Οι πρόσφατες επιθέσεις τρομοκρατών στο Παρίσι και η βομβιστική επίθεση εναντίον ρωσικού αεροσκάφους στο Σινά θορύβησαν τον Δυτικό κόσμο. Θα ήταν ευχής έργο να ενώσουν όλοι δυνάμεις εναντίον της τρομοκρατίας.
Ωστόσο, η τύχη του Μπασάρ Αλ – Άσαντ διχάζει τους ισχυρούς της γης. Η Ρωσία παραμένει ισχυρός σύμμαχος της Δαμασκού. ΗΠΑ και Γαλλία υποστηρίζουν τους αντικαθεστωτικούς.
Η νέα κατάρριψη ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους από τουρκικά F-16, πάνω από συριακό έδαφος χαρακτηρίστηκε από τον Πούτιν ως «πισώπλατη μαχαιριά» και η Τουρκία ως «συνεργός τρομοκρατών».
Γνωρίζω την περιοχή Λατάκειας, από πρότερη κοινοβουλευτική μου επίσκεψη ως Ευρωβουλευτής. Είναι περιοχή φτωχή και παραμελημένη στα σύνορα Τουρκίας- Συρίας, κατοικημένη από τουρκόφιλους Σύριους, Αλεβίτες, Αρμένιους και άλλες θρησκευτικές μειονότητες..
Στα βόρειά της δρουν ένοπλοι τους οποίους η Ρωσία θεωρεί τρομοκράτες. Αυτούς χτυπά με ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη. Το Κρεμλίνο διέψευσε τον τουρκικό ισχυρισμό ότι το ρωσικό μαχητικό που κατερρίφθη βρισκόταν στον τουρκικό εναέριο χώρο. Είναι ενοχλημένο και για τον εξαναγκασμό ρωσικού ελικοπτέρου για επείγουσα προσγείωση σε ελεγχόμενη από κυβερνητικές δυνάμεις περιοχή της Λατάκειας.
Το θερμόμετρο των ρωσοτουρκικών σχέσεων ανέβηκε επικίνδυνα.
Το ΝΑΤΟ, καθόλου τυχαία, έσπευσε να στηρίξει την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας αφήνοντας αιχμές προς τη Ρωσία. Σύστησε αποκλιμάκωση της έντασης. Είναι γνωστές οι νατοϊκές αντιδράσεις για τη ρωσική εμπλοκή σε επιχειρήσεις εναντίον συριακών περιοχών, όπου σύμφωνα με το ΝΑΤΟ, το ισλαμικό κράτος απουσιάζει.
Γεγονός παραμένει πως η Συρία πληρώνει τις απώλειες ενός εξοντωτικού πολέμου, όλων εναντίον όλων. Η τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος, ωστόσο, δεν εκκολάφθηκε από το εσωτερικό της Συρίας. Ξεκίνησε στο Αφγανιστάν και μετά στο Ιράκ, σύμφωνα με τον πρώην Πρωθυπουργό της Βρετανίας, Τόνυ Μπλερ. Ενδυναμώθηκε με τη στήριξη Δυτικών, Τούρκων, Σαουδαράβων και Καταριανών που μετάτρεψαν τη Συρία σε άνδρο εκπαίδευσης τζιχαντιστών. Σήμερα οι τρομοκράτες χτυπούν αδιάκριτα Ευρωπαϊκά εδάφη, ενώ το ΙΚ κατέλαβε ζωτικό μέρος του συριακού εδάφους, σκορπώντας θάνατο, προσφυγιά και εκτοπισμό.
Στο θέατρο του παράλογου, η Τουρκία παίζει επιτήδεια σε διπλά ταμπλό. Βοηθά τους τρομοκράτες και το ΙΚ στο μαύρο εμπόριο πετρελαίου με τη στήριξη του ΝΑΤΟ. Γλυκοκοιτά την ΕΕ, εκμεταλλευόμενη καταστάσεις προς ίδιο όφελος στο μεσανατολικό, το κυπριακό, το κουρδικό, το προσφυγικό. Διεκδικεί ασύστολα.
Με την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου θα διαφανεί αν έχει διαπράξει το μοιραίο λάθος.
Ο Πούτιν εμφανίζει μηδενική ανοχή στο τουρκικό θράσος. Απέρριψε τις κατηγορίες της Άγκυρας για παραβίαση του τουρκικού εναέριου χώρου. Ο Αντιπρόεδρος της Ρωσικής Δούμα κατηγόρησε την Άγκυρα για στήριξη του Ισλαμικού Κράτους, ζητώντας ακύρωση πτήσεων Ρωσίας -Τουρκίας. Ρωσική οδηγία τερματίζει επισκέψεις Ρώσων τουριστών στην Τουρκία. Αναμένεται κλιμάκωση των ρωσικών αντιποίνων.
Εκείνο ωστόσο που προκαλεί , είναι η παθητική στάση της ΕΕ και η εμμονή του Ντόναλντ Τουσκ, Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, για παραχώρηση «νέων δώρων» προς την Τουρκία.
Η Κομισιόν προχώρησε στη σύσταση ενός ταμείου στήριξης της Τουρκίας για τους πρόσφυγες, με 3 δις ευρώ. Οι Βρυξέλες θα καταβάλουν 500 εκατομμύρια, ενώ τα Κράτη Μέλη καλούνται να καλύψουν άλλα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Είναι οξύμωρο να ζητείται κι από την τουρκοπατημένη ημικατεχόμενη Κύπρο η οικονομική στήριξη της Άγκυρας με 2εκατομμύρια, 886χιλιάδες, 684ευρώ και 40 σεντς, σε εποχές μνημονίων!!!
Η Λευκωσία πιέζεται επίσης από την ΕΕ για άμεσο ξεπάγωμα των 4 διαπραγματευτικών κεφαλαίων που μπλόκαρε μονομερώς και αφορούν τα Θεμελιώδη Δικαιώματα (κεφ. 23), τη Δικαιοσύνη (κεφ.24), την Ενέργεια (κεφ.15) και την Παιδεία – Πολιτισμό (κεφ. 26).
Η ΕΕ πιέζει ξανά το θύμα και ανέχεται τον θύτη. Αποφεύγει επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία για την άρνηση υλοποίησης των κυπρογενών της υποχρεώσεων.
Φαίνεται τελικά πως μόνο η Ρωσία εμφανίζεται ενοχλημένη από τη νεοσουλτανική νοοτροπία του επικινδύνου δίδυμου Ερντογάν – Νταβούτογλου. Ίσως μια δυναμική της αντίδραση, να ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου.
Οι Δυτικοί οφείλουν να αντιληφθούν πως με σπασμωδικά παυσίπονα δεν αντιμετωπίζεται η τρομοκρατία. Οφείλουν να αλλάξουν πολιτικές. Έσπειραν και εξέθρεψαν «κράτη τρομοκράτες» και «δικτάτορες». Τώρα θερίζουν θύελλες. Το τζίνι της τρομοκρατίας βγήκε από το μπουκάλι και δύσκολα πια τιθασεύεται!
Γράφει: Αντιγόνη Παπαδοπούλου
