Ένας εφιάλτης πλανιέται πάνω από την Ευρώπη. Του Γιάννη Γεωργιάδη

Ποιος θα το ανέμενε, ότι οκτώ μόλις δεκαετίες μετά τη νίκη του κόκκινου στρατού στο Βερολίνο, οι νεοναζιστές θα βρίσκονταν και πάλι στο προσκήνιο…

Γράφει: Γιάννης Γεωργιάδης

Δυστυχώς οι άλλοτε σύμμαχοι της Σοβιετικής Ένωσης αντί να τα διαλύσουν, κράτησαν ζεστά τ’ αυγά του φιδιού και σήμερα βλέπουμε τα επικίνδυνα αυτά ερπετά να αναρριχώνται σε καρέκλες εξουσίας και να οργανώνουν ολόκληρους στρατούς αποτελούμενους από  «τα εγγόνια των ηττημένων» .

Συνήθως όταν γίνεται αναφορά σε αναβίωση του νεοναζισμού και άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, οι περισσότεροι δακτυλοδείχνουν το κόμμα της Μαρί Λεπέν, τη Λίγκα του Βορρά, το ισπανικό VOX και την Χρυσή Αυγή. Ωστόσο, κι ασχέτως άλλων εξελίξεων, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι εδώ και οκτώ χρόνια με τη βοήθεια της Δύσης οι νεοναζιστές, στη χειρότερη τους μάλιστα έκδοση, ελέγχουν ουσιαστικά το όλο γίγνεσθαι στην Ουκρανία,. Αξιοποιώντας τη διαχρονική ρωσοφοβία που υπάρχει στις δυτικές περιοχές της χώρας, οι Αμερικανοί με την ανοχή, ενίοτε και τη συμμετοχή της ΕΕ, μετέτρεψαν την Ουκρανία σε εκκολαπτήριο νεοναζιστών, οι οποίοι βλέπουν στο πρόσωπο της Ρωσίας τον προαιώνιο εχθρό που πρέπει να εξαφανίσουν. Για τριάντα χρόνια, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, οι μυστικές υπηρεσίες δυτικών χωρών εξόπλιζαν και εκπαίδευαν τις παρακρατικές ουκρανικές νεοναζιστικές οργανώσεις με στόχο να δημιουργήσουν μια διαρκή απειλή για τους πληθυσμούς των ανατολικών περιοχών, αλλά και για τη Ρωσία γενικότερα. Και τα κατάφεραν! Στην χώρα βρίσκονται διάσπαρτα αρκετά τάγματα νεοναζιστών, αποτελούμενα από ανθρωπόμορφα τέρατα χωρίς ανθρώπινες ευαισθησίες και συνείδηση που έχουν εκπαιδευτεί να σκοτώνουν, να βιάζουν και να καταστρέφουν ότι δεν συνάδει με τη φιλοσοφία τους. “Τυπικός φασισμός”, πώς αλλιώς να τον χαρακτηρίσει κάποιος;

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ακόμα και δυτικά ΜΜΕ, κυρίως πριν την έναρξη του Πολέμου, έκαναν εκτενείς αναφορές στα «τάγματα ασφαλείας» που λειτουργούσαν σε διάφορες περιοχές της Ουκρανίας. Οι νεοναζιστές στρατολογούσαν έφηβους, μαθητές και μαθήτριες, και τους εκπαίδευαν σε ειδικά διαμορφωμένους κατασκηνωτικούς χώρους. Πέρα από την πραγματική πλύση εγκεφάλου που γινόταν πάνω σε καθημερινή βάση, στους χώρους αυτούς οι νέοι εκπαιδεύονταν στη χρήση όπλων, σε στρατηγικές πολέμου, στην πάλη σώμα με σώμα, ενώ στις μονάδες επικρατούσε αυστηρή στρατιωτική πειθαρχία. Τα παιδιά χρησιμοποιούσαν ναζιστικά σύμβολα, χαιρετούσαν φασιστικά και γενικά θεοποιούσαν ό,τι είχε σχέση με τη Γερμανία του Χίτλερ. Ένα τέτοιο νεοναζιστικό τάγμα είναι κι αυτό του Αζόφ που είχε τη βάση του στο άλλοτε ορφανοτροφείο της Μαριούπολης. Όπως απεκάλυψε σε εκτενές ρεπορτάζ της για το τάγμα αυτό η γερμανική τηλεόραση ZDF, οι μαχητές του Αζόφ φορούσαν κράνη με σβάστικες, είχαν καλυμμένο το δέρμα τους με νεοναζιστικά τατουάζ και με σύμβολα των SS.

Οι Αρχές του Κιέβου αδυνατούν να ελέγξουν τις ομάδες αυτές, ωστόσο για χρόνια ανέχτηκαν και τώρα στηρίζουν τη δράση τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι νεοναζιστικές, όπως αυτοαποκαλούνται, παραστρατιωτικές μονάδες ήταν εκείνες που τα τελευταία χρόνια επιχειρούσαν στις ρωσόφωνες περιοχές της Ουκρανίας και έρχονταν συχνά σε αντιπαράθεση με τις στρατιωτικές αυτονομιστικές δυνάμεις του Ντομπάς. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου το γεγονός ότι πρωτίστως οι δυνάμεις αυτές και όχι ο ουκρανικός τακτικός στρατός είναι που αντιστάθηκαν με φοβερό σθένος και πολέμησαν κατά των Ρώσσων στις μάχες που έλαβαν χώρα το τελευταίο δίμηνο στην Ανατολική Ουκρανία.

Η λογική λέει ότι αργά η γρήγορα ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει. Ένα μεγάλο μέρος των νεοναζιστικών δυνάμεων που θα επιβιώσει, θα συνεχίσει τη δράση του στις δυτικές περιοχές της χώρας, ενώ δεν αποκλείεται να δούμε τις ομάδες αυτές να δραστηριοποιούνται και σε άλλες γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες. Σε εκτενές ρεπορτάζ της για το όλο θέμα στην ιστοσελίδα CNN Greece, η Μαρία Δεδούση σημειώνει ότι ανεξάρτητα από τους χειρισμούς που έγιναν από πλευράς του Πούτιν «η ακροδεξιά στην Ουκρανία μετατράπηκε σε έναν εφιάλτη ο οποίος απλώς κρυβόταν κάτω από το χαλάκι της κυβέρνησης Ζελένσκι». Η δημοσιογράφος θεωρεί ότι το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την Ουκρανία. Προκειμένου μάλιστα να στηρίξει τη θέση της κάνει αναφορά στις θέσεις των στελεχών των ακροδεξιών οργανώσεων, οι οποίοι «πιστεύουν ότι η ιδεολογία τους θα επικρατήσει όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Φέρνουν ως παράδειγμα τις κυβερνήσεις της Πολωνίας και της Ουγγαρίας και την άνοδο του ακροδεξιού κόμματος στη Γερμανία και αλλού. Οι ίδιοι έχουν επαφές με τα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα και ομάδες και είναι πλέον γνωστό ότι ακροδεξιοί από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες πολέμησαν στην Ουκρανία…».

Όσοι λοιπόν υποτιμούν το κίνδυνο, ίσως πρέπει να το ξανασκεφθούν. Ο εφιάλτης της νεοναζιστικής ακροδεξιάς, ίσως σύντομα εξαπλωθεί σ’ όλη την Ευρώπη…