Οι λαοί αντιδρούν στη διαιώνιση του πολέμου!
Όσοι θεωρείτε ή έστω ελπίζετε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει σύντομα, καλό είναι να κάνετε δεύτερες σκέψεις. Και αυτό όχι επειδή η έκβαση των πολεμικών επιχειρήσεων φαίνεται να τραβούν σε βάθος χρόνου, αλλά κυρίως επειδή η διαιώνιση του πολέμου εξυπηρετεί σε μεγάλο βαθμό τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός, ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Biden έχει ιεραρχήσει τη διατήρηση ενός παγκόσμιου συνασπισμού κατά της Ρωσίας ως πρώτη προτεραιότητα της προεδρίας του.
Συγκεκριμένα, Λευκός Οίκος αντιμετωπίζει την πολεμική σύρραξη στην Ευρώπη ως ευκαιρία για να πετύχει τέσσερις βασικούς στόχους:
1ο . Την εξασθένιση και ει δυνατόν διάσπαση του αντίπαλου δέους, δηλαδή της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
2ο . Τη συγκράτηση της ανάπτυξης της κινέζικης οικονομίας
3ο . Την κυριαρχία της αμερικάνικης οικονομίας στο παγκόσμιο επίπεδο,
και
4ο . Τη μετατροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε εξαρτώμενο υποχείριο των ΗΠΑ.
Εκτός από τις εμπόλεμες πλευρές, ο πόλεμος αυτός φαίνεται να στοιχίζει ιδιαίτερα ακριβά στις χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης. Αυτό μαρτυρούν οι σπασμένες αλυσίδες εφοδιασμού, η κατακόρυφη αύξηση του πληθωρισμού και τα μεγάλα ενεργειακά ελλείμματα που πονοκεφαλιάζουν τις Βρυξέλλες. Ανεξάρτητοι αναλυτές εκτιμούν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση βρέθηκε ενώπιον της νέας ενεργειακής κρίσης την πλέον ακατάλληλη στιγμή και συγκεκριμένα όταν άρχισε να υλοποιείται η πανευρωπαϊκή πολιτική ενεργειακής μετάβασης σε νέες, φιλικές προς το περιβάλλον μορφές. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής το κάρβουνο ως πρώτη ύλη έχει εγκαταλειφθεί, ενώ ένας σημαντικός αριθμός πυρηνικών σταθμών παραγωγής ενέργειας έχουν αναστείλει πλήρως τη λειτουργία τους. Η εν λόγω πολιτική προσδίδει ιδιαίτερη αξία στο φυσικό αέριο, το οποίο όμως η Ευρώπη προμηθεύεται κυρίως από τη Ρωσική ομοσπονδία. Για να γίνει κατανοητός ο βαθμός εξάρτησης, σημειώνεται ενδεικτικά ότι το ρωσικό φυσικό αέριο καλύπτει το 100% των αναγκών σε ενέργεια της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, της Μολδαβίας και της Βόρεια Μακεδονίας, το 94% των αναγκών της Φιλανδίας, το 79% της Εσθονίας, το 64% της Αυστρίας, το 51% της Ελλάδας, το 49% της Γερμανίας, το 46% της Ιταλίας, το 40% της Ουγγαρίας, Πολωνίας, Σλοβενίας κοκ.
Οι εξελίξεις αυτού του χρόνου – ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας και κατ’ επέκταση οι δραματικοί περιορισμοί στην προμήθεια φυσικού αερίου από την Ανατολή – δημιουργούν μια αδιέξοδη κατάσταση στη γηραιά ήπειρο. Οι ευρωπαίοι ηγέτες, όπως γενικότερα οι αρχιτέκτονες της ενεργειακής πολιτικής της Δύσης, τα έχουν κυριολεκτικά χαμένα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Διευθύνοντα Συμβούλου του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας Fatih Birol, ο οποίος ενώ στις 5 Οκτωβρίου δήλωνε ότι η Ευρώπη έχει αρκετά αποθέματα για να περάσει τον επερχόμενο Χειμώνα, αμέσως μετά παραδέχτηκε ότι εντός του Φεβρουαρίου ενδέχεται να παρουσιαστούν τα πρώτα σοβαρά προβλήματα εξαιτίας της έλλειψης ενέργειας. Ένεκα της αβεβαιότητας που υπάρχει, αρκετοί βιομηχανικοί κολοσσοί αναπροσαρμόζουν τους στρατηγικούς τους στόχους. Όπως σημειώνει σε άρθρο της η ελληνική «Καθημερινή» στις 24/10, ξεκίνησε η αποβιομηχανοποίηση της Ευρώπης. Οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες, σημειώνει η Ρουμπίνα Σπάθη, «χάνουν σε ανταγωνιστικότητα, κλείνουν μονάδες παραγωγής, μειώνουν την παραγωγή τους, μεταφέρουν μονάδες τους αλλού ή ακόμη επενδύουν σημαντικά κεφάλαια στις ΗΠΑ, όπου ενδέχεται να μεταφερθούν οριστικά…». Βλέποντας εμβληματικές γερμανικές βιομηχανίες όπως η Volkswagen, η Lufthansa, η αλυσίδα εκπτωτικών σούπερ μάρκετ Aldi, αλλά και η Bayer, να επενδύουν στις ΗΠΑ, ο επικεφαλής του Κέντρου Βιομηχανικής Οργάνωσης του οικονομικού ινστιτούτου Ifo, Ολιβερ Φαλκ, προειδοποίησε πως «αν οι τιμές της ενέργειας παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα, ορισμένες βιομηχανίες θα εγκαταλείψουν τη Γερμανία για πάντα»!
Όμως οι επιπτώσεις της ενεργειακής ανεπάρκειας πλήττουν πρωτίστως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Για παράδειγμα στην Ολλανδία τα θερμοκήπια, που καλύπτουν περίπου το 40% των αναγκών της Ευρώπης σε φρούτα, κλείνουν το ένα μετά το άλλο με αποτέλεσμα οι τιμές πώλησης να φθάνουν σε απρόσιτο ύψος για τους καταναλωτές.
Οι ραγδαίες εξελίξεις προκαλούν ήδη έντονες αλυσιδωτές αντιδράσεις ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης. Ολοένα και περισσότεροι πολίτες συνειδητοποιώντας την αδυναμία των Βρυξελλών να χειριστούν την κατάσταση βγαίνουν στους δρόμους, απαιτώντας αποστασιοποίηση από τις πολιτικές που ακολουθούν οι ΗΠΑ, άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και ανάληψη πρωτοβουλιών για τερματισμό του πολέμου που μαίνεται στην καρδιά της Ευρώπης.
Η Γαλλία του Μακρόν, ο οποίος κάλεσε τους Γάλλους «να ξεχάσουν την ξέγνοιαστη ζωή τους», εδώ και μήνες συγκλονίζεται από μαζικές κινητοποιήσεις. Στην πρώτη γραμμή βρίσκονται οι εργάτες στην πετροχημική βιομηχανία, οι οποίοι πραγματοποιούν κυλιόμενες απεργίες απαιτώντας μισθολογικές αυξήσεις και λήψη μέτρων για αντιμετώπιση των προβλημάτων που συσσωρεύει ο πόλεμος. Στη Βρετανία, τα ριζοσπαστικά συνδικάτα βγάζουν καθημερινά στους δρόμους εργαζόμενους, οι οποίοι απαιτούν όπως οι επιπτώσεις από τις πολεμικές επιλογές των συντηρητικών να μην φορτώνονται στους πολίτες. Επί μια εβδομάδα απεργούσαν 110.000 εργαζόμενοι στα Βασιλικά Ταχυδρομεία ζητώντας αυξήσεις, με την εργοδοσία να απειλεί ανεπιτυχώς ότι θα προβεί άμεσα σε 10.000 απολύσεις. Στη Γερμανία, στον απόηχο της έκκλησης του καγκελάριου προς τους πολίτες «να προμηθευτούν πουλόβερ, σπίρτα και κεριά», πολλαπλασιάζονται και μαζικοποιούνται οι διαδηλώσεις που ζητούν καταπολέμηση της ακρίβειας, μείωση του κόστους της ενέργειας, αλλά και την απεμπλοκή της χώρας από τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Κολονίας, όπου χιλιάδες διαδηλωτών πορεύτηκαν με συνθήματα για άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και για σταμάτημα της αποστολής γερμανικών όπλων στην Ουκρανία. Στο Βέλγιο όπου οι απεργίες αυξάνονται μέρα τη μέρα, κυριαρχεί το σύνθημα «Παγώστε τις τιμές – Όχι τους ανθρώπους»! Θέλοντας να εκφράσουν την αντίθεσή τους κατά της φιλοδυτικής κυβέρνησης και των κυρώσεων κατά της Ρωσίας που έχουν φέρει στα πρόθυρα της απόγνωσης τους ευρωπαϊκούς λαούς, 100 χιλιάδες Τσέχοι πλημμύρισαν στις 28 του Οκτώβρη τους δρόμους της Πράγας. Οι διαδηλωτές ζήτησαν την παραίτηση της κυβέρνησης, η οποία έχει ρίξει την Τσεχία σε μια πρωτοφανή οικονομική κρίση, ενώ συντάσσεται πλήρως με την πολιτική των Βρυξελλών και των ΗΠΑ.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η Ευρώπη μοιάζει με ένα καζάνι που βράζει. Απέναντι στην αμηχανία και απραξία των Βρυξελλών που επιμένει να ταυτίζεται και να εξυπηρετεί τις πολεμικές στρατηγικές των ΗΠΑ, ορθώνουν ανάστημα οι λαϊκές μάζες. Παλαϊκή απαίτηση η ανάληψη πρωτοβουλιών για τερματισμό και όχι διαιώνιση του πολέμου.
