Home Άντρος Γ. Καραγιάννης Ελεύθεροι ακριτικοί και ημικατεχόμενοι Δήμοι. Του Άντρου Γ. Καραγιάννη

Ελεύθεροι ακριτικοί και ημικατεχόμενοι Δήμοι. Του Άντρου Γ. Καραγιάννη

deruneia2

 


Έξι Δήμοι προχώρησαν στη σύσταση της Επιτροπής ακριτικών και ημικατεχόμενων Δήμων μετά από πρωτοβουλία του Δήμου Δερύνειας.

Απώτερος σκοπός της Επιτροπής είναι η προβολή και προώθηση των προσπαθειών επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι Δήμοι Λευκωσίας, Αγλαντζιάς, Αγίου Δομετίου, Γερίου, Αθηένου και Δερύνειας που γειτνιάζουν με τη νεκρή ζώνη, η οποία ελέγχεται από τα Ηνωμένα Έθνη. 

Τα προβλήματα προκύπτουν κυρίως από την παρουσία του κατοχικού στρατού, την ύπαρξη των οδοφραγμάτων και του διαχωριστικού συρματοπλέγματος.  Για να κατανοήσει, όμως, κάποιος τις δυσκολίες διαβίωσης δίπλα από το συρματόπλεγμα θα πρέπει να ζει δίπλα από αυτό.  Οι στρατιωτικές ασκήσεις του κατοχικού στρατού στα πεδία βολής, οι πυροβολισμοί, οι απειλές κατά της ζωής των γεωργών, των κτηνοτρόφων, των ψαράδων, αλλά και των κατοίκων γενικότερα, αποτελούν μέρος της καθημερινότητας μας.

Οι δημότες μας διακατέχονται από έντονο αίσθημα ανασφάλειας και ματαίωσης, αφού οποιαδήποτε πρωτοβουλία κοντά στη γραμμή αντιπαράταξης θα πρέπει να τύχει έγκρισης από το διεθνή παράγοντα και σκοντάφτει συνήθως στην άρνηση του τουρκικού στρατού. Εμείς βλέπουμε κάθε μέρα τους νεαρούς δημότες μας να εγκαταλείπουν τους Δήμους μας, λόγω έλλειψης γης για μόνιμη στέγαση τους και απουσίας κινήτρων για προώθηση της ανάπτυξης και της επιχειρηματικότητας πλησίον της νεκρής ζώνης.  Οι εκκλησίες, τα μνημεία, τα σχολεία και τα νεκροταφεία μας, τα οποία αντικρίζουμε από το συρματόπλεγμα, παραμένουν βεβηλωμένα δημιουργώντας μια εικόνα ερήμωσης και εγκατάλειψης. Έτσι, αν και με νύχια και με δόντια προσπαθούμε να κρατήσουμε τους δημότες μας δίπλα στο συρματόπλεγμα, λίγο η εικόνα ερήμωσης, λίγο το αίσθημα ανασφάλειας και η έλλειψη κινήτρων οδηγούν αρκετούς στην εγκατάλειψη της περιοχής.  Ο πληθυσμός της περιοχής  γερνάει και η δική μας υποτονική παρουσία και δραστηριότητα δίπλα στη νεκρή ζώνη κάνει το έδαφος πιο πρόσφορο στους εποίκους και στον τουρκικό στρατό με αποτέλεσμα να έρχονται πιο κοντά σε αυτή.

Το διαχωριστικό συρματόπλεγμα δεν αποτελεί για εμάς «σύνορο» αλλά εμπόδιο στην επανένωση του νησιού μας.  Ο χαρακτηρισμός «ακριτικός» μπορεί να  συμβολίζει τη γειτνίαση μας με τη νεκρή ζώνη αλλά αναμφίβολα δεν υποδηλώνει ότι εμείς καθορίζουμε τα «σύνορα» μας μέχρι το συρματόπλεγμα.  Ως ακριτικοί και ημικατεχόμενοι Δήμοι, θέλουμε να συμβάλουμε και εμείς προωθώντας τη σταθερότητα και την ειρήνη στον τόπο μας.  Στόχος μας είναι η απελευθέρωση, η επανένωση του νησιού μας και η εξαφάνιση του συρματοπλέγματος και της νεκρής ζώνης. 

Όλα αυτά τα σοβαρά κοινά προβλήματα οδήγησαν στη σύσταση αυτής της Επιτροπής, η οποία υπάγεται στην Ένωση Δήμων.  Τα μέλη της Επιτροπής έχουν απωλέσει εδάφη έκτασης από 35% μέχρι 80% της συνολικής έκτασής τους, ενώ ο Δήμος Δερύνειας ολόκληρη την παραλιακή του περιοχή.  Έχοντας υπόψη αυτά τα δεδομένα, ο χαρακτηρισμός «ημικατεχόμενοι», καθίσταται λίγος για να εκφράσει την κατάσταση μερικών από τους έξι δήμους, αφού η απώλεια του 75% μέχρι 80% της γης που υφίστανται αυτοί δεν υποδηλώνει το μισό ποσοστό έκτασής τους, όπως δηλώνει το πρόθεμα «ημι-», αλλά σχεδόν ολόκληρο. 

Δεν είναι όμως το όνομα της Επιτροπής που είναι σημαντικό αλλά το έργο που αυτή θα επιτελέσει για να κρατήσει τους κατοίκους κοντά στη γραμμή αντιπαράταξης.  Στο αιματοβαμμένο συρματόπλεγμα έπεσαν μετά το 1974 παλληκάρια της Εθνικής Φρουράς εν ώρα καθήκοντος αλλά και πολίτες που δεν δίστασαν να τα βάλουν με τον κατοχικό στρατό.  Εμείς συνεχίζουμε να διατηρούμε άσβεστη τη μνήμη των θυσιών που έγιναν, των εδαφών που χάθηκαν αλλά και τον πόθο της επιστροφής στις πατρογονικές μας εστίες.  Για να πετύχουμε το δύσκολο μας έργο δίπλα από το συρματόπλεγμα χρειαζόμαστε τη στήριξη του κράτους, το οποίο θα πρέπει να συμπεριλάβει τις περιοχές που γειτνιάζουν με τη νεκρή ζώνη στο στρατηγικό του σχεδιασμό προσφέροντας κίνητρα για αναζωογόνηση των εγκαταλελειμμένων περιοχών. 

Στα τρία χρόνια που έχουμε την τιμή να υπηρετούμε τους δημότες μας μάθαμε να ακούμε και να αφουγκραζόμαστε τις ανησυχίες τους.  Η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρειάζεται τόλμη και διεκδικητικότητα και, όπως βιωματικά μαθαίνουμε κάθε μέρα, η ελευθερία αποτελεί το ύψιστο αγαθό, το οποίο για να το αποκτήσεις, όπως έλεγε ο Αντρέας Κάλβος, «θέλει αρετήν και τόλμην».

Γράφει: Άντρος Γ. Καραγιάννης

Δήμαρχος Δερύνειας