Διάβασα προ ημερών κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες δηλώσεις του νέου υπουργού οικονομικών της Ελλάδας , Γκίκα Χαρδούβελη…
… όπου με μελανά χρώματα προέβη στην ομολογία πως «χωρίς κανένα οίκτο και χωρίς καμμία κοινωνική ευαισθησία οι τράπεζες θα παίρνουν τα σπίτια των πολιτών που έχουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια και ως δίχτυ προστασίας θα τους ζητούν, να πληρώνουν το νοίκι, αντί για δόση..»
Είναι γεγονός πως η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και η υποταγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης, την έριξε σε ένα φαύλο κύκλο αρνητικών επιπλοκών. Πολλά τα αλυσιδωτά κοινωνικά προβλήματα που ταλανίζουν τον ελληνικό λαό και ειδικά τις μεσαίες και χαμηλές εισοδηματικές τάξεις, όπως διαπιστώσαμε κατ’ ιδίαν στις διερευνητικές επισκέψεις μας ως ευρωβουλευτές στην Ελλάδα, τον περασμένο Δεκέμβρη. Η χώρα παλεύει να επανακτήσει την αξιοπρέπειά της. Οι δανειστές πιέζουν και πετυχαίνουν μείωση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης του ελληνικού λαού, βίαιη φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης, χαμηλώνοντας μισθούς και επιβάλλοντας φορολογίες. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ευημερούν οι αριθμοί. Δεν αλλάζουν προσέγγιση, έστω κι’ αν έχει πλέον αποδειχθεί πλήρως ότι η πολιτική τους είναι αδιέξοδη και καταστροφική. Την ίδια ώρα, τα παπαγαλάκια του συστήματος και των δανειστών συνεχίζουν το επικοινωνιακό παιγνίδι εξωραϊσμού της τρόϊκας και των οικονομικών εξελίξεων…
Στο ίδιο έργο θεατές φαίνεται να μετατρεπόμαστε κι εμείς, οι Κύπριοι πολίτες, με γοργούς ρυθμούς. Παρά την φαινομενικά παχυδερμική μας αδιαφορία, λόγω ίσως και της καλοκαιρινής ραστώνης, υποβόσκει ένας έντονος προβληματισμός … Το επίπεδο ζωής των μισθωτών και των συνταξιούχων πέφτει κατακόρυφα. Τα κοινωνικά παντοπωλεία απεγνωσμένα προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες χιλιάδων οικογενειών. Οι δικοί μας καλοβολεμένοι, με τα δάνεια των πολλών εκατομυρίων, οι φοροφυγάδες και οι επιτήδειοι των ανίερων συναλλαγών, εξακολουθούν να απολαμβάνουν πλήρη ατιμωρησία. Τα αρπακτικά αναμένουν τις επερχόμενες εκποιήσεις για να εκμεταλλευτούν ευκαιρίες.
Ήδη, ένας ιδιαίτερα «επιθετικός» επενδυτής, σύμφωνα με τον αμερικανικό τύπο, ο Αμερικανός δισεκατομυριούχος Γουίλμπορ Ρος θα ελέγχει το 19% της Τράπεζας Κύπρου. Με εξειδίκευση στις επενδύσεις σε υπό εκκαθάριση εταιρείες και με σημαντικές επιδόσεις σε τράπεζες που καταρρέουν, έχει ήδη στο ενεργητικό του, την εξαγορά του 9% των μετοχικών κεφαλαίων της Τράπεζας της Ιρλανδίας και τώρα επιχειρεί το ίδιο, με την Τράπεζα Κύπρου. Το «Κοινόν Κυπρίων» μετατρέπεται σε «Κοινόν πολυεθνικής σύμπραξης» ξένων επενδυτών, αφού η τρόϊκα κατάφερε να διώξει τους «κακούς» Ρώσσους και να τροχιοδρομήσει την εισβολή άλλων «καλών» ξένων ενδιαφερομένων.
Οι ισχυροί καιροφυλακτούν, γιατί μυρίστηκαν υδρογονάνθρακες.
Οι ανησυχίες, εύλογες. Οι προθεσμίες στενεύουν. Οι εκβιασμοί των τροϊκανών κορυφώνονται. Χωρίς να δρομολογηθούν οι εκποιήσεις, δεν παραχωρείται η επόμενη δόση. Οι προειδοποιήσεις μετατρέπονται σε ασφυκτικές πιέσεις.
Στους δύσκολους μήνες που μεσολάβησαν από το περσινό κούρεμα, βλέπουμε πολλά παράδοξα. Από τον ένα εκβιασμό οδηγούμαστε στον επόμενο. Η τρόϊκα παρεμβαίνει, διατάζει και απαιτεί άμεση υλοποίηση κατά τη ρήση, «βασιλικές διαταγές και τα σκυλιά δεμένα». Δεν προηγείται στοιχειώδης διάλογος κυβέρνησης –κομμάτων—κοινωνικών εταίρων. Τα μνημονιακά νομοσχέδια επιβάλλονται διά πυρός και σιδήρου και πάντα με το πιστόλι στον κρόταφο. Με άλλοθι την τρόϊκα και πρόσχημα την αναγκαία διόρθωση διαχρονικών παθογενειών, εφαρμόζονται πρωτοφανή αντιλαϊκά μέτρα σε χρόνο ρεκόρ.
Είμαστε τελικά, ένας περίεργος λαός. Αντέχουμε πολλά. Μας ρίχνουν σε άδικες δοκιμασίες και μας δημιουργούν ενοχές κι όταν ακόμη θυματοποιούμαστε. Ανεχόμαστε τα πάντα. Δεν αντιδρούμε. Φτάσαμε στο σημείο να ακούμε πολλούς να ευγνωμονούν την τρόϊκα. Ίσως μόνο μετά και τα νέα δεινά που θα προκύψουν από τις επερχόμενες εκποιήσεις, αντιληφθούμε πως ενός κακού μύρια έπονται … Εκπτώσεις σε αρχές, αξίες, στην οικονομία, στο κυπριακό… με ορατούς κινδύνους για τη φυσική και εθνική μας επιβίωση. Και το χειρότερο, δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι οι αρμόδιοι έχουν αντιληφθεί πλήρως τις κοινωνικές, οικονομικές και εθνικές επιπτώσεις που θα έχουν οι εκποιήσεις.
Γράφει: Αντιγόνη Παπαδοπούλου
