Home Αντιγόνη Παπαδοπούλου Η σιωπή που ξενίζει… Της Αντιγόνης Παπαδοπούλου

Η σιωπή που ξενίζει… Της Αντιγόνης Παπαδοπούλου

silenceant

 


Η παρατεταμένη σιωπή της Ελληνικής κυβέρνησης, ξενίζει.

Δεν διάψευσε τις πρόσφατες  εμπρηστικές δηλώσεις του Τούρκου Πρωθυπουργού Νταβούτογλου που επισκέφθηκε την Αθήνα,  για να συμμετάσχει στο ελλαδοτουρκικό φόρουμ συνεργασίας. Το οξύμωρο είναι πως η Αθήνα τον υποδεχόταν επίσημα την ίδια ώρα που η Κύπρος δεχόταν την τουρκική εισβολή στην ΑΟΖ της. Κι αυτός δεν δίστασε, καταχρώμενος της ελλαδικής φιλοξενίας, να προκαλέσει.

Υπαινίχθηκε πως, διεξάγεται  ένας “διάλογος”  Τουρκίας- Ελλάδας,  με στόχο την αξιοποίηση των  κυπριακών  κοιτασμάτων  υδρογονανθράκων. Προχώρησε λέγοντας πως σε  περίπτωση που δεν βρεθεί η  “φόρμουλα” προς αυτή την κατεύθυνση,  τότε Ελλάδα και Τουρκία θα μπορούσαν να δημιουργήσουν  μια  επιτροπή συνδιαχείρισης των κυπριακών υδρογονανθράκων. Κι όλα αυτά, βέβαια,  πίσω από τις πλάτες της Λευκωσίας, η οποία  έσπευσε ασμένως να δηλώσει πως ο Τούρκος πρωθυπουργός εσκεμμένα προέβη στις πιο πάνω δηλώσεις,  για να σπείρει δαιμόνια στις σχέσεις Αθηνών- Λευκωσίας που διέπονται από αμοιβαία εμπιστοσύνη…

Αναμέναμε από την Ελλάδα, να συμπαρασταθεί  έμπρακτα στη μικροκόρη της. Να ακύρωνε  την επίσκεψη Νταβούτογλου, λόγω της παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων στην  κυπριακή ΑΟΖ,στηρίζοντας έτσι και  την απόφαση του Κυπρίου Προέδρου, να αποχωρίσει από  τις συνομιλίες. Αν το έπραττε,  θα  έστελλε  ένα  ηχηρό  μήνυμα προς την ΕΕ και στους υπεραντλαντικούς της εταίρους, ως αξιόπιστη  εγγυήτρια δύναμη.

Γνωρίζει  η Αθήνα, πως με την πολιτική του καλού παιδιού,  δεν κάμπτεται η  τουρκική επεκτατική βουλιμία  στις  κυπριακές θάλασσες,  στο  Αιγαίο και στη Θράκη.

Θα μπορούσε  να ζητήσει επιτακτικά την άμεση ακύρωση της NAVTEX και τερματισμό  κάθε τουρκικής  πρόκλησης σε ξηρά , θάλασσα και αέρα  στον ελλαδικό χώρο από τη Θράκη μέχρι και την Κύπρο,  ή ακόμα πιο σημαντικό, τον σεβασμό  της Τουρκίας στη  Σύμβαση της θάλασσας και στις  δεσμεύσεις  που ανέλαβε για   εφαρμογή του Πρωτοκόλλου και  αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας… Δεν το έπραξε.    

Καθώς  φαίνεται από  τις διαρροές της συνάντησης,  ο   Νταβούτογλου έθεσε στην ατζέντα το θέμα του casusbelli και τη συνδιαχείριση των υδρογονανθράκων από τις εγγυήτριες δυνάμεις!!!  

Η περίεργη σιωπή και οι χαμηλοί τόνοι που τήρησε  η  Ελλάδα στις εν λόγω συμπεριφορές,  δεν κάμπτουν  τις  φασιστικές νοοτροπίες του  νεοοθωμανικού δίδυμου   Νταβούτογλου-  Ερτογάν, που συμπεριφέρονται  στην Κυπριακή Δημοκρατία ως «εκλιπούσα»  και ως μόνιμη όμηρο στο μαλακό υπογάστριο της χώρας τους.

Προφανώς υπάρχει ζήτημα ανάμεσα σε Λευκωσία και Αθήνα. Αμφότερες οι κυβερνήσεις  οφείλουν να διατηρούν απόλυτα ειλικρινείς και αγαστές σχέσεις και να ανταποκριθούν στο δίκαιο αίτημα των πολιτών τους,  να βρούν λύσεις στα τεράστια προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί,  τόσο στα μεγάλα εθνικά θέματα όσο και στην οικονομία και στην απλή  καθημερινότητα.

Είναι απόλυτα ορθές και αυτονόητες οι  επισημάνσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου,  ότι δηλαδή “Η Κυπριακή Δημοκρατία ως  ανεξάρτητο κράτος,  οφείλει να  λάβει εκείνες τις  αποφάσεις  που εξυπηρετούν  τα δικά της  στρατηγικά  συμφέροντα και πάνω από όλα τα συμφέροντα του κυπριακού λαού ….” . Ευελπιστώ πως τις υιθετούν τόσο η  κυπριακή κυβέρνηση όσο και τα κυπριακά κόμματα. Κάθε ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία   οφείλει  να σέβεται τους πολίτες,  να μεριμνά, να διεκδικεί και να διασφαλίζει τα δικαιώματά τους και να παρέχει ασφάλεια, ευημερία και προοπτική.

Ωστόσο οι  πολίτες σε Ελλάδα και Κύπρο μαθαίνουν από τα παθήματά τους . Σήμερα νοιώθουν αποκαρδιωμένοι,  οργισμένοι και εγκαταλειμμένοι, γιατί βιώνουν ένα ατέλειωτο  Γολγοθά λόγω των πρωτοφανώς άτσαλων χειρισμών ντόπιων και ξένων, των σκανδάλων, της  οικονομικής κρίσης και των κοινωνικών συνεπειών των πολιτικών λιτότητας.

Με αυξημένες απαιτήσεις και απαξίωση απαιτούν από   τις αντίστοιχες κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου, να βρουν σωτήριες διεξόδους στα τραγικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν στην οικονομία, στο κυπριακό και στην καθημερινότητά τους.  Με δεδομένα τα δημοκρατικά ελλείμματα στην ΕΕ, την ελλειπή  κοινοτική αλληλεγγύη και τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα των ισχυρών της γης στη γεωστρατηγική μας περιοχή, ζητούν τη  συγκρότηση επιτέλους, μιας ξεκάθαρης μακρόπνοης  εθνικής στρατηγικής στα μεγάλα εθνικά θέματα  και την οικονομία.

Απαιτούν διαφάνεια, κάθαρση, ορθολογικές αποφάσεις και κυρίως, λύσεις. Επιμένουν  να ξέρουν  την  αλήθεια για όσα τεκταίνονται στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο. Μπούχισαν από μεγάλα λόγια  για εσωτερική κατανάλωση. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Ελλάδα και Κύπρος δεν έχουν την πολυτέλεια  να ωραιοποιούν, να  συγκαλύπτουν καταστάσεις ή  να  αναβάλλουν και να ολιγωρούν.  Οφείλουν να ξεκαθαρίσουν  θέσεις,  σχέσεις και δράσεις.

Γράφει: Αντιγόνη Παπαδοπούλου