Χωρίς περιστροφές το Ευρωκοινοβούλιο τόλμησε και ανέδειξε τον αυθαίρετο και εγκληματικό τρόπο δράσης της τρόικα στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου και στην Κύπρο, θεωρώντας πως δεν είναι άμοιροι ευθυνών, άλλοι εμπλεκόμενοι και κυβερνήσεις, που συναίνεσαν σε φόρμουλες που αποδεδειγμένα απέτυχαν.
Η επίσημη τοποθέτηση της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου, περιλαμβάνει διαπιστώσεις, εκτιμήσεις, καταθέτει προτάσεις, αποδίδει παράλληλα και ευθύνες για τη σημερινή τραγική κατάσταση.
Η Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου υιοθέτησε τα πορίσματα και τις συστάσεις σχετικής Έκθεσης της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωκοινοβουλίου, καθώς επίσης τα πορίσματα μιας δεύτερης Έκθεσης που συνέταξε παράλληλα, η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων για το ρόλο και τη δράση της τρόικα. Μεταξύ άλλων το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ασκεί έντονη κριτική στην Τρόικα για το γεγονός ότι υιοθέτησε την ίδια προσέγγιση σε όλες τις χώρες με πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, χωρίς να λάβει δεόντως υπόψη, τις διαφορετικές συνθήκες σε κάθε χώρα. Το Ευρωκοινοβούλιο στηλίτευσε την αποτυχία της Τρόικα να προβεί σε διόρθωση των συστάσεών της, όταν αυτές αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές ή βασισμένες σε λανθασμένες υποθέσεις, όπως έγινε αναφορικά με τις προβλέψεις για την ανάπτυξη που δεν υλοποιήθηκαν και τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές που αποδείχθηκαν μεγαλύτεροι από τους αναμενόμενους. Ταυτόχρονα, υποστηρίζει πως κάθε χώρα με πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής θα πρέπει να επωφελείται από μια «ομάδα δράσης για την ανάπτυξη», προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι περικοπές του προϋπολογισμού, θα συνοδεύονται από μέτρα ευνοϊκά για την ανάπτυξη. Υποστηρίζει επίσης τη μεγαλύτερη εμπλοκή κοινωνικών εταίρων, εθνικών κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ώστε να διασφαλίζεται η απαραίτητη λογοδοσία, συλλογικότητα και υπευθυνότητα.
Το Ευρωκοινοβούλιο θεωρεί παράλληλα αρνητικό το γεγονός ότι «τα τρία ανεξάρτητα θεσμικά όργανα της τρόικα είχαν μια άνιση κατανομή ευθυνών αναμεταξύ τους, διαφορετικές εντολές, διαφορετικές δομές διαπραγμάτευσης και λήψης αποφάσεων και διαφορετικά επίπεδα ευθύνης». Σύμφωνα με την άποψη που επικράτησε, όλοι αυτοί οι παράγοντες συνέβαλαν στην απουσία επαρκούς ελέγχου, διαφάνειας και δημοκρατικής λογοδοσίας. Γι’ αυτό το Ευρωκοινοβούλιο τάσσεται υπέρ της θέσπισης σαφών, διαφανών και δεσμευτικών κανόνων, που θα διέπουν τις διαδικασίες αλληλεπίδρασης των θεσμικών οργάνων της τρόικα και υπέρ σαφούς κατανομής των καθηκόντων τους. Υποστηρίζει πως τα προγράμματα προσαρμογής θα πρέπει να περιλαμβάνουν ένα «σχέδιο Β» σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι βασίστηκαν σε λανθασμένες υποθέσεις, ενώ στα μνημόνια συμφωνίας που στηρίζουν όλα τα προγράμματα θα πρέπει να αντανακλούνται καλύτερα οι κοινωνικές πτυχές της οικονομικής κρίσης και οι ανάγκες τις απασχόλησης.
Η θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι καταπέλτης γ΄ αυτούς που έλαβαν αυθαίρετες αποφάσεις και οδήγησαν τις οικονομίες και τις κοινωνίες ευρωπαϊκών χωρών στο χείλος του γκρεμού. Τεράστιες ευθύνες στην περίπτωση της Κύπρου, φέρει και η ίδια η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας για όσα συμφώνησε με την Τρόικα και όσα ακολούθησαν. Η μόνιμη επωδός ότι ο μόνος τρόπος εξόδου από την κρίση , είναι η πιστή εφαρμογή των προσταγών της Τρόικα, είναι μια προσέγγιση αδιέξοδη, που προοιωνίζει μεγαλύτερα δεινά. Αν η κυβέρνηση αδυνατεί να αλλάξει ριζικά την προσέγγιση της, τουλάχιστον ας προβάλει κάποια αντίσταση στα κελεύσματα της Τρόικα, αφού το περιεχόμενο των δύο Εκθέσεων του Κοινοβουλίου, παρέχει τα αναγκαία επιχειρήματα ώστε να διεκδικεί περισσότερα, προς όφελος του λαού και της εθνικής οικονομίας.
Αυτοί, ωστόσο, που πληρώνουν σήμερα το τίμημα, χωρίς να έχουν ευθύνη, είναι οι απλοί πολίτες. Αυτοί βιώνουν καθημερινά την ανεργία, την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, την εξαθλίωση και την φτώχια. Οι πολίτες και ειδικά οι ευάλωτες ομάδες πληθυσμού χρήζουν της στήριξής μας.
Γράφει: Αντιγόνη Παπαδοπούλου
