Η Ιτιμάντ αλ-Κανού, μια Παλαιστίνια μητέρα που πασχίζει να θρέψει τα επτά της παιδιά, νιώθει εγκαταλειμμένη από όλους. Κάποιες φορές νιώθει ότι ο θάνατος είναι ο καλύτερος τρόπος για να δοθεί τέλος στα δεινά της οικογένειάς της ύστερα από έναν χρόνο πολέμου που έχει μετατρέψει τη Γάζα σε έρημη γη που μαστίζεται από την πείνα.
«Αφήστε τους να ρίξουν μια πυρηνική βόμβα και να τελειώσει. Δεν θέλουμε αυτή τη ζωή που ζούμε, αργοπεθαίνουμε. Έλεος! Κοιτάξτε αυτά τα παιδιά»,