προοδευτικούς σχεδιασμούς. Μοιραία, πολιτικές και πολιτικοί αλλά και άλλα δημόσια πρόσωπα, μπαίνουν στο ίδιο καλάθι της γενικής απαξίωσης. Μια δικαιολογημένη, σε κάποιο βαθμό, ισοπεδωτική προσέγγιση που ακριβώς εκφράζει την κραυγή απόγνωσης και αγωνίας από την κοινωνία για το σήμερα και το ζοφερό αύριο.
Επίσης, φαντάζει δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, ιδιαίτερα στους νέους, να πεισθούν ώστε να μην ξεχνούν, να έχουν αντικειμενική κρίση, να διεκδικούν και να επιμένουν ασυμβίβαστα σε θέματα αρχών. Αλήθεια πώς να πεισθούν όταν για τα εγκλήματα, τα δεινά, τα λάθη, τη διαπλοκή, την ολιγωρία, τις παραλείψεις και τις κακουχίες σε αυτόν τόπο, δεν πλήρωσε ποτέ και κανένας ; Κάποιοι παραμένουν στο απυρόβλητο, ευημερούν και πολλές φορές «δοξάζονται». Εκ των υστέρων, βέβαια αν κριθούν – και θα κριθούν αναπόφευκτα – από την ιστορία, γίνεται δυστυχώς αργά και ετεροχρονισμένα η όποια απομυθοποίηση τους.
Παρά τις τραγικές διαπιστώσεις για την σημερινή κατάσταση στην κοινωνία, οι πολίτες με ψυχραιμία, υπομονή και αντικειμενικότητα, οφείλουν να κάνουν τις σωστές επιλογές και να στηρίζουν τα κατάλληλα πρόσωπα , ορθολογικές προτάσεις και λύσεις οι οποίες να βασίζονται σε διαχρονικές αρχές και αξίες, χωρίς εκπτώσεις και χωρίς ωφελιμιστικά κριτήρια και προσωπικές επιδιώξεις. Ευκαιριακές συνεργασίες που δεν βασίζονται σε θέσεις αρχών και σε ουσιαστικές συγκλίσεις, δεν έχουν ποτέ , αίσια κατάληξη. Τρανταχτά παραδείγματα προς αποφυγή, υπάρχουν και στο εξωτερικό και στην Κύπρο, από τα οποία θα πρέπει να αντλούμε μαθήματα.
Οι πολίτες ας προβληματιστούν σοβαρά και ας κρίνουν το ήθος, το βίο και την πολιτεία του κάθε πολιτικού, ή του κάθε δημόσιου προσώπου. Ας αποφύγουν το μηδενισμό και τις γενικές προσεγγίσεις. Δεν είναι όλα μαύρα και άραχνα. Δεν καραδοκούν όλοι, για τα λάφυρα της εξουσίας. Ας κλείσουν επίσης, τα αυτιά στα εφήμερα συνθήματα, κι ας μην αποπροσανατολίζονται από τις σκόπιμες και πρόσκαιρες πολιτικές μεταλλάξεις.
Γράφει: Αντιγόνη Παπαδοπούλου
