Στα μέσα της δεκαετίας του του ’70, ένα ψυχιατρικό εγχειρίδιο που είχε κυκλοφορήσει τότε, ανέφερε ότι η συχνότητα της αιμομιξίας είναι μία στο εκατομμύριο. Αυτό το νούμερο όμως είναι σίγουρα δραματικά υποτιμημένο. Το στίγμα γύρω από την ανοιχτή συζήτηση για την αιμομιξία, η οποία συχνά περιλαμβάνει σεξουαλική κακοποίηση παιδιών και άγνοια του παιδιού για τους βιολογικούς γονείς του, έχει επί μακρόν καταστήσει δύσκολη την ενδελεχή μελέτη του θέματος.
Στη δεκαετία του 1980 φεμινίστριες ερευνήτριες υποστήριξαν, βασιζόμενες στις μαρτυρίες των θυμάτων,
