Ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε. Της Αντιγόνης Παπαδοπούλου

Ο ψευδοϋπουργός εξωτερικών Οζντίλ Ναμί, δεν τα βάζει εύκολα κάτω.

Σε πρόσφατες δηλώσεις του στο τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή, κατηγορεί  την  ελληνοκυπριακή πλευρά ότι  δεν διαθέτει πολιτική βούληση για να αποδεχθεί τον οδικό χάρτη  που παρουσίασε ο Έρογλου στον Προέδρο Αναστασιάδη. Την κατηγορεί για κωλυσιεργία στις διεξαγόμενες συνομιλίες. Προειδοποιεί  πως οι διαπραγματεύσεις δεν θα  συνεχιστούν  επ` άπειρον. Συμβουλεύει  “να αδράξουμε τις ευκαιρίες”. Καταγγέλλει τους Ε/κ για φοβία στην αναγνώριση των κατεχομένων και  παρεμπόδιση  των γευμάτων  και επαφών του,  με ξένους  διπλωμάτες. 

Η όλη στάση του Ναμί, συνιστά  υπεραπλουστευμένη προσέγγιση του τύπου: «Ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε». Ο ίδιος ανεμπόδιστα περιοδεύει παντού, προπαγανδίζοντας. Εμφανίζεται  ως υπέρμαχος  της επανένωσης της Κύπρου. Ωστόσο, έχοντας  κατ ιδίαν γνώση της διαχρονικής του  διεκδικητικής  παρουσίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης  και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ξέρω πως   ελίσσεται διπλωματικά. Προωθεί  σκληρές τουρκικές θέσεις, χωρίς εκπτώσεις. Παλεύει για  αναβάθμιση του παράνομου ψευδοκράτους.

Εμμένει στις «συγκλίσεις» της περιόδου 2008-12, χωρίς πρόθεση επαναδιαπραγμάτευσης, με άλλοθι την κακή συμφωνία Αναστασιάδη- Έρογλου. Ενώπιον των  Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του  Ευρωκοινοβουλίου, σταθερά  επέμενε στην  άρση της απομόνωσης των Τ/κ, επαιτώντας  πρόσθετα ευρωπαϊκά κονδύλια εναρμόνισης  στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και  απευθείας εμπόριο. Απορρίπτει τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, πριν  τη λύση.

Οι θέσεις του είναι  το ίδιο σκληρές με τον  πρόσφατα αποχωρήσαντα, Εγκεμέν Μπαγίς,: «Ψεκάστε-σκουπίστε- τελειώσατε». «Ψεκάστε», δηλαδή, την τουρκική προπαγάνδα παντού, επιρρίπτοντας ευθύνες  κωλυσιεργίας και  αδιαλλαξίας στην ε/κ πλευρά. «Σκουπίστε» κάθε ίχνος ενοχοποίησης της κατοχικής Τουρκίας για τις  βαριές κυπρογενείς της υποχρεώσεις . «Τελειώσατε» με τη μόνιμη επωδό στις προπαγανδιστικές  επαφές για προώθηση των τουρκικών θέσεων,  κλαψουρίζοντας περί απομόνωσης των  Τ/κ και αποστέρησης των ευρωπαϊκών τους δικαιωμάτων ένεκα της ε/κ αλαζονείας! Αυτές είναι, εν ολίγοις, οι βασικές προπαγανδιστικές  γραμμές στη βάση των οποίων  Τουρκία  και Τ/κ πολιτικοί  διεκδικούν.

Όταν δυστυχώς, κάποιοι από εμάς διαχρονικά προειδοποιούσαμε, η φωνή μας εσκεμμένα αγνοείτο ή  ετύγχανε ειρωνικών παραπολιτικών σχολίων.  

Τελικά τα γεγονότα μας προκαταλαμβάνουν. Ως Επιμηθείς, τρέχουμε να τα ανατρέψουμε. Αυτό συνέβηκε και με το πολυσέλιδο τουρκικό έγγραφο των Νταβούτογλου- Τσαβούσογλου περί «εκλιπούσας» Κυπριακής Δημοκρατίας.

Εκείνο που πρέπει να απασχολήσει άμεσα τις κυβερνήσεις Ελλάδας – Κύπρου, δεν είναι τόσο η έκδοση ρηματικών ή ο επικοινωνιακός εξωραϊσμός των διακρατικών σχέσεων, όσο η χάραξη επιτέλους μιας αξιοπρεπώς ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής στα ελλαδοτουρκικά και στο κυπριακό. Η προώθηση ενός καλύτερου συντονισμού Κυβέρνησης-Κομμάτων- Ευρωβουλευτών  και Διπλωματών,  σε εθνικό και διακρατικό επίπεδο.

Δυστυχώς  με την πολιτική του «καλού παιδιού»,  με  σπασμωδικές  αντιδράσεις και  με αυτόματους πιλότους,  δεν αποτρέπονται  οι τουρκικές μεθοδεύσεις .

Η Τουρκία αρνείται να προχωρήσει στην άρση του casus belli, αν η Ελλάδα δεν παραιτηθεί από το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Καλεί την Ε.Ε. να αναγνωρίσει την εθνοτική καταγωγή της «τουρκομουσουλμανικής μειονότητας της  Δυτικής Θράκης», θέτοντας  θέμα   «παράλληλων  δικαιωμάτων» των  μειονοτήτων σε Τουρκία και Ελλάδα.  Ζητά  άμεση εκλογή μουφτήδων. Καταγγέλλει ως «μονομερείς» τις ενέργειες της Κυπριακής Δημοκρατίας για εξόρυξη  υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ,  καταπατώντας το Δίκαιο της Θάλασσας. Ισχυρίζεται πώς «η ελληνοκυπριακή διοίκηση στην Κύπρο, εκπροσωπεί μόνο  τη “νεκρή/εκλιπούσα” Δημοκρατία της Κύπρου, και όχι ολόκληρο το νησί, εμμένοντας στην άσκηση  βέτο για συμμετοχή της Κύπρου  σε  διεθνείς οργανισμούς».

Αυτά είναι  τα μεγάλα ζητήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν από κοινού και μεμονωμένα, οι κ.κ Αναστασιάδης και Σαμαράς,  κόντρα στις τουρκικές βλέψεις  «συνδιαχείρισης» των ενεργειακών κοιτασμάτων Κύπρου και Ελλάδας.

Αντλώντας μαθήματα από τα 40 πέτρινα χρόνια της τουρκικής ημικατοχής της Κύπρου, τη  μνημειώδη  τουρκική  αδιαλλαξία και   εμμονή  στη  σαλαμοποίηση των τουρκικών διεκδικήσεων, οφείλουν να εγκαταλείψουν τον ευσεβοποθισμό και  την ωραιοποίηση. Να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά  τα αρπακτικά όρνεα της Άγκυρας και του ψευδοκράτους, αλλά και τα ντόπια λαμόγια, προτού κλάψουμε επί των ερειπίων! 

Γράφει: Αντιγόνη Παπαδοπούλου