Όταν ο Δανός μεγιστάνας του βουτύρου Lars Emil Bruun πέθανε το 1923, άφησε στη διαθήκη του μια περίεργη εντολή: Ο τεράστιος όγκος νομισμάτων, χαρτονομισμάτων και μεταλλίων του, που συγκεντρώθηκε σε περισσότερες από έξι δεκαετίες, θα έπρεπε να κρατηθεί ως απόθεμα έκτακτης ανάγκης για την εθνική συλλογή της Δανίας, σε περίπτωση που αυτή καταστρεφόταν. Μετά από έναν αιώνα, αν όλα είχαν πάει καλά, η συλλογή του θα μπορούσε τελικά να πωληθεί προς όφελος των απογόνων του.
Προ ημερών, κάτι λιγότερο από ένα χρόνο μετά τη λήξη της 100ετούς απαγόρευσης,
