Είναι άραγε πάντα αυτό που προσφέρουμε στα παιδιά «παιχνίδι», ή μήπως πρόκειται για καθοδηγούμενη «δραστηριότητα»;
Μήπως, ακόμα και στους χώρους που προορίζονται για παιχνίδι, προσπαθούμε, συχνά, να κάνουμε το παιχνίδι μια μαθησιακή δραστηριότητα, προαποφασισμένη σε μεγάλο βαθμό από τον ενήλικο;
Σύμφωνα με τον ορισμό του παιχνιδιού που μας δίνει ο Rubin και οι συνεργάτες του (1983), το παιχνίδι πρέπει να πληροί κάποιες συνθήκες για να ονομαστεί έτσι, και για να έχει βέβαια τα οφέλη που γνωρίζουμε:
- χρειάζεται να είναι εσωτερικά υποκινούμενο.
