Με την Ελλάδα να εισέρχεται ξανά σε νέα περίοδο πολιτικής αστάθειας, με μια ναυτική τραγωδία στο Ιόνιο πέλαγος και την εξαφάνιση ενός επανδρωμένου Μαλαισιανού αεροπλάνου, μας αποχαιρέτησε το 2014.
Άφησε πίσω του αναμνήσεις από σημαντικά γεγονότα, συνέπειες από πολιτικές αναταράξεις, την κοινωνικοοικονομική και αξιακή κρίση και την πολυμέτωπη ρευστότητα της περίεργης εποχής μας.
Εμπόλεμες καταστάσεις συγκλονίζουν την υφήλιο. Πλήμμυρες και κλιματολογικές καταστροφές. Ανατροπές σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και τοπικό επίπεδο. Έξαρση μεταναστευτικών ροών. Προσφυγοποίηση και φτωχοποίηση πληθυσμών. Έξαρση ακραίων κινημάτων. Της Αλ Κάϊντα στο Πακιστάν. Του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία και το Ιράκ. Του κινήματος Μπόκο Χαράμ στη Δυτική Αφρική. Του ισλαμικού φονταμενταλισμού.
Στην Ουκρανία αναβίωσε η σύγκρουση Ανατολής – Δύσης, με απρόβλεπτες συνέπειες. Στην ΕΕ, εντάθηκε η απαξίωση των πολιτών έναντι στους θεσμούς. Ανεκπλήρωτο παραμένει το όραμα για βαθύτερη ευρωπαϊκή ενοποίηση. Το χάσμα Ευρωπαϊκού Βορρά- Νότου, διευρύνεται . Όσο δεν τιθασεύεται η οικονομική κρίση, συνεχίζεται η άνοδος των ευρωφοβικών και ακροδεξιών κομμάτων. Η αβεβαιότητα στην Ευρωζώνη επιτείνεται με την πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα.
Η Κύπρος, μοιρασμένη στα δύο, παραμένει όμηρος της πολύχρονης τουρκικής ημικατοχής.Θύμα εθνικού ξεκαθαρίσματος, προσφυγιάς, παράνομου εποικισμού, νέων απειλητικών διαθέσεων και μιας νέας εισβολής του Μπαρπαρός στην Κυπριακή ΑΟΖ. Ωστόσο, ούτε η πειρατική συμπεριφορά της Τουρκίας, ούτε η άρνησή της να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο της Άγκυρας ή τις κυπρογενείς της υποχρεώσεις, φαίνεται να ανησυχούν ιδιαίτερα την ΕΕ , τις ΗΠΑ, τον ΟΗΕ, ή τη Βρεττανία. Δεν προχώρησαν και ούτε θα επιβάλουν κυρώσεις. Η Τουρκία συνεχίζει την πειρατική της συμπεριφορά ανενόχλητη και σταδιακά αποενεοχοποιημένη. Ακόμη και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) παροτρύνει τους Ε/κ πρόσφυγες να προσφεύγουν στην ούτω καλούμενη Επιτροπή αποζημιώσεων των κατεχομένων, ξεπουλώντας Ε/Κ γη στο παράνομο ψευδοκράτος. Ούτε οι μαζικές δολοφονίες αδήλωτων αιχμαλώτων πολέμου του 1974, συγκινούν. Οι άσπονδοι φίλοι μας αδιαφορούν και για τον πρόσφατα ανευρεθέντα τάφο στο Ορνίθι.Κωφεύουν στις εκκλήσεις των συγγενών αγνοουμένων να τους δοθούν επαρκή τεκμήρια και μαρτυρίες για τις συνθήκες εκτέλεσης, τα αίτια θανάτου και όχι άδεια φέρετρα με λιγοστά οστά…Ατιμώρητα τα τουρκικά εγκλήματα κι οι αγνοούμενοι : «Πού να φανταζόντουσαν (καθώς γράφει ο Κώστας Μόντης) πως θα παρέμεναν… νυχτοήμερα
στα χέρια της μάνας , της αρραβωνιαστικιάς , ή της γυναίκας τους,
στις σχολικές τσάντες των παιδιών τους …
Το ίδιο επίκαιρος, ωστόσο είναι κι ο Παντελής Μηχανικός, όταν σε χρόνους ανύποπτους σκιαγραφούσε την αξιακή κρίση, μιλώντας για «ψεύτικες επαναστάσεις», «κίβδηλους επαναστάτες», «ρευστότητες που μας μπερδεύουν σε βαθμό που δύκολα πια αναγνωρίζεις το νησί »…
Είμαι βέβαιη πως αν ζούσε ο ποιητής στην Κύπρο του 2014, θα έμενε άναυδος από τις δεκάδες αδικημάτων που είδαν καθημερινά το φως της δημοσιότητας , τον δεκασμό , την απόκτηση αθέμιτων περιουσιών , τη συνωμοσία και τη διάπραξη κακουργημάτων. Θα στηλίτευε τη σήψη και τη διαφθορά παρακαλώντας τις μέλισσες του Ονήσιλου να κεντρίσουν τα κεφάλια μας για να αφυπνιστούμε, απαιτώντας επιτακτικά αλλαγή πορείας..
Ο Νέος χρόνος, ας αποτελέσει μια νέα αρχή. Για να ξαναβρούμε τον προσανατολισμό μας σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο. Να ξαναγίνουμε Άνθρωποι . Να ιεραρχήσουμε προτεραιότητες. Να θέσουμε την Κύπρο πάνω από κόμματα και ανθρώπινες φιλοδοξίες.. Να ξανααγαπηθούμε αναμεταξύ μας, αφήνοντας να φωλιάσει στις καρδιές και στο μυαλό, η αγάπη, η αλληλεγγύη η σοφία και η Ανθρωπιά. Να γκρεμίσουμε τα τείχη που χωρίζουν τους ανθρώπους και την Πράσινη Γραμμή. Να αντλούμε κουράγιο και δύναμη, ώστε να αναβαπτιστούμε στις υγιείς αρετές , τις ηθικές αρχές και αξίες μας, και να αγωνιστούμε ΕΝΩΜΕΝΟΙ για Λευτεριά και επανένωση της Κύπρου, κάθαρση, εξυγίανση και απαλλαγή από την αξιακή κρίση.
Ως ενεργοί πολίτες οφείλουμε να εργαστούμε για την άλλη Κύπρο που μας αξίζει. Μια Κύπρο, χωρίς σκάνδαλα, χωρίς ανεργία, χωρίς μια χαμένη γενιά νέων..Ας παλέψουμε συλλογικά για να διαλυθεί η αρρωστημένη αύρα που πνίγει τη χαρά, μέσα στη μπόχα και τη βρωμιά της σήψης, της διαπλοκής και της μιζέριας. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Γράφει: Αντιγόνη Παπαδοπούλου
