
Κατεβαίνουμε προς το κέντρο της Λευκωσίας. Ο ήλιος μόλις έχει χαθεί πίσω από τα κτήρια και η ζέστη του καλοκαιριού αφήνει επιτέλους λίγο χώρο για να αναπνεύσει η πόλη. Τα πρώτα βήματα στην καρδιά της Ερμού φέρνουν ένα γνώριμο αίσθημα, αλλά κάτι είναι διαφορετικό. Οι άνθρωποι δεν διασχίζουν το κέντρο βιαστικά. Μένουν. Κάθονται. Παρατηρούν. Μιλούν. Μοιράζονται.
Καθώς περπατάμε αντιλαμβανόμαστε ότι η πόλη έχει ρυθμό. Όχι παντού….